Του Δημήτρη Μητρόπουλου
«ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ δεν υπάρχουν ειδήσεις», σύμφωνα με την απόφανση του Ουμπέρτο Εκο που έγινε μετά θερινό δημοσιογραφικό κλισέ. Η Ελλάδα όμως αποτελεί εξαίρεση. Ιστορικά, βγάζουμε πολύ μεγάλες ειδήσεις τον Αύγουστο - ή, τελος πάντων, το μεσοκαλόκαιρο. Ας πούμε τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922. Ή το Κυπριακό και τη Μεταπολίτευση το 1974.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να βγάλει είδηση φέτος τον Αύγουστο. Αν είναι να διεκπεραιωθεί σωστά, τότε η αναδιάρθρωση μέρους του ελληνικού χρέους θα πρέπει να γίνει τη βδομάδα πριν από τον Δεκαπενταύγουστο. Γιατί; Γιατί τότε συμπίπτουν τα μπάνια του λαού με τα μπάνια των αγορών. Κερδοσκόποι και θύματα της κερδοσκοπίας θα είναι σε διακοπές.
Σημειωτέον ότι Αύγουστο «έσκασαν» τα δύο funds της Bear Stearns που έπαιζαν ομόλογα που τιτλοποιούσαν επισφαλή στεγαστικά δάνεια. Ήταν η πρώτη κανονιά της κρίσης που έπεσε ανάμεσα στις ομπρέλες το μεσοκαλόκαιρο του 2007.
ΟΠΩΣ ΕΞΗΓΗΣΕ σωστά ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο όρος «επιλεκτική χρεοκοπία» είναι τεχνικός. Δεν σημαίνει πραγματική χρεοκοπία. Είναι μια αξιολόγηση του Standard & Poor's και των άλλων οίκων που μπήκαν στη ζωή του μέσου Ελληνα που ώς τότε νόμιζε πως ήταν μάρκες αμερικανικού ρυζιού. Ο S&P και οι άλλοι λένε πως το να επιμηκύνεις/διακρατήσεις/κουρέψεις ομόλογα ώστε να μην τα αποπληρώσεις στο ακέραιο είναι, ακόμη κι αν το αποδεχθούν αυτοί που τα έχουν, χρεοκοπία. Εφόσον γίνεται σε μέρος του συνολικού μας χρέους των 320 δισ., είναι επιλεκτική χρεοκοπία. Αυτή είναι η αξιολόγηση που θα βαρύνει τη χώρα για κάποιες μέρες.
Σιγά τα λάχανα, θα πείτε. Πράγματι. Υπάρχουν ή μπορούν να βρεθούν νομικοτεχνικοί τρόποι ώστε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συνεχίσει να στηρίζει τις ελληνικές τράπεζες. Πέρα από τη ρευστότητα που δίνεται με εγγύηση ελληνικά ομόλογα υπάρχουν, λέγεται, και άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία.
ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ αν δεν ξεφορτώσουμε χρέος - όχι για 20-30 δισ. αλλά για καμιά κατοσταριά - δεν αλλάζει το «στόρι» της Ελλάδας. Ούτε μπορεί να επανεκκινήσουμε την οικονομία για καλό δικό μας και της ευρωζώνης. Πόσω μάλλον που όλοι υποστηρίζουν ότι αν είναι να γίνει αυτή η ιστορία καλό είναι να γίνει εφάπαξ και για μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο, ο χρόνος ώς τον Αύγουστο είναι λίγος και το εγχείρημα της αναδιάρθρωσης τεχνικά δύσκολο. Η ΕΚΤ αντιδρά. Οι Γερμανοί κωλυσιεργούν κι επιμένουν ότι υπάρχει χρόνος ώς την επόμενη δόση. Από την άποψη αυτή, το καλοκαίρι του 2011 θυμίζει το ανήσυχο καλοκαίρι του 2008. Τότε «έσκασε» η Lehman τον Σεπτέμβριο και κανείς δεν ήταν τελικά έτοιμος. Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί.
