Κλείστε τη τηλεόραση. Είναι το μεγαλύτερο δώρο αγάπης που μπορεί να κάνει κάποιος στον ευατό του και στους αγαπημένους του.
Δεν θα περιγράψω τίποτα από τα γεγονότα της Κυριακής. Οσοι ήταν κάτω τα ξέρουν από πρώτο χέρι. Οσοι δεν ήταν ενημερώθηκαν από τον διαχρονικό κουκουλοφόρο των ανθρώπινων συνειδήσεων. Τη τηλεόραση.
Η οποία εντελώς τυχαία αυτή τη φορά δεν είχε στείλει ελικόπτερα από πάνω να βλέπουν οι σκλαβωμένοι τηλεθεατές ζωντανά το θέαμα..
Αλήθεια τι έγιναν εκείνες οι συνήθεις πανοραμικές λήψεις?
Αν ήμουν ένα τηλεθεατής τι συμπέρασμα θα είχα βγάλει από το βράδυ της Κυριακής?
Πως χιλιάδες ΕΙΡΗΝΙΚΟΙ διαδηλωτές πήγαν να κάνουν βόλτα στο Σύνταγμα με τα παιδάκια τους, τις γυναίκες τους, (κάπως σαν φεστιβάλ ας πούμε) και ξαφνικά παρουσιάστηκαν οι κακοί και οι καλοί υπερασπιστές του νόμου και της τάξης αναγκάστηκαν να ρίξουν χημικά και φυσιολογικό ήταν να φάνε μερικά στη μούρη και οι φιλήσυχοι πολίτες.
Ο κόσμος υποτίθεται πως διαλύθηκε αμέσως, ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΣ, και τα ΑΚΡΑΙΑ στοιχεία έκαψαν τα καταστήματα των φουκαριάρηδων και όμορφα παραδοσιακά κτίρια που ήταν ένα στολίδι στη ειρηνική και γαλήνια πρωτεύουσα...
Οι τηλεαστέρες της ενημέρωσης που ο κοσμάκης τους έχει δώσει το δικαίωμα να μιλούν ΑΝΤ΄ΑΥΤΟΥ.
WAG THE DOG!
Γι΄αυτό δεν πρόκειται να περιγράψω τίποτα. Γιατί βαρέθηκα τους ανθρώπους που στηρίζονται στην ενημέρωση των άλλων, τους ανθρώπους που στηρίζονται στον αγώνα των άλλων, τους ανθρώπόυς που βλέπουν τους άλλους να τρώνε χημικά και ξύλο, τους άλλους που περιμένουν το από μηχανής θεό να τους τακτοποιήσει τη μίζερη ζωή τους.
Το αγκάθι στο κόρφο τους αυτή τη φορά ήταν πως οι χιλιάδες κόσμου δεν έφυγαν. Δεν αποχώρησαν τρομαγμένοι. Εμειναν για να δουν με τα δικά τους μάτια τι συνέβαινε. Και δεν είχαν κατέβει ούτε γαλήνια ούτε για να πάνε σε κάποιο φεστιβάλ. Το ελικόπτερο δεν πέταγε από πάνω, αλλά χιλιάδες μάτια ήταν από κάτω, δακρυσμένα από τα χημικά αλλά είδαν. Κι αυτοί θα το πουν και σε άλλους. Κι άλλοι σε άλλους.
Οι αληθινοί τρομοκράτες τη Κυριακή το βράδυ βρισκόντουσαν σε δυο σημεία μόνο. Στη Βουλή και στα τηλεοπτικά στούντιο. Και τα αληθινά θύματα ήταν μόνο μια κατηγορία. Οι υποταγμένοι και τρομαγμένοι πολίτες που όχι μόνο δεν κατέβηκαν με τους χιλιάδες στις πόλεις της Ελλάδας να φωνάξουν, αλλά ταπείνωσαν ακόμα πιο πολύ τον εαυτό τους αφήνοντας τη τηλεόραση ανοικτή.
http://vasiliskos2.blogspot.com/