...Κάποιοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε "Μπανανία" μόνο και μόνο για να μην δυσαρεστήσουν τα "αφεντικά" τους.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι μεσούσης της δίκης κάποιοι Έλληνες
αξιωματούχοι δέχονταν τιμές και βραβεία για την εξάρθρωση της
τρομοκρατίας.
Πολύ πριν αποφασίσει δηλαδή το δικαστήριο για το εάν
είναι ή δεν είναι οι συλληφθέντες τρομοκράτες, κάποιοι παρασημοφορούνταν
για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Αυτό συμβαίνει μόνον στις "Μπανανίες"....
Μόνον εκεί μπορούν οι ιμπεριαλιστές να μεθοδεύουν τέτοιου είδους καταστάσεις.
Να κρατούν υπό την ομηρία τους ένα δικαστήριο μιας υποτίθεται ελεύθερης και ανεξάρτητης χώρας.
Ήρθε ο διευθυντής του FBI και τίμησε τους αστυνομικούς για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Τους τίμησε τη στιγμή που η δίκη της 17 Νοέμβρη δεν είχε ολοκληρωθεί και τη στιγμή που η δίκη του ΕΛΑ δεν έχει καν ξεκινήσει.
Τους τίμησαν δηλαδή για κάτι το οποίο δεν αποτελεί "γεγονός", όπως το αντιλαμβάνεται το Σύνταγμά μας.
Αν αυτό δεν είναι μεθόδευση τότε τι είναι.
Ποιο δικαστήριο θα τολμούσε ν' αποφασίσει με τρόπο που δεν θα τους συνέφερε;
Τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση;
Θα επέστρεφαν οι ηγέτες της αστυνομίας τις τιμητικές πλακέτες στους
Αμερικανούς; Κρατικοί υπάλληλοι, όπως οι δικαστές, θα "ακύρωναν" την
κορύφωση της καριέρας άλλων υπαλλήλων, όπως είναι οι αστυνομικοί ή οι
εισαγγελείς;
Για ποιο τεκμήριο της αθωότητας μπορούμε να μιλάμε πλέον;
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αθώος ένας κατηγορούμενος πριν αποφανθεί
το δικαστήριο, όταν οι διώκτες του επιβραβεύονται για τη σύλληψή του;
Σε ποια χώρα ζει ο υπουργός δικαιοσύνης, όταν τολμά και κάνει αυτές τις προκλητικές δηλώσεις;
Σε ποιον νομικό "πολιτισμό" μπορεί να αναφέρεται;
Σ' αυτήν την "δίκαιη" δίκη πραγματικά τα είδαμε όλα.
Είδαμε για παράδειγμα να διαρρέει στους δημοσιογράφους το υποτίθεται απόρρητο υλικό της ανακριτικής διαδικασίας.
Επιτράπηκε σε αγράμματους και κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους να
δημιουργήσουν "κλίμα" πολύ πριν φτά¬σουν οι κατηγορούμενοι —και άρα οι
αθώοι μέχρι της τελικής αποφάσεως— στο δικαστήριο.
Είδαμε λαϊκές δίκες να εξελίσσονται υπό την "αιγίδα" του κράτους, εφόσον σ' αυτές συμμετείχαν δικοί του άνθρωποι.
Ανθρωπάκια βολεμένα απ' όλες τις πλευρές "πουλούσαν" ευαισθησία και
προσπαθούσαν με την απορία και την αθωότητα της "παρθένου" ν'
ανακαλύψουν τα "γιατί" της τρομοκρατίας.
Ανθρωπάκια γαντζωμένα από
τα κρατικά "μαστάρια" προσπαθούσαν ν' αποδώσουν την τρομοκρατία σε μια
συνειδητή επιλογή της βαρβαρότητας από την πλευρά κάποιων συμπολιτών μας
και όχι στο θεμελιώδες ανθρώπινο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Αυτοί, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σκοτώσουν
και τη μάνα τους για ν' αναρριχηθούν στην ιεραρχία της εξουσίας,
"απορούσαν" για τη βιαιότητα της τρομοκρατίας.
Όλοι αυτοί "αγιοποίησαν" τα θύματα της τρομοκρατίας και δεν προσπάθησαν να τα κρίνουν ως όφειλαν.
Γιατί;
Γιατί θα "κινδύνευαν" ν' ανακαλύψουν τα αίτια της τρομοκρατίας.
Θα "κινδύνευαν" ν' ανακαλύψουν αυτά τα οποία στην πραγματικότητα δεν τους συνέφερε ν' ανακαλύψουν.
Γιατί;
Για να μην επωφεληθεί και ο λαός από την "ανακάλυψή" τους και μάθει πράγματα που δεν τους συμφέρουν.
Γιατί τα θύματα —τα οποία ήταν όμοιά τους, τόσο ταξικά όσο και
οικονομικά— με τις δραστηριότητες τους ερεθίζουν τα ένστικτα κάποιων
"ειδών" της κοινωνίας, που η εξουσία στοχεύει στην εκμετάλλευσή τους.
"Ειδών", που είναι "καλά και χρήσιμα" για την εξουσία μόνον για να
εργάζονται και να φορολογούνται, αλλά όχι να μπαίνουν στα "πόδια" της,
όταν πρόκειται για μοίρασμα "λείας".
"Ειδών", που πρέπει να
πατάσσονται με τον πιο σκληρό και απόλυτο τρόπο, όταν με τον
οποιονδήποτε τρόπο αντιδρούν στο μοίρασμα της "λείας" αυτής.
Η ίδια ασχήμια συνεχίστηκε και μέσα στον ίδιο τον χώρο του δικαστηρίου.
"Είδαμε" να διε¬ξάγεται μια δίκη, την οποία στην πραγματικότητα δεν
μπορέσαμε να δούμε. Κατά παράβαση του Συντάγματος η δίκη δεν ήταν
δημόσια.
Ήταν μια δίκη "κλειστή", στο ακροατήριο της οποίας παρευρίσκονταν πιο πολλοί ξένοι μυστικοί πράκτορες παρά Έλληνες πολίτες.
Ό,τι μάθαμε και ό,τι ακούσαμε περνούσε πρώτα από τα "φίλτρα" της εξουσίας και μετά έφτανε σε μας ως απόηχος.
Ποτέ δεν είδαμε και δεν μάθαμε τι πραγματικά ειπώθηκε, πώς ειπώθηκε και κάτω από ποιες συνθήκες.
Είδαμε να συμβαίνουν αθλιότητες από την πλευρά των παραγόντων της δίκης.
Είδαμε δικηγόρους να κάνουν χιούμορ εις βάρος των κατηγορουμένων κατά τη διάρκεια της απολογίας τους.
Να τους εμπαίζουν για το μορφωτικό τους επίπεδο. Αυτό είναι ύβρις
απέναντι στην ανθρω¬πότητα και όχι απλά μια ασχήμια απέναντι στον νομικό
μας "πολιτισμό".
Το ιερό πρόσωπο του κατηγορουμένου στην πιο
κρίσιμη στιγμή της ζωής του έπεσε θύμα χυδαιότητας και μάλιστα στο όνομα
της δημοκρατίας.
Από ποιον;
Από έναν άνθρωπο που πετάχτηκε από τον κρατικό μηχανισμό ως χουντικός (Κατσαντώνης). ........ ......... ...
http://www.ydrohoos.gr/
...Κάποιοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε "Μπανανία" μόνο και μόνο για να μην δυσαρεστήσουν τα "αφεντικά" τους.Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι μεσούσης της δίκης κάποιοι Έλληνες αξιωματούχοι δέχονταν τιμές και βραβεία για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Πολύ πριν αποφασίσει δηλαδή το δικαστήριο για το εάν είναι ή δεν είναι οι συλληφθέντες τρομοκράτες, κάποιοι παρασημοφορούνταν για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Αυτό συμβαίνει μόνον στις "Μπανανίες"....
Μόνον εκεί μπορούν οι ιμπεριαλιστές να μεθοδεύουν τέτοιου είδους καταστάσεις.
Να κρατούν υπό την ομηρία τους ένα δικαστήριο μιας υποτίθεται ελεύθερης και ανεξάρτητης χώρας.
Ήρθε ο διευθυντής του FBI και τίμησε τους αστυνομικούς για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
Τους τίμησε τη στιγμή που η δίκη της 17 Νοέμβρη δεν είχε ολοκληρωθεί και τη στιγμή που η δίκη του ΕΛΑ δεν έχει καν ξεκινήσει.
Τους τίμησαν δηλαδή για κάτι το οποίο δεν αποτελεί "γεγονός", όπως το αντιλαμβάνεται το Σύνταγμά μας.
Αν αυτό δεν είναι μεθόδευση τότε τι είναι.
Ποιο δικαστήριο θα τολμούσε ν' αποφασίσει με τρόπο που δεν θα τους συνέφερε;
Τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση;
Θα επέστρεφαν οι ηγέτες της αστυνομίας τις τιμητικές πλακέτες στους Αμερικανούς; Κρατικοί υπάλληλοι, όπως οι δικαστές, θα "ακύρωναν" την κορύφωση της καριέρας άλλων υπαλλήλων, όπως είναι οι αστυνομικοί ή οι εισαγγελείς;
Για ποιο τεκμήριο της αθωότητας μπορούμε να μιλάμε πλέον;
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αθώος ένας κατηγορούμενος πριν αποφανθεί το δικαστήριο, όταν οι διώκτες του επιβραβεύονται για τη σύλληψή του;
Σε ποια χώρα ζει ο υπουργός δικαιοσύνης, όταν τολμά και κάνει αυτές τις προκλητικές δηλώσεις;
Σε ποιον νομικό "πολιτισμό" μπορεί να αναφέρεται;
Σ' αυτήν την "δίκαιη" δίκη πραγματικά τα είδαμε όλα.
Είδαμε για παράδειγμα να διαρρέει στους δημοσιογράφους το υποτίθεται απόρρητο υλικό της ανακριτικής διαδικασίας.
Επιτράπηκε σε αγράμματους και κρατικοδίαιτους δημοσιογράφους να δημιουργήσουν "κλίμα" πολύ πριν φτά¬σουν οι κατηγορούμενοι —και άρα οι αθώοι μέχρι της τελικής αποφάσεως— στο δικαστήριο.
Είδαμε λαϊκές δίκες να εξελίσσονται υπό την "αιγίδα" του κράτους, εφόσον σ' αυτές συμμετείχαν δικοί του άνθρωποι.
Ανθρωπάκια βολεμένα απ' όλες τις πλευρές "πουλούσαν" ευαισθησία και προσπαθούσαν με την απορία και την αθωότητα της "παρθένου" ν' ανακαλύψουν τα "γιατί" της τρομοκρατίας.
Ανθρωπάκια γαντζωμένα από τα κρατικά "μαστάρια" προσπαθούσαν ν' αποδώσουν την τρομοκρατία σε μια συνειδητή επιλογή της βαρβαρότητας από την πλευρά κάποιων συμπολιτών μας και όχι στο θεμελιώδες ανθρώπινο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Αυτοί, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σκοτώσουν και τη μάνα τους για ν' αναρριχηθούν στην ιεραρχία της εξουσίας, "απορούσαν" για τη βιαιότητα της τρομοκρατίας.
Όλοι αυτοί "αγιοποίησαν" τα θύματα της τρομοκρατίας και δεν προσπάθησαν να τα κρίνουν ως όφειλαν.
Γιατί;
Γιατί θα "κινδύνευαν" ν' ανακαλύψουν τα αίτια της τρομοκρατίας.
Θα "κινδύνευαν" ν' ανακαλύψουν αυτά τα οποία στην πραγματικότητα δεν τους συνέφερε ν' ανακαλύψουν.
Γιατί;
Για να μην επωφεληθεί και ο λαός από την "ανακάλυψή" τους και μάθει πράγματα που δεν τους συμφέρουν.
Γιατί τα θύματα —τα οποία ήταν όμοιά τους, τόσο ταξικά όσο και οικονομικά— με τις δραστηριότητες τους ερεθίζουν τα ένστικτα κάποιων "ειδών" της κοινωνίας, που η εξουσία στοχεύει στην εκμετάλλευσή τους.
"Ειδών", που είναι "καλά και χρήσιμα" για την εξουσία μόνον για να εργάζονται και να φορολογούνται, αλλά όχι να μπαίνουν στα "πόδια" της, όταν πρόκειται για μοίρασμα "λείας".
"Ειδών", που πρέπει να πατάσσονται με τον πιο σκληρό και απόλυτο τρόπο, όταν με τον οποιονδήποτε τρόπο αντιδρούν στο μοίρασμα της "λείας" αυτής.
Η ίδια ασχήμια συνεχίστηκε και μέσα στον ίδιο τον χώρο του δικαστηρίου.
"Είδαμε" να διε¬ξάγεται μια δίκη, την οποία στην πραγματικότητα δεν μπορέσαμε να δούμε. Κατά παράβαση του Συντάγματος η δίκη δεν ήταν δημόσια.
Ήταν μια δίκη "κλειστή", στο ακροατήριο της οποίας παρευρίσκονταν πιο πολλοί ξένοι μυστικοί πράκτορες παρά Έλληνες πολίτες.
Ό,τι μάθαμε και ό,τι ακούσαμε περνούσε πρώτα από τα "φίλτρα" της εξουσίας και μετά έφτανε σε μας ως απόηχος.
Ποτέ δεν είδαμε και δεν μάθαμε τι πραγματικά ειπώθηκε, πώς ειπώθηκε και κάτω από ποιες συνθήκες.
Είδαμε να συμβαίνουν αθλιότητες από την πλευρά των παραγόντων της δίκης.
Είδαμε δικηγόρους να κάνουν χιούμορ εις βάρος των κατηγορουμένων κατά τη διάρκεια της απολογίας τους.
Να τους εμπαίζουν για το μορφωτικό τους επίπεδο. Αυτό είναι ύβρις απέναντι στην ανθρω¬πότητα και όχι απλά μια ασχήμια απέναντι στον νομικό μας "πολιτισμό".
Το ιερό πρόσωπο του κατηγορουμένου στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του έπεσε θύμα χυδαιότητας και μάλιστα στο όνομα της δημοκρατίας.
Από ποιον;
Από έναν άνθρωπο που πετάχτηκε από τον κρατικό μηχανισμό ως χουντικός (Κατσαντώνης). ........ ......... ...
http://www.ydrohoos.gr/