ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗ
Πριν από μερικούς μήνες είχαμε επισημάνει την εμφανή απουσία του μεγάλου επιχειρηματικού κεφαλαίου από την πρώτη γραμμή της μάχης που δίνει η χώρα για να βγει από τη κρίση. Τότε με αφορμή την πρωτοβουλία του Ιταλού βιομηχάνου Ντιέγκο ντέλα Βάλε να συνεισφέρει μ’ ένα μεγάλο ποσό στην αναστήλωση του Κολοσσαίου, γράφαμε ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ότι χρωστάμε αλλά ότι δεν υπάρχει αστική τάξη να σηκώσει το βάρος του χρέους. Δεν υπάρχουν πλούσιοι με συναίσθηση του καθήκοντος έναντι της πατρίδας χάριν της οποίας απέκτησαν τα πλούτη, να επιστρέψουν ένα μέρος των κερδών τους ως ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης για όσα έκανε αυτή η χώρα γι αυτούς.Αυτά τότε που το «πρώτο» μνημόνιο έκανε τα πρώτα του βήματα και πολλοί από αυτούς αντί να
δηλώσουν παρόντες στην πρώτη γραμμή έσπευδαν να υπερακοντίσουν στα μέτρα λιτότητας και στη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Δυστυχώς με τη στάση τους τότε και τώρα, έδιναν το άλλοθι σε μια ανεύθυνη και εντελώς ξεπερασμένη αριστερή ρητορική, την οποία υιοθέτησε κι ένα μεγάλο μέρος της Δεξιάς, να περνάει τα δικά της μηνύματα και να συντηρεί το μύθο του κακού καπιταλιστή που εκμεταλλεύεται τον ιδρώτα του εργαζόμενου. Λες και λειτούργησε ποτέ ο καπιταλισμός σε μια χώρα στην οποία όλοι ζούσαν, επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, από το κράτος.
Μόλις προχθές πάλι ο ντέλα Βάλε μας έδειξε τι σημαίνει «επιχειρηματικός πατριωτισμός» και αίσθηση του καθήκοντος ενός πλούσιου προς τη χώρα του και τους εργαζόμενους. Με δική του πρωτοβουλία συγκέντρωσε τις υπογραφές επιφανών επιχειρηματιών της Ιταλίας, οι οποίοι με επιστολή τους στη χρηματιστηριακή εφημερίδα του Μιλάνου MF, δεσμεύονταν να αγοράσουν με δικά τους χρήματα το χρέος της χώρας τους! Έτσι απλά χωρίς τυμπανοκρουσίες και θεατρικού τύπου συναντήσεις στο πρωθυπουργικό γραφείο, με διακριτικότητα και υψηλού επιπέδου αισθητική προσέγγιση.
Αναρωτιέται κανείς που είναι όλοι αυτοί οι πλούσιοι Έλληνες, αυτοί που συνήθως το μόνο που κάνουν είναι να παραδίδουν μαθήματα οικονομίας στους πολιτικούς, να κάνουν μια ανάλογη χειρονομία έστω και για τα μάτια του κόσμου. Να υποθέσουμε ότι λόγω των μέτρων συρρικνώθηκαν τα εισοδήματα τους, έγιναν φτωχότεροι και πένονται ή μήπως να πιστέψουμε ότι τώρα που τους χρειάζεται η πατρίδα κοιτάνε τη πάρτη τους;
Θα αποφύγουμε την απάντηση περιμένοντας ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι πλούσιοι Έλληνες που θα θελήσουν να σώσουν τη τιμή της «χαμένης τάξης» στην οποία η Ελλάδα και οι Έλληνες οφείλουμε πολλά. Θα περιμένουμε ελπίζοντας ότι θα εμφανιστεί ο Έλληνας Ντιέγκο ντέλα Βάλε που θα βάλει το χέρι στη τσέπη για την Ελλάδα και θα τονώσει το ηθικό ενός λαού που περιμένει να δει για να πιστέψει ότι αυτή η χώρα μπορεί να ξαναγίνει περήφανη.
http://www.statesmen.gr/