Πρέπει να αποφασιστεί, αν οι αρμόδιοι θέλουν την Δ.Ε.Θ. και αν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουν πράγματι σκοπό να την υπερασπιστούν, όχι... «χαλαρά»
Έχω κρατήσει στο αρχείο μου πολλές από τις πομφόλυγες που εκστομούσαν -και εξακολουθούν να εκστομούν- σπουδαιοφανείς σωτήρες της Θεσσαλονίκης. Για τη Θεσσαλονίκη ακούγαμε ότι θα γίνει «Μητρόπολη των Βαλκανίων», για τη ΔΕΘ ότι θα καταστεί «Διεθνές Περιφερειακό Εκθεσιακό Κέντρο», το Λιμάνι θα είναι συγκοινωνιακός κόμβος εξυπηρέτησης των χωρών μέχρι την Κεντρική Ευρώπη και μύρια όσα με παρόμοιο περιεχόμενο.
Το ότι αυτοί που τα έλεγαν
, δεν γνώριζαν το αντικείμενο, ούτε καν ποιον ακριβώς ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει η Θεσσαλονίκη, διαπιστώνεται από τα ίδια τους τα λόγια: Θα είναι σημαντικός ο ρόλος της πόλης με τις γύρω χώρες «με τις οποίες έχει ισχυρούς πολιτιστικούς, οικονομικούς, θρησκευτικούς και πολιτικούς δεσμούς». Εκτός από την επιχειρηματικότητα, με ποια άλλη όμορη χώρα έχουμε κοινά τα άλλα σημεία; Μιλούν απλώς για να μιλούν.
Πέρα από κούφια λόγια, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης βλέπουν την πόλη καθημερινά να μαραζώνει, και όσα την χαρακτήριζαν να απομακρύνονται. Το «Φεστιβάλ τραγουδιού» με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές υποβαθμίστηκε τόσο, που αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει ποιοι είναι νικητές. Ως προς το «Φεστιβάλ Κινηματογράφου», εδώ και δεκαετίες δεν γνωρίζω ποιες ταινίες έκαναν καριέρα στις αίθουσες και με τι ασχολούνται οι συντελεστές τους.
Ήσαν παράπλευρες δραστηριότητες της ΔΕΘ η οποία για ένα μήνα ήταν το επίκεντρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Και σιγά-σιγά άρχισε να ξεπλέκεται το πουλόβερ. Έπαιξαν ρόλο και οι κλαδικές εκθέσεις σ’ αυτό, αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος. Είναι ότι δεν έγιναν, ούτε γίνονται, οι προσπάθειες προσαρμογής στους καιρούς.
Η εποχή, όπου ακόμη και με τα κάρα έρχονταν στη Θεσσαλονίκη από μακριά, συνδυάζοντας την επίσκεψη στην Έκθεση με τις αγορές αντικειμένων που δεν διέθεταν οι τοπικές αγορές, πέρασε ανεπιστρεπτί. Ήταν τότε ένα μεγάλο πανηγύρι. Η κατοπινή ευκολία ταξιδιών, η ανάπτυξη των τοπικών αγορών και η εμφάνιση της τηλεόρασης -που υποκατέστησε το θέαμα- ήταν αρχή της πτώσης.
Θεωρώ όμως, ότι ο μεγαλύτερος εχθρός στις Διεθνείς -αλλά και στις κλαδικές- Εκθέσεις είναι το διαδίκτυο. «Κτύπησε» και τις μεγάλες Διεθνείς Εκθέσεις της αλλοδαπής και φυσικά την ΕΧΡΟ. Ο επιχειρηματίας μπορεί να δει στην οθόνη του τα αγαθά που τον ενδιαφέρουν, και μάλιστα με περισσότερες πληροφορίες. Μου είπαν, ότι επισκέπτονται τις γενικές Εκθέσεις κυρίως επιχειρηματίες του κλάδου εστίασης, αφού η γεύση απαιτεί την φυσική παρουσία.
Και κοντά σε όλα, εδώ και πολλά χρόνια, βρίσκουν αφορμή οι συνδικαλιστές να απαξιώσουν την Δ.Ε.Θ. ακόμη περισσότερο. Ο τηλεθεατής δεν θα προσελκυσθεί από τις σκηνές βίας που διαδραματίζονται πέριξ του χώρου, διότι αυτές προβάλλονται, αντί μιας επιβαλλόμενης λαμπρότητας που θα έπρεπε να έχουν τα εγκαίνια.
Επιβάλλεται επομένως ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της. Αν μετεγκατασταθεί, να επιλεγεί ο χώρος που θα αναζωογονηθεί και όχι εκείνος στον οποίο ενδεχομένως έχουν αγοράσει χωράφια κάποιοι εισοδηματίες και θέλουν τώρα να θησαυρίσουν (παλιά μου τέχνη).
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να αποφασιστεί, αν οι αρμόδιοι θέλουν την ΔΕΘ και αν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουν πράγματι σκοπό να την υπερασπιστούν, όχι πάντως «χαλαρά» όπως τώρα.
Ο Μακεδών
http://www.voria.gr/
Το ότι αυτοί που τα έλεγαν
, δεν γνώριζαν το αντικείμενο, ούτε καν ποιον ακριβώς ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει η Θεσσαλονίκη, διαπιστώνεται από τα ίδια τους τα λόγια: Θα είναι σημαντικός ο ρόλος της πόλης με τις γύρω χώρες «με τις οποίες έχει ισχυρούς πολιτιστικούς, οικονομικούς, θρησκευτικούς και πολιτικούς δεσμούς». Εκτός από την επιχειρηματικότητα, με ποια άλλη όμορη χώρα έχουμε κοινά τα άλλα σημεία; Μιλούν απλώς για να μιλούν.
Πέρα από κούφια λόγια, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης βλέπουν την πόλη καθημερινά να μαραζώνει, και όσα την χαρακτήριζαν να απομακρύνονται. Το «Φεστιβάλ τραγουδιού» με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές υποβαθμίστηκε τόσο, που αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει ποιοι είναι νικητές. Ως προς το «Φεστιβάλ Κινηματογράφου», εδώ και δεκαετίες δεν γνωρίζω ποιες ταινίες έκαναν καριέρα στις αίθουσες και με τι ασχολούνται οι συντελεστές τους.
Ήσαν παράπλευρες δραστηριότητες της ΔΕΘ η οποία για ένα μήνα ήταν το επίκεντρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Και σιγά-σιγά άρχισε να ξεπλέκεται το πουλόβερ. Έπαιξαν ρόλο και οι κλαδικές εκθέσεις σ’ αυτό, αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος. Είναι ότι δεν έγιναν, ούτε γίνονται, οι προσπάθειες προσαρμογής στους καιρούς.
Η εποχή, όπου ακόμη και με τα κάρα έρχονταν στη Θεσσαλονίκη από μακριά, συνδυάζοντας την επίσκεψη στην Έκθεση με τις αγορές αντικειμένων που δεν διέθεταν οι τοπικές αγορές, πέρασε ανεπιστρεπτί. Ήταν τότε ένα μεγάλο πανηγύρι. Η κατοπινή ευκολία ταξιδιών, η ανάπτυξη των τοπικών αγορών και η εμφάνιση της τηλεόρασης -που υποκατέστησε το θέαμα- ήταν αρχή της πτώσης.
Θεωρώ όμως, ότι ο μεγαλύτερος εχθρός στις Διεθνείς -αλλά και στις κλαδικές- Εκθέσεις είναι το διαδίκτυο. «Κτύπησε» και τις μεγάλες Διεθνείς Εκθέσεις της αλλοδαπής και φυσικά την ΕΧΡΟ. Ο επιχειρηματίας μπορεί να δει στην οθόνη του τα αγαθά που τον ενδιαφέρουν, και μάλιστα με περισσότερες πληροφορίες. Μου είπαν, ότι επισκέπτονται τις γενικές Εκθέσεις κυρίως επιχειρηματίες του κλάδου εστίασης, αφού η γεύση απαιτεί την φυσική παρουσία.
Και κοντά σε όλα, εδώ και πολλά χρόνια, βρίσκουν αφορμή οι συνδικαλιστές να απαξιώσουν την Δ.Ε.Θ. ακόμη περισσότερο. Ο τηλεθεατής δεν θα προσελκυσθεί από τις σκηνές βίας που διαδραματίζονται πέριξ του χώρου, διότι αυτές προβάλλονται, αντί μιας επιβαλλόμενης λαμπρότητας που θα έπρεπε να έχουν τα εγκαίνια.
Επιβάλλεται επομένως ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της. Αν μετεγκατασταθεί, να επιλεγεί ο χώρος που θα αναζωογονηθεί και όχι εκείνος στον οποίο ενδεχομένως έχουν αγοράσει χωράφια κάποιοι εισοδηματίες και θέλουν τώρα να θησαυρίσουν (παλιά μου τέχνη).
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να αποφασιστεί, αν οι αρμόδιοι θέλουν την ΔΕΘ και αν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουν πράγματι σκοπό να την υπερασπιστούν, όχι πάντως «χαλαρά» όπως τώρα.
Ο Μακεδών
http://www.voria.gr/