Προσμετρώντας
το ηχηρό γέλιο του υπουργού Οικονονομικών, προσμετράται ταυτόχρονα και
το εθνικό βύθισμα. Προσμετράται η πολιτική αναλγησία και η βλακώδης
κυβερνητική ευφορία, που είναι έξω και πάνω από την ...ενεργή κοινωνική συνείδηση.
του Στέλιου Συρμόγλου
Για τον Γιάννη Στουρνάρα, στα αστάθμητα όρια της σοβαρότητας και της ευθύνης, στο ιλιγγιώδες έρεβος της αγνωσίας και της επιπολαιότητας, εκεί όπου ο ακμαιότερος τιτανικός αχός σιγεί, εκεί όπου οικοδομούνται οι πύργοι της συμβατικότητας και τα δόγματα των “δασκάλων” της επιτήδευσης, με τη συνείδηση να τρέπεται σε άτακτη φυγή, τα προβλήματα της καθημερινότητας που πυργώνουν την αγωνία της κοινωνίας, δεν έχουν καμία σημασία.
Το υπουργικό γέλιο βγαλμένο από τη “μήτρα” της πολιτικής ανευθυνότητας και της αυταρέσκειας του μικροπολιτικού κόσμου, αποτελεί μια προκλητικά βολική καταφυγή των ανθρώπων της εξουσίας. Ολων αυτών που τους ενδιαφέρει η αδρανοποίηση της σκέψης των πολιτών, ώστε να περιπίπτουν σ’ ένα είδος “υστερικής” αδιαφορίας και να μη διαισθάνονται, όπως λέει ο ποιητής, τις “μυστικές βοές των πλησιαζόντων γεγονότων”.
Το “αιάντειο” γέλιο του Στουρνάρα, το χαχάνισμα του από τα υπουργικά έδρανα της Βουλής, την ίδια ώρα που δάκρυα αναβλύζουν από μεγάλες κοινωνικές ομάδες, μόνο αίσθημα απέχθειας και αποστροφής μπορεί να προκαλεί. Ενα “γέλιο” που μόνο την κοινωνική αηδία μπορεί να επισύρει.
Αξιος περιφρονητικού γέλωτος και ομαδικού χλευασμού ο εν λόγω υπουργός. Ο ανεκδιήγητος θωπευτής των δανειστών. Ο “διαπραγματευτής” της χαμέρπειας και ο έρπων ανάμεσα στα συμφέροντα που επιβάλλει η πολιτική συγκυρία. Ο “κολακευμένος” ταυτόχρονα υπουργός, όταν αξιωματούχοι των δανειστών τον “επιβραβεύουν” λεκτικά για τις…επιδόσεις του ως “θεματοφύλακα” των επονείδιστων μνημονίων, θυμίζοντας τη ρήση “όνος όνον τρίβει”.
Το υπουργικό ομηρικό γέλιο συνοδεύεται ,ωστόσο, από ένοχη σιωπή και αναυδία για όσα τεκταίνονται σε βάρος των δυσπραγούντων Ελλήνων. Στο “γέλιο” του Στουρνάρα αποτυπώνεται ανάγλυφα με μοναδική ψυχρότητα η κυβερνητική ανικανότητα και η αδιαφορία, για τα ευεξήγητα και τα ευαπόδεικτα. Οι Θερμοπύλες του χρέους δεν έχουν αντίκρυσμα για τους Ιανού δεινότερους του κυβερνητικού σχήματος, για τους τυχοθήρες και τους τυχάρπαστους της πολιτικής και της δημοσιογραφικής αθλιότητας. Για όλους αυτούς που επιδίδονται σε μονοσήμαντες και επιδερμικές ερμηνείες των κοινωνικών θεμάτων, αλλά επιβάλλουν τη λογική του οδοστρωτήρα στην καθημερινότητα του πολίτη.
Με το ανούσιο γέλιο του Στουρνάρα προσδιορίζεται το ύφος και το ήθος της πολιτικής, η καχεξία της συντεταγμένης εξουσίας να αντισταθεί στις παλινωδίες και την αναγωγή του εφικτού σε μυθοπλασία.
Ενα “γέλιο” για κλάματα, γιατί πιστοποιεί το εθνικό βύθισμα της χώρας!
http://freepen.gr
