Ως μηχανισμός, που στελεχώνεται από ισόβιους και μη αιρετούς
λειτουργούς, ήταν δεδομένο ότι συνεργάστηκε με τη φασιστική δεξιά σε όλο της το "φάσμα" και άρα μεταπολιτευτικά είχε πολύ πιο άσχημη "έξωθεν" εικόνα από τις δύο άλλες εξουσίες.
Ενώ δηλαδή η...
εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία "ανανέωσαν" το δυναμικό τους μετά τη Χούντα, η δικαστική εξουσία δεν το έκανε, γιατί απλά ήταν αδύνατον να το κάνει.
Δεν είναι δυνατόν να "ξηλωθεί" ολόκληρο το δικαστικό σώμα, για να ανανεωθεί στον βαθμό που ανανεώνεται μία κυβέρνηση ή μία βουλή.
Επιπλέον, ο ρόλος της και η φύση της, που έχει σχέση με την έννοια της τιμωρίας, την έκανε αντιπαθητική στον λαό. Οι πονηροί αυτό εκμεταλλεύτηκαν.
Δεν έκαναν ένα βασικό "ξεκαθάρισμα" μέσα στους κόλπους της εκ του πονηρού.
Δεν την "αποχουντοποίησαν" στον απαραίτητο βαθμό, για να μπορούν να την κατηγορούν και να την διαβάλουν εύκολα.
Για να μπορούν να την εκβιάζουν.
Αυτό όμως που τους διευκόλυνε τα μέγιστα ήταν η ποιότητα των ανθρώπων που εκείνη την εποχή παρίσταναν τους δικαστές. Η μονοκρατορία της δεξιάς, για να μην αντιμετωπίζει προβλήματα, είχε κατορθώσει και είχε τοποθετήσει στη δομή της ανθρωπάκια της πλάκας.
Σε θέσεις που προβλέπεται να καταλαμβάνουν γίγαντες λειτουργοί έβαλε νάνους με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου.
Σε θέσεις που απαιτούσαν ακεραιότητα και γενναιότητα έβαλε θρασύδειλους ευνούχους.
Σε θέσεις που απαιτούσαν αίσθηση του κοινού δικαίου έβαλε φασίστες.
Η ιδιομορφία των φασιστών είναι η εξής:
Αντιλαμβανόμενοι τον κόσμο με τον γνωστό βλακώδη τρόπο, είναι εύκολα ελεγχόμενοι.
Αντιλαμβανόμενοι τον κόσμο να χωρίζεται σε "ανώτερους" και "κατώτερους", εύκολα παγιδεύονται και οι ίδιοι μέσα σ' αυτήν τη λογική.
Ως δικαστές είναι απίστευτα σκληροί, όταν έχουν απέναντί τους "κατώτερους" και είναι απίστευτα δουλικοί όταν έχουν απέναντί τους "ανωτέρους".
Όταν έπεσε η Χούντα, που τους επέτρεπε να παριστάνουν τους "άνδρες", όλοι αυτοί πανικοβλήθηκαν.
Κανένας δεν είχε τη γενναιότητα να παραιτηθεί από τη θέση του.
Κανένας δεν αρνήθηκε να υπηρετήσει το νέο Σύνταγμα, λόγω της υποτιθέμενης διαφορετικής ιδεολογίας που αυτό πρέσβευε.
Τα ανθρωπάκια "κούρνιαξαν" στις γωνιές τους και περίμεναν το έλεος.
Αυτοί οι οποίοι με τις πλάτες της Χούντας "κατακεραύνωναν" τους "εχθρούς" τους, έγιναν αρνάκια όταν έχασαν τη μάχη.
Αυτοί, που έστελναν ανθρώπους στα ξερονήσια, φοβήθηκαν για τις θεσούλες τους.
Για να μην χάσουν το ψωμάκι τους, αυτοί, που δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε ως κοινοί δικηγόροι, σύρθηκαν στα γραφεία της εκτελεστικής εξουσίας να διαπραγματευτούν τη "σωτηρία" τους.
Τι διαπραγμάτευση να κάνουν αυτά τα θλιβερά ανθρω¬πάκια;
Για να σώσουν τις θεσούλες τους και να μην φύγουν κλοτσηδόν από τα δικαστικά πόστα τους, δέχθηκαν τους όρους που τους επέβαλαν οι νέοι διαχειριστές της εξουσίας.
Αυτή η δουλικότητα των "γιγάντων" της χουντικής δικαιοσύνης έδωσε τη δυνατότητα στους νέους διαχειριστές να παραστήσουν τους "προστάτες" του λαού και να "καπε¬λώσουν" μία από τις κυρίαρχες εξουσίες.
Πώς;
Με το να δώσουν υπερεξουσίες στον υπουργό δικαιο¬σύνης.
Στον "δημο¬κράτη" υπουργό, που είχε τον "αέρα" της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Δεν επέτρεψαν στο Σύνταγμα να "κηδεμονεύει" αυτήν την ακίνδυνη αλλά υπεραπαραίτητη για τη δημοκρατία εξουσία, αλλά έδωσαν αυτόν τον ρόλο σε κάποιο πρόσωπο αμφιβόλου ποιότητας.
Μετέτρεψαν ένα αιρετό και άσχετο "τίποτε" σε κυρίαρχο παράγοντα μιας από τις τρεις θεμελιώδεις εξουσίες.
Το αποτέλεσμα ήταν τρομερό.
Η φυσική ηγεσία της δικαστικής εξουσίας δεν βρισκόταν υπό την εξουσία του Συντάγματος, αλλά υπό την εξουσία ενός κοινού παραγοντί¬σκου της εκτελεστικής εξουσίας.
Παραβιάστηκε το Σύνταγμα, που προβλέπει το εξής θεμελιώδες.
Άρθρo 87.2.
Oι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τoυς υπόκεινται ΜΟΝΟ στo Σύνταγμα και στoυς νόμoυς και σε καμία περίπτωση δεν υπoχρεoύνται να συμμoρφώνoνται με διατάξεις πoυ έχoυν τεθεί κατά κατάλυση τoυ Συντάγματoς.
Το αποτέλεσμα αυτής της παραβίασης; .. . . . . . . . . ....... . . . . . .....
http://www.eamb.gr/
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/12/o-o-o-o-o-oo-oo-o-o-o-o.html