Του Δημήτρη Μυ
«Είναι σαν ένα μέτωπο: αν σπάσει ένα μέτωπο, έστω και λίγο, αυτό εξασθενίζει ολόκληρη τη στρατιά κι επιτρέπει στον εχθρό να διεισδύσει». Με αυτά τα λόγια περιέγραψε την κατάσταση στην ευρωζώνη και ειδικότερα στην Ελλάδα ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Αλεξέι Κούντριν μιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο των Συνόδων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Για ποιον πόλεμο μιλούσε άραγε; Ποιον εχθρό;
Ο Ρώσος υπουργός, πάντως, τάχθηκε υπέρ της σωτηρίας της Ελλάδας εξηγώντας πως, αν αποτραπεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας, θα μειωθεί ο κίνδυνος να υπάρξουν παρόμοιες εξελίξεις στην Ισπανία και την Ιταλία. Ποιοι άραγε επιτίθενται στην Ευρωζώνη; Και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να σωθεί;
Μπορεί ο εχθρός αυτού του πολέμου στον οποίο αποδεκατίζεται η χώρα να είναι απροσδιόριστος ή αόρατος. Το τίμημα, ωστόσο, που καλείται καταβάλει είναι επακριβώς καθορισμένο και χειροπιαστό, λες και ήδη έχει χάσει τον πόλεμο:
«Ή θα προχωρήσουμε αμέσως στην ουσιαστική εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών και θα ελέγξουμε τη δυναμική του χρέους ή θα βρεθούμε μπροστά σε δραματικές εξελίξεις» προειδοποιεί ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργος Προβόπουλος σε συνέντευξή του στο κυριακάτικο φύλλο της Real News.
«Μέχρι τώρα», συμπλήρωσε ο τραπεζίτης, «συρόμαστε από τις εξελίξεις, δείχνουμε ότι δεν πιστεύουμε στις μεταρρυθμίσεις και ότι εξαναγκαζόμαστε σε μέτρα που επιβάλλονται έξωθεν. Πρέπει επιτέλους να βγούμε μπροστά. Όχι γιατί το απαιτούν οι δανειστές μας, αλλά επειδή θέλουμε εμείς να αλλάξουμε την πορεία του τόπου».
Αξιοσημείωτη είναι και η φρασεολογία του δ.σ. της Εθνικής Απόστολου Ταμβακάκη, ο οποίος στην «Καθημερινή της Κυριακής» υπογράμμισε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο και πρέπει όλοι να κάνουμε το καθήκον μας. Ο κ. Ταμβακάκης, αν και αποφεύγει κι αυτός να προσδιορίσει τον εχθρό σ’ αυτόν τον πόλεμο, περιγράφει συνοπτικά το διακύβευμα:
Υποστηρίζει πως από τη χρεοκοπία της χώρας και την επιστροφή στη δραχμή θα κερδίσουν «μόνο εκείνοι που προσδοκούν να αγοράσουν την Ελλάδα ή κομμάτια της έναντι πινακίου φακής. Όσοι έχουν κλέψει το Δημόσιο και ελπίζουν ότι με την καταστροφή θα αποφύγουν την τιμωρία. Όσοι πήραν δάνεια και τα ιδιοποιήθηκαν προσδοκώντας ότι με μια καταστροφή ουδείς θα πληρώνει. Θα κέρδιζαν, δηλαδή, οι απατεώνες και οι καιροσκόποι».
Γην και ύδωρ
Όπως πρόσφατα έχει δηλώσει ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος, η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη ενός παγκόσμιου νομισματικού πολέμου. Και αυτός, όμως, απόφυγε να προσδιορίσει τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα και – κυρίως – να διευκρινίσει πού τοποθετείται η Ελλάδα. Ίσως γιατί η θέση στην οποία η κυβέρνηση έχει οδηγήσει τη χώρα είναι πράγματι δύσκολη.
Η Ελλάδα δεν είναι απλώς η χώρα που αντιμετωπίζει κρίση χρέους. Είναι το πεδίο όπου διεξήχθησαν οι πρώτες μάχες του παγκόσμιου νομισματικού πολέμου. Είναι η Κερκόπορτα απ’ όπου η Ουάσιγκτον «εισέβαλε» στην ευρωζώνη…
Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα στο οικονομικό επίπεδο παραμένει ακόμη ευρωπαϊκό – γερμανικό – μαγαζί. Οι Γερμανοί, λοιπόν, είναι αυτοί που – προς το παρόν τουλάχιστον – έχουν το πάνω χέρι στη διαδικασία διαχείρισης της ελληνικής οικονομίας, η οποία, εξ αιτίας ακριβώς της χρεοκοπίας, προσφέρεται για υπερκέρδη. Ας ρίξουμε μια ματιά πώς, μέσα από ένα (τελευταίο) παράδειγμα:
Η γνωστή γερμανική εταιρεία συμβούλων Roland Berger επεξεργάστηκε σχέδιο «διάσωσης» (ή μήπως λεηλασίας;) της Ελλάδας με άμεση μείωση του χρέους και ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων υπό την εποπτεία της Ε.Ε.
Σύμφωνα με την εβδομαδιαία οικονομική επιθεώρηση WirtschaftsWoche (WiWo), το σχέδιο προβλέπει άμεση μείωση του χρέους της Ελλάδας στο 90% του AΕΠ με τη δημιουργία εταιρείας καταπιστευτικής διαχείρισης Treuhand (Τρόιχαντ), υπό τον έλεγχο της Ευρωζώνης, για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα.
Σε αυτήν θα περιέλθουν οι προς ιδιωτικοποίηση φορείς και περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου, όπως αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι…
Κατανοητό;;;
Από topontiki.gr
