TRUELIES:
Η χθεσινη αλλόγιστη χρήση δακρυγόνων και χημικών απο την Αστυνομία , μας προκαλεί να ¨”ξεθάψουμε” ενα παλαιότερο άρθρο , το οποίο αναφέρεται πιο αναλυτικά στις χημικές ουσίες που χρησιμοποιοιουνται εναντίον των διαδηλωτων, θαυμάστε λοιπόν:Για όσους έζησαν τη βίαιη διάλυση της συγκέντρωσης ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον, το βράδι της 19ης Νοεμβρίου, η μετατροπή του κέντρου της Αθήνας σε θάλαμο τοξικών αερίων θα μείνει χωρίς αμφιβολία αξέχαστη. Παίρνοντας αφορμή από την ολιγόλεπτη απόπειρα της “κεφαλής” της συγκέντρωσης να προχωρήσει προς την αμερικανική πρεσβεία, οι δυνάμεις των ΜΑΤ που βρίσκονταν παραταγμένες στην περιφέρεια του συλλαλητηρίου εξαπέλυσαν εκτεταμένη “αντεπίθεση” σε όλη την έκταση του τελευταίου, πνίγοντας τόσο την πλατεία Συντάγματος όσο και τους γύρω δρόμους, χαμηλά ώς την Ομόνοια, μέσα σε σύννεφα δακρυγόνων. Παρά το θεαματικό του πράγματος, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ ελάχιστα ασχολήθηκαν με το ζήτημα, απασχολημένα καθώς ήταν με την (απείρως πιο προσοδοφόρα, από πολιτική άποψη) “ζωντανή” κάλυψη της κατεδάφισης των βιτρινών της οδού Πανεπιστημίου. Εξίσου συνοπτικά ήταν και τα σχετικά ρεπορτάζ των έντυπων μέσων. Με αποτέλεσμα, όταν καταλάγιασε ο αχός των επεισοδίων, η παραφιλολογία γύρω από τη δράση των λεγόμενων “γνωστών-αγνώστων” να θέσει εκτός ημερήσιας διάταξης κάθε ερώτημα σχετικά με τη διεξαγωγή αυτού του ιδιόρρυθμου χημικού πολέμου ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό” και τις επιπτώσεις του στην υγεία των ανθρώπων – τόσο των ίδιων των διαδηλωτών, που οι “φυσούνες” της ΕΛΑΣ ψέκασαν σαν τις κατσαρίδες, όσο και των χιλιάδων εκείνων Αθηναίων που ο βιότοπός τους δηλητηριάστηκε για πολλοστή φορά με τις επικίνδυνες αυτές ουσίες.
Υπερβολές; Κάθε άλλο. Παρά την πασιφανώς ευφημιστική ονομασία τους (“δακρυγόνα”), τα χημικά αέρια που η αστυνομία μας χρησιμοποιεί ως μέσα καταστολής των πάσης φύσης φύσεως “οχλοκρατικών εκδηλώσεων” δεν είναι παρά μια κάπως “ήπια” εκδοχή ορισμένων από τα (θανατηφόρα) χημικά όπλα, η χρήση των οποίων σε πολεμικές συρράξεις απαγορεύεται αυστηρά από το Διεθνές Δίκαιο! Τα έγγραφα που παραθέτουμε σε διπλανή στήλη είναι αρκετά αποκαλυπτικά. Πρόκειται για δυο Μνημόνια Αποφάσεων για την Εθνική Ασφάλεια (National Security Decision Memorandums) του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, τα οποία αποχαρακτηρίστηκαν το 1992 και μπορούν να αναζητηθούν στην οικεία ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων στο Ιντερνετ (http://www. fas.org/irp/offdocs/nsdm-ford/index.html). Χρονολογούνται από τις ημέρες της προεδρίας του Χένρι Φορντ, όταν η Ουάσιγκτον μελετούσε το ενδεχόμενο προσχώρησής της στο πρωτόκολλο της Γενεύης για την απαγόρευση των χημικών όπλων, και φέρουν την υπογραφή του τότε ΥΠΕΞ, Χένρι Κίσινγκερ. Αντικείμενό τους είναι οι επιφυλάξεις που οι ΗΠΑ επρόκειτο να θέσουν, όταν θα δεσμεύονταν δημόσια να μην (ξανά)χρησιμοποιήσουν τέτοια όπλα – επιφυλάξεις που, στη μια από τις δυο περιπτώσεις, αφορούν ακριβώς τις δυνατότητες (“κατ’ εξαίρεσιν”) χρήσης τέτοιων δακρυγόνων αερίων.Μερικές υπενθυμίσεις είναι εδώ αναγκαίες για την καλύτερη κατανόηση των εγγράφων. Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο της Γενεύης (1925), απαγορεύεται απόλυτα οποιαδήποτε χρήση χημικών αερίων ή άλλων χημικών ή βιολογικών όπλων στη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων, ενδεχόμενη δε παραβίαση αυτού του κανόνα συνιστά έγκλημα πολέμου. Η υπαγωγή ή όχι των “δακρυγόνων” ουσιών (CS, CN, CR, OC) στην κατηγορία αυτών των απαγορευμένων όπλων παρέμεινε, ωστόσο, αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των ενδιαφερόμενων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Το ερώτημα απέκτησε άμεσο ενδιαφέρον ιδίως κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επέμβασης στο Βιετνάμ (1965-73), όταν ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποίησε σε ευρεία κλίμακα αέρια CN και CS για να υποχρεώνει τους Βιετκόγκ να βγαίνουν από τις υπόγειες κρύπτες τους, με αποτέλεσμα το θάνατο 689 τουλάχιστον Βιετναμέζων (αλλά και ενός, τουλάχιστον, αυστραλού στρατιώτη). Αποτέλεσμα αυτής της ζύμωσης υπήρξε η απόφαση 2603 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στις 16 Δεκεμβρίου 1969, με την οποία κατέστη σαφές ότι οι απαγορεύσεις του Πρωτοκόλλου περιλαμβάνουν “την πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανόμενων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορούν να αναπτυχθούν στο μέλλον”. Η απόφαση αυτή πάρθηκε με 80 ψήφους υπέρ, έναντι 3 κατά και 36 αποχών. Κατά ψήφισαν οι ΗΠΑ, η Αυστραλία (που επίσης μετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ, στο πλευρό της Ουάσιγκτον) και η Πορτογαλία (που εκείνη την εποχή διεξήγαγε τους δικούς της πολέμους στην Αφρική). Η Ελλάδα απείχε απ’ την ψηφοφορία, όπως άλλωστε και οι υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ, η Ιαπωνία, το Ισραήλ αλλά και η Κίνα.
Τα έγγραφα που παραθέτουμε συνδέονται με τον “εκσυγχρονισμό” της πολιτικής των ΗΠΑ -και στο συγκεκριμένο ζήτημα- την επαύριο της αμερικανικής ήττας στην Ινδοκίνα και του σκανδάλου Γουοτεργκέϊτ. Απόφαση της επίσημης Ουάσιγκτον είναι να συμμορφωθεί με τις επιλογές της διεθνούς κοινότητας, προσυπογράφοντας την “αυθεντική ερμηνεία” του Πρωτοκόλλου της Γενεύης από τη ΓΣ του ΟΗΕ. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, οι ιθύνοντες της υπερδύναμης φροντίζουν να ξεκαθαρίσουν από τα πριν τις εξαιρέσεις κατά τις οποίες επιτρέπουν στον εαυτό τους τη χρήση των απαγορευμένων όπλων: χημική “αποψίλωση” στο εσωτερικό και την άμεση περίμετρο των αμερικανικών βάσεων, προσφυγή στα “δακρυγόνα” σε μια σειρά περιπτώσεις (όπως η καταστολή “αιχμαλώτων πολέμου που προβαίνουν σε ταραχές”, οι “αποστολές διάσωσης”, κλπ).
Ενα τέταρτο του αιώνα αργότερα, τι σημαίνουν όλα αυτά; Οσο κι αν αυτό μπορεί να ξενίσει ένα κοινό συνηθισμένο στην αθρόα ρίψη χημικών αερίων στο κέντρο της ίδιας του της πρωτεύουσας, η χρήση δακρυγόνων αερίων παραμένει απαγορευμένη στις πολεμικές συγκρούσεις: χαρακτηριστικός είναι ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε διεθνώς τον Ιούλιο του 1993, όταν το σερβικό πυροβολικό εκτόξευσε οβίδες με CS (το ίδιο δηλαδή αέριο με αυτό που χρησιμοποιείται τακτικά για την καταστολή διαδηλώσεων, της 19ης Νοεμβρίου συμπεριλαμβανόμενης) εναντίον των μουσουλμανικών θέσεων στα περίχωρα του Σαράγεβο. Από την άλλη πλευρά, η ρίψη δακρυγόνων εναντίον του “εσωτερικού εχθρού” εξακολουθεί να αποτελεί πάγια (και ουδόλως απαγορευμένη) πρακτική όλων των αστυνομιών και κυβερνήσεων του κόσμου. Στα “ψιλά” πέρασαν έτσι οι δεκάδες νεκροί της παλαιστινιακής Ιντιφάντα, που η μαζική χρήση CS από τον ισραηλινό στρατό κατοχής έστειλε πρόωρα στον άλλο κόσμο (68 μονάχα το πρώτο 10μηνο της εξέγερσης), αλλά και οι σποραδικοί πεσόντες από το ίδιο αίτιο σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου – από τις ΗΠΑ (1975, 1992) και τη Ν.Κορέα (1987) ως την ΟΔ Γερμανίας (1986) και την Αγγλία (1996). Ποιος ξέρει; Ισως κάποιοι διαδηλωτές απαιτήσουν κάποτε το νομικό καθεστώς του εμπολέμου, προκειμένου να προστατευτούν οι ζωές και η υγεία τους…
| ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 2 Νοεμβρίου 1974 Μνημόνιο Απόφασης για την Εθνική Ασφάλεια (ΜΑΕΑ) αρ.279 ΠΡΟΣ: τον Υπουργό Αμυνας τον Υφυπουργό Εξωτερικών τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Αφοπλισμού & Ελέγχου των Εξοπλισμών ΘΕΜΑ: Πρωτόκολλο της Γενεύης (1925), Ουσίες Καταστολής των διαδηλώσεων και Χημικά Αποφυλλωτικά Ο πρόεδρος εξέτασε τη διϋπηρεσιακή έκθεση σχετικά με το ζήτημα των ουσιών καταστολής των διαδηλώσεων και των χημικών αποφυλλωτικών, το Πρωτόκολλο της Γενεύης και τις σχετικές απόψεις των υπηρεσιών. Ο πρόεδρος θεωρεί σημαντικό οι ΗΠΑ να επικυρώσουν το Πρωτόκολλο της Γενεύης. Ο πρόεδρος είναι ως εκ τούτου προετοιμασμένος, επιβεβαιώνοντας την τρέχουσα αντίληψη των ΗΠΑ για το πεδίο εφαρμογής του Πρωτοκόλλου, να αποποιηθεί από στοιχεία της εθνικής μας πολιτικής: (α) την πρώτη χρήση αποφυλλωτικών σε συνθήκες πολέμου, εκτός από τη χρησιμοποίησή τους, βάσει των κανονισμών που εφαρμόζονται και στη χώρα μας, για την αποψίλωση της βλάστησης μέσα στις βάσεις κι εγκαταστάσεις των ΗΠΑ ή γύρω από την άμεση αμυντική περίμετρο των τελευταίων, και (β) την πρώτη χρήση ουσιών καταστολής διαδηλώσεων ως επιθετικό πολεμικό όπλο, για την διευκόλυνση ή επαύξηση απωλειών. Ο πρόεδρος επιθυμεί, ωστόσο, να διατηρήσουμε τη δυνατότητα επιλογής για χρησιμοποίηση ουσιών καταστολής διαδηλώσεων σε περιπτώσεις καταστολής διαδηλώσεων (συμπεριλαμβανόμενης της καταστολής αιχμαλώτων πολέμου που προβαίνουν σε ταραχές), σε καταστάσεις όπου μπορούν να περιοριστούν ή αποφευχθούν θύματα μεταξύ των πολιτών, σε αποστολές διασώσεως και σε αμυντικές στρατιωτικές τεχνικές προκειμένου να σωθούν ζωές. Προτού, ωστόσο, αποφασίσει να προβεί σ’ αυτή την κίνηση, ο πρόεδρος διέταξε τον διευθυντή της Υπηρεσίας Αφοπλισμού & Ελέγχου των Εξοπλισμών να προχωρήσει άμεσα, σε συνεννόηση με τα υπουργεία Εξωτερικών & Αμυνας, στις αναγκαίες συνομιλίες με στελέχη της Γερουσίας με σκοπό τη λήψη συμβουλών και τη διασφάλιση της συναίνεσης της Γερουσίας για την επικύρωση του Πρωτοκόλλου της Γενεύης όσο το δυνατόν νωρίτερα. Τόσο το ίδιο το γεγονός όσο και το περιεχόμενο των προαναφερθεισών αποφάσεων θα πρέπει να μη δημοσιοποιηθούν πριν από τη σύνταξη έκθεσης προς τον πρόεδρο σχετικά με τις ολοκληρωθείσες συνομιλίες και την έγκριση μιας δημόσιας δήλωσης από μέρους του. Αυτή η έκθεση θα πρέπει να ασχολείται επίσης με το ενδεχόμενο της προηγούμενης προειδοποίησης, σχετικά με τις προθέσεις των ΗΠΑ, εκείνων των συμμάχων που έχουν λάβει θέση παρόμοια με αυτή των ΗΠΑ απέναντι στην ερμηνεία του Πρωτοκόλλου. Χένρι Κίσινγκερ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: στον Διευθυντή της CIA στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ |
| ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 9 Δεκεμβρίου 1974 Μνημόνιο Απόφασης για την Εθνική Ασφάλεια (ΜΑΕΑ) αρ.281 ΠΡΟΣ: τον Υπουργό Άμυνας τον Υφυπουργό Εξωτερικών τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Αφοπλισμού & Ελέγχου των Εξοπλισμών ΘΕΜΑ: Επικύρωση του Πρωτοκόλλου της Γενεύης (1925) για τον πόλεμο αερίων Ο πρόεδρος εξέτασε την έκθεση της 6ης Δεκεμβρίου που του υποβλήθηκε από τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Αφοπλισμού & Ελέγχου των Εξοπλισμών, εις εκτέλεσιν του ΜΑΕΑ 279. Ενέκρινε την έκθεση κι εξουσιοδοτεί τον Διευθυντή να δηλώσει ενώπιον της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας ότι: (α) η διατύπωση της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στα δακρυγόνα και τα αποφυλλωτικά η οποία εμπεριέχεται στην έκθεση είναι και θέση του προέδρου. (β) πρόθεση του προέδρου είναι να εναρμονίσει ανάλογα την πολιτική των ΗΠΑ, με την προϋπόθεση ότι η Γερουσία συναινεί στην επικύρωση σ’ αυτή τη βάση. (γ) ο πρόεδρος εξακολουθεί να ζητά συμβουλές και συναίνεση για την επικύρωση της Σύμβασης για τον Βιολογικό Πόλεμο. Ο πρόεδρος εγκρίνει επίσης την ειδοποίηση συμμαχικών κυβερνήσεων σχετικά με τη θέση της κυβέρνησης για το Πρωτόκολλο, πριν από την εμφάνιση του Διευθυντή ενώπιον της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας. Χένρι Κίσινγκερ ΚΟΙΝ.: στον Διευθυντή της CIA στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ |
ΠΗΓΗ
http://www.iospress.gr/mikro1999/mikro19991204.htm