«Σε πλατεία όπου τίθενται όροι για την απέκδυση του προσερχόμενου από κάθε πολιτική του θέση και ιδέα δεν είναι πλατιά και ανοιχτή πλατεία», ισχυρίζεται σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» η Λιάνα Κανέλλη.
Γιατί η αριστερά αδυνατεί να προσφέρει εναλλακτική κυβερνητική λύση;...
Γιατί τμήμα της εγκλωβίζει μάζες στην ιδεοληψία του «αριστερού ΠΑΣΟΚ». Και κλείνει ανοικτά μυαλά στην προοδευτικότητα της αριστερόστροφης ενσωμάτωσης στον καπιταλισμό. Η αριστερά που θέλει να κυβερνήσει διαχειριζόμενη τις «ατέλειες» της κυρίαρχης πολιτικής, αυτοαναιρείται.
«Πλατεία δεν πάτε», δεν είναι όμως άκομψη η διατύπωση από το ΚΚΕ ότι τις πλατείες τις έχουν υιοθετήσει τα ΜΜΕ και ότι δεν υπάρχει σαφής πολιτική στόχευση;
Σε πλατεία όπου τίθενται όροι για την απέκδυση του προσερχόμενου από κάθε πολιτική του θέση και ιδέα δεν είναι πλατιά και ανοιχτή πλατεία. Αρχίζει ωραία και μπορεί να εξελιχθεί μοιραία σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Αλήθεια, μετανάστες δέχεται αυτή η πλατεία; Ή μήπως πρέπει να αλλάξουν και χρώμα και να κομίζουν πιστοποιητικό νόμιμης εκμεταλλευσιμότητάς τους ως τάξη ακαθάρτων; «Στην Αριστοτέλους που γερνάς...» έλεγε το τραγούδι της Χαρούλας, «Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη». Τώρα ο Μπουτάρης φοβάται τον Στάλιν - Μίκη. Ελεος. Πλατειάζουμε.
Γιατί η αριστερά αδυνατεί να προσφέρει εναλλακτική κυβερνητική λύση;...
Γιατί τμήμα της εγκλωβίζει μάζες στην ιδεοληψία του «αριστερού ΠΑΣΟΚ». Και κλείνει ανοικτά μυαλά στην προοδευτικότητα της αριστερόστροφης ενσωμάτωσης στον καπιταλισμό. Η αριστερά που θέλει να κυβερνήσει διαχειριζόμενη τις «ατέλειες» της κυρίαρχης πολιτικής, αυτοαναιρείται.
«Πλατεία δεν πάτε», δεν είναι όμως άκομψη η διατύπωση από το ΚΚΕ ότι τις πλατείες τις έχουν υιοθετήσει τα ΜΜΕ και ότι δεν υπάρχει σαφής πολιτική στόχευση;
Σε πλατεία όπου τίθενται όροι για την απέκδυση του προσερχόμενου από κάθε πολιτική του θέση και ιδέα δεν είναι πλατιά και ανοιχτή πλατεία. Αρχίζει ωραία και μπορεί να εξελιχθεί μοιραία σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Αλήθεια, μετανάστες δέχεται αυτή η πλατεία; Ή μήπως πρέπει να αλλάξουν και χρώμα και να κομίζουν πιστοποιητικό νόμιμης εκμεταλλευσιμότητάς τους ως τάξη ακαθάρτων; «Στην Αριστοτέλους που γερνάς...» έλεγε το τραγούδι της Χαρούλας, «Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη». Τώρα ο Μπουτάρης φοβάται τον Στάλιν - Μίκη. Ελεος. Πλατειάζουμε.
