Οι συστηματικοί προπηλακισμοί κυβερνητικών στελεχών των τελευταίων ημερών από "ομάδες αγανακτισμένων πολιτών", με έκδηλη την παρουσία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, πυροδότησαν μια ασυνήθιστα υψηλών τόνων πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το ΠΑΣΟΚ απέδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ ευθύνες οργάνωσης και υποκίνησης αυτών των φαινομένων, τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται. Ολα αυτά,βέβαια, γίνονται στο πλαίσιο μιας "ευρύτερης εικόνας" εξελίξεων, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι μία εκτεταμένη "απονομιμοποίηση" του κομματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας. Ιδίως των δυνάμεων εξουσίας, που φέρνουν κυβερνητικές ευθύνες την τελευταία χρονιά.
Αρα, η αγανάκτηση και η απόρριψη έχουν μια ισχυρή ηθική και πραγματική βάση. Ξεκινάει, όπως είναι φυσικό, από πολλές και διαφορετικές αφετηρίες και εκδηλώνεται με τρόπους διαφορετικής έντασης αλλά και στάσης. Μπορεί να είναι "παθητική", μπορεί να είναι και "κινηματική". Μπορεί να είναι "ειρηνική", μπορεί όμως να φλερτάρει με διάφορες "μορφές βίας". Από πιο ήπιες μορφές (αποδοκιμασίες, προπηλακισμοί), μέχρι σκληρές (βιαιοπραγίες, σπασίματα, καταστροφές, επιθέσεις κ.λπ.). Η αναμφισβήτητα ηθική βάση της αγανάκτησης δεν αποτελεί λόγο αποδοχής ή δικαίωσης του οτιδήποτε λέγεται και πράττεται στο όνομά της. Από τον εύκολο λαϊκισμό μέχρι την ισοπέδωση των πάντων.
Από την αφελή συνωμοσιολογία μέχρι την κομπλεξική κοινωνική μοχθηρότητα. Πολύ δε περισσότερο, κάθε μορφή βίαιων πρακτικών.
Από την άλλη μεριά, ο θυμός, η αγανάκτηση και ο γνήσιος αυθορμητισμός προσφέρονται για πολιτική καπηλεία και εκμετάλλευση και πολλές δυνάμεις και πρόσωπα (παλαιά, γνωστά και με ευθύνες) προσπαθούν να επωφεληθούν πολιτικά, επιχειρώντας να "χτίσουν" τις δικές τους απόψεις πάνω στο κίνημα των αγανακτισμένων κ.ο.κ.
Η κρίση, μαζί μ' όλα τα προβλήματα, φέρνει στην επιφάνεια και αρκετά απεχθή κοινωνικά ανακλαστικά. Οι σοβαρές πολιτικές δυνάμεις (δεξιές και αριστερές) οφείλουν να μην "υποκλιθούν" σ' αυτά. Χρειάζονται οριοθετήσεις και διαχωριστικές γραμμές. Προσωπικά, δέχομαι ως ειλικρινείς τις εξηγήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν οργανώνει και δεν υποκινεί τους προπηλακισμούς κυβερνητικών στελεχών. Παρ' όλα αυτά είναι προφανές ότι δυνάμεις του χώρου του συμμετέχουν σ' αυτές τις δράσεις. Θεωρώ ότι είναι αποτέλεσμα μιας άκριτης γραμμής "πολιτικής συγχώνευσης" με το κίνημα των αγανακτισμένων, χωρίς σαφείς οριοθετήσεις, έναντι συγκεκριμένων πρακτικών. Γιατί υπάρχουν κι άλλες "ακραίες ομάδες" που τις επιδιώκουν... Το παιχνίδι της βίας υπονομεύει κάθε δημοκρατικό ανορθωτικό κίνημα για τη χώρα. Ανοίγει επικίνδυνους και ανεξέλεγκτους δρόμους. Αυτό αφορά, βέβαια, και τις πρακτικές της αστυνομίας, όταν εντάσσεται και γίνεται άκριτα μέρος ή και ο πρωταγωνιστής αυτού του παιχνιδιού. Δεν φταίνε μόνο ή πάντα οι άλλοι...
panpan@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/