Στην
πολιτική κανείς πρέπει να είναι ελαστικός, να παρακολουθεί, να
καταγράφει, να συμμετέχει, να μαθαίνει, να είναι ψύχραιμος, έτσι ώστε
όταν χρειαστεί, να μπορεί να προβλέψει σωστά και να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Οι ισχυροί δύνανται να αλλάσσουν τις ισορροπίες σε τοπικό επίπεδο ενώ οι αδύνατοι έχουν θεωρητικά ως μόνη διέξοδο, πλήν της “αυτοκτονίας”, μια νέα επιλογή
με εγκατάλειψη παλαιοτέρων θέσεων, ιδεών και υποσχέσεων. Ακόμη και μiα
λάθος επιλογή τους θα... είναι πάντα ιστορικά δικαιολογημένη, αφού ο φόβος πολλές φορές οδηγεί στην παράνοια, στις φαντασιώσεις και φυσικά στο λάθος!
Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει από χώρες - ακέφαλα πτώματα όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Το Ισραήλ επίσης, έντονα εξηρτημένο απο την Αμερικανική πολιτική που έχει αποτύχει στη Συρία, αντάλλαξε την Κυπριακή φιλία με ένα “συγγνώμη” στη Τουρκία και με μιά πρόσκληση της τελευταίας σε συζήτηση για την εκμετάλλευση της ΑΟΖ της Κύπρου, ενός κράτους που παραμένει υπό κατοχή. Σημείο παρακμής… και ήταν κάτι που αναμενόταν (διαβάστε την εισαγωγή του άρθρου εδώ). Ηδη οι σχηματισμοί για τους οποίους μίλαγα εμφανίστηκαν. Ας είναι καλά ο Νετανιάχου να δίνει προσκλήσεις…
Τα “πλυντήρια” στην ΕΕ δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος, είναι και το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες. Ομως σε καμμία χώρα απο αυτές δεν έχει γίνει τόσο μεγάλο φαγοπότι από τις καταθέσεις και τη κακοδιαχείριση στις τράπεζες, όσο έχει γίνει στην Ελλάδα και τη Κύπρο τις δεκαετίες που πέρασαν.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είχε σκοπό να καλύψει τα κλεμμένα απο αυτό το φαγοπότι, που γινόταν απουσία των καταθετών και των επενδυτών. Δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος ήταν πλυντήρια διότι αποτελούσαν πόλους έλξεις κεφαλαίων. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι μέσα στις τράπεζες, έφαγαν εκεί ότι ερχόταν για ξέπλυμα και ότι άλλο υπήρχε… ακόμη και τα ντουβάρια.
Στην Ελλάδα επιβλήθηκαν φόροι, μειώσεις μισθών και έγιναν μνημόνια για να καλυφθούν τα κλεμμένα και αγύριστα ώστε να συγκεντρωθεί ενα 9% σε ρευστό απο το σύνολο των καταθέσεων κάθε τράπεζας. Φυλακή δεν μπήκε όμως κανείς. Εδώ η Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρωζώνης σιώπησαν για να μη αποκαλυφθούν οι ένοχοι, γιατί πολλοί δικοί τους πολιτικοί ήταν ανακατεμμένοι στα κόλπα αυτά, όπως και Ελληνες και Κύπριοι…
Το ξέπλυμα στην Ελλάδα δεν γίνεται μόνο μέσω των τραπεζών αλλά και μέσω άλλων διόδων π.χ. μέσω ναυτιλιακών εταιρειών και εφοπλιστικών γραφείων που δεν πληρώνουν φόρους ώστε να υπάρχει ενδελεχής έλεγχος, μέσω νόμων με τους οποίους αγοράζονται οι μετοχές στο χρηματιστήριο απο κεφάλαια του εξωτερικού κλπ. Και σε αυτό η Γερμανία έχει σιωπήσει. Ισως να είναι στο project του Tσίπρα να “δουλέψει” αυτό, αν και το ταξείδι του στις ΗΠΑ θα του άλλαξε τα σχέδια. Εδώ ξέχασε όσα είχε πέι για την φορολόγηση των καταθέσεων στο προεκλογικό του πρόγραμμα τις τελευταίες εκλογές, αυτό θα θυμάται; Ο Καμμένος πάλι ελπίζει να πάρει τους δυσαρεστημένους της ΝΔ, όσους δεν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και διαλαλεί ότι θα συνεργαστεί μετεκλογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ! Οπως καταλαβαίνετε ο αγώνας είναι σικέ.
Η Κυπριακή κυβέρνηση, επειδή το πσσό χρημάτων που χρειαζόταν να συγκεντρωθεί για να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση (δηλαδή να επανακτηθεί μέρος των δικών τους κλεμμένων ή των αποτελεσμάτων της κακοδιαχείρης των τραπεζών, για την οποία ευθύνονται οι εκάστοτε διοικητές τους, οι μέτοχοι και οι υπουργοί οικονομικών) δεν μπορούσε να καλυφθεί απο μειώσεις μισθών, αποφάσισε να τα πάρει απο το λαό με τη μία δηλαδή με την εφάπαξ φορολόγηση όλων των καταθέσεων.
Στην αρχή ήθελε να βάλει 7% περίπου φόρος στις καταθέσεις των καταθετών κάτω απο 100000 ευρώ και 9.99% στις καταθέσεις των καταθετών πάνω απο 100000 ευρώ. Αυτό όμως ερχόταν σε αντίθεση με την υπάρχουσα απόφαση της ΕΚΤ να εγγυάται κάθε κατάθεση μέχρι 100000 ευρώ. Για το λόγο αυτό, επικράτησε στη συνέχεια η άποψη να φορολογηθούν με 15-25% οι καταθέσεις πάνω απο 100000 ευρώ. Και αυτό όμως είναι άδικο γιατί δεν μπορεί να φορολογούνται οι καταθέσεις και όχι οι μέτοχοι. Η δεν μπορεί να φορολογούνται με διαφορετικό τρόπο οι καταθέσεις πάνω απο 100,000 ευρώ σε διαφορετικές τράπεζες, θα έθιγε την ισονομία και τη ισοπολιτεία που προστατεύεται απο κάθε δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης.
Η Ρωσία έχει εν τω μεταξύ ξακαθαρίσει ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει σε λύση αν δεν ξεκαθαρίσει το σκηνικό με την τρόικα και αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα πχ. οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, το εργοστάσιο LPG, η αγορά τραπεζικών μετοχών έναντι δανείου κλπ. Παράλληλα θέλει να έχει ένα κατάλογο των ονομάτων των Ρώσων ολιγαρχών, που βγάζουν τα λεφτά τους εκτός Ρωσίας (κάτι σαν τη λιστα Lagarde). Αυτό ενώ η Κυπριακή κυβέρνηση το αρνήθηκε, στη συνέχεια με νόμο δημιούργησε ένα ΤΑΙΠΕΔ σαν το Ελληνικό μέσα απο το οποίο θα μπορούσε να εκδίδει ομόλογα απο τα μελλοντικά κέρδη των εξορύξεων μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ κλπ. Αυτό το προβλέψαμε με άρθρο μας εδώ.
Σε αυτό το σημείο παρενέβη η Τουρκία και νομίζω δίκαια διότι δεν μπορεί κανείς να διαχειρίζεται συνολικά μια ΑΟΖ εφόσον υποτίθεται ότι το κράτος της Κύπρου είναι ένα με δύο μειονότητες. Θα έπρεπε κάθε μειονότητα να παίρνει αυτό που της αναλογεί. Καλώς φυσικά έθεσε και το διαχωρισμό των ΑΟΖ εφόσον σχηματιστούν στην Κύπρο δύο κράτη. Εχει λησμονήσει όμως ότι πρέπει να αποχωρήσει απο την Κύπρο υπακούοντας τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Σε αυτό το σημείο είναι άστοχη η πρόταση του Ισραήλ, προφανώς με εντολή των Αμερικανών να συμμετάσχει η Τουρκία σε συζήτηση για τη διαχείριση της Κυπριακής ΑΟΖ, μια άποψη που υποστηρίζει και η Ρωσία που τόσο στηρίζει τις αποφάσεις του ΟΗΕ αλλά μερικές φορές ξεχνάει όταν εκ των πραγμάτων τίθεται εκτός παιγνιδιού.
Η Γερμανία στη διαχείριση της οποίας είναι η Κύπρος έχει να αντιμετωπίσει αυτά τα διλήμματα, αν και οι αποφάσεις της ελέγχονται απο τις ΗΠΑ μέσα απο τη παρουσία του ΔΝΤ στην τρόικα. Σαν δικαιότερη λύση φαίνεται ότι είναι να μπεί κοινός φόρος για όλους τους καταθέτες πάνω έστω απο 100,000 ευρώ και να γίνει ανταλλαγή των χρημάτων που τους υφαρπάσθηκαν απο την Κυπριακή κυβέρνηση με τη τωρινή ισόποση αξία τραπεζικών μετοχών. Με αυτή τη πρόταση ούτε οι Ρώσοι ολιγάρχες αδικούνται ούτε οι μικροκαταθέτες. Στις άλλες περιπτώσεις και σε κάθε μορφής εξέλιξη, περισσότερο ευνοούνται οι σημερινοί μέτοχοι των τραπεζών που έχουν διαλύσει και καταφάει τα πάντα. Βλέπετε περισσότερα εδώ. Ο Αναστασιάδης έφερε την κατάσταση εκεί που αναμενόταν, στη σύγκρουση όχι όμως χάριν των καταθετών αλλά των τραπεζιτών και όσων έφαγαν. Δεν επιθυμεί με τίποτα να μαθευτεί ποιοί, πώς, πότε και γιατί έφαγαν τις καταθέσεις στις τράπεζες.
Ληστοσυμμορίες… Στόχος παραμένει ο ορυκτός πλούτος και η εξασθένηση της λαικής θέλησης μέσα απο ψυχολογικά τεχνάσματα, εισαγόμενη φτώχεια και οικονομική ύφεση. μέσα απο μνημόνια χωρίς αναπτυξιακή ρήτρα βασισμένα σε μοντέλα υπολογισμού της ανταγωνιστικότητας τελείως λάθος. Ούτε τη θεωρία δεν ξέουν να γράψουν…
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Συνεπώς παρότι πρότεινα μια λύση για το πρόβλημα της Κύπρου, ελπίζω η Κύπρος να αποχωρήσει απο την ΕΕ, να γίνει εκκαθάριση στις τράπεζές της και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Νομίζω επίσης ότι είναι καιρός ο Ευρωπαικός Νότος να αφήσει την ΕΕ. Η Γερμανία συνεχίζει να κάνει λάθη και να οδηγεί τα πράγματα σε δρόμο χωρίς γυρισμό. Γιατί να περιμένει κανείς όταν βλέπει απο μακρυά το τέλος να είναι ορατό; Ποιός πιστεύει τη Γερμανία και τις προθέσεις της όταν συνεχίζει να συγκεντρώνει χρυσό;
Ποιός μπορεί να μη θεωρεί προδότες τους Ελληνες πολιτικούς όταν δεν κάνουν κάτι αναπτυξιακό και ουσιαστικό για τη χώρα;
Δεν είναι ορατό το βάπτισμα των Κινεζικών προιόντων σαν Ελληνικών μέσω της κομπίνας της μεταποίησης ώστε τεχνικά αλλά όχι με παραμέτρους πλούτου να αυξηθούν οι εξαγωγές της Ελλάδας; Μα αφού και εδώ πιάνονται. Σκοπός δεν είναι να καλυτερεύσουν τα νούμερα αλλά η ζωή των ανθρώπων.
Οταν η Ελλάδα έχει τόσο χρυσό και άλλα μεταλλεύματα στην ξηρά που δεν υπάρχει ΑΟΖ, δεν είναι βλακεία να μη τα εξάγει από μόνη της και χωρίς εργολάβους; Η τεχνολογία είναι γνωστή. Εχει βγεί πολύς χρυσός τόσα χρόνια απο τα μεταλλεία…
http://zcode-gr.blogspot.gr/2013/03/e.html