Σελίδες

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Ποιοί και γιατί έβγαλαν από τη μέση τον Χριστόδουλο, τον Αραφάτ και τον Τσάβες; Να τους θυμήσουμε εμείς;


Ποιοί και γιατί έβγαλαν από τη μέση τον Χριστόδουλο, τον Αραφάτ και τον Τσάβες; Να του θυμήσουμε εμείς;
Μήπως μπορεί να μας πει ο Αρχι-Σιωνιστής φίλος του Σαμαρά, Ντέιβιντ Χάρις.


Αμερικανοκίνητοι Εβραίοι των πανίσχυρων τραπεζικών κολοσσών και των με-γαλοστελεχών που ελέγχουν και εν πολλοίς κατευθύνουν τα αγαθά του Παγκό-σμιου Εμπορίου αλλά και το στρατιωτικο-πολιτικό πλέγμα που κυβερνάει τις ΗΠΑ, χάνουν τη μιλιά τους (άγνωστο για ποιους λόγους) όταν δημοσιογραφι-κές γραφίδες ασχολούνται με το μυστηριώδες και ανεξιχνίαστο τέλος τριών από τις μεγαλύτερες πολιτικές και θρησκευτικές προσωπικότητες του πλανήτη που έπαιξαν καθοριστικό και συνθετικό - ενωτικό και επαναστατικό ρόλο στους λαούς τους.
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος...

Ο χαμός του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και οι καταγγελίες ενός παλιού του φίλου, του ποινικολόγου Κωνσταντίνου Πλεύρη (ο οποίος στο παρελθόν έχει κονταροχτυπηθεί με το Εβραϊκό λόμπυ στις αίθουσες των δικα-στηρίων για θέματα που αφορούν το Ολοκαύτωμα) περί «δολοφονίας του», εί-ναι η πρώτη υπόθεση που εξακολουθεί να προβληματίζει. Ο Χριστόδουλος έφυγε αιφνιδιαστικά την ώρα που στην Αμερική τον είχαν διαβεβαιώσει ότι έχει βρεθεί μόσχευμα για την καλπάζουσα νόσο του ήπατος.



Ποιοι ξεγέλασαν (;) τους θεράποντες ιατρούς του, δεν μας το είπε ποτέ ο περί-εργος ντόκτορας Ελληνοαμερικανός Τζάκις που ήρθε ως Μεσσίας για να σώ-σει τον θρησκευτικό ηγέτη και μετά έκανε τον ανήξερο περί μη ύπαρξης του μοσχεύματος.


Εκτός από τον Ανδρέα Τζάκις μέχρι σήμερα εκτεθειμένοι εξακολουθούν να μένουν στην κοινή γνώμη οι δύο - τρείς καθηγητάδες και κυρίως ο τότε επικε-φαλής τους. «Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έχει αναρρώσει πλήρως, ανακοί-νωσε ο πρόεδρος του Αρεταίειου νοσοκομείου, καθηγητής Χριστόδουλος Στε-φανάδης και έτσι, έπειτα από 42 ημέρες νοσηλείας, ο κ. Χριστόδουλος πήρε εξιτήριο. Ο Αρχιεπίσκοπος αρχίζει αμέσως τις προετοιμασίες για το ταξίδι του στο Μαϊάμι, όπου θα υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος από τον διάσημο χειρουργό Ανδρέα Τζάκη, στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Ο Αρχιεπίσκοπος εμφανώς συγκινημένος και αδυνατισμένος λίγο πριν αναχωρή-σει για το σπίτι του τόνισε “Είμαι εδώ, στέκομαι στα πόδια μου και σας αγαπώ όπως με αγαπάτε”. Ημερομηνία Ιούλιος 2007.


Μπορεί να μας πει σήμερα ο κ. Στεφανάδης γιατί τότε μας κορόιδευε και ποιοι ήταν από πίσω του; Μπορεί επίσης ο κ. Ντέιβιντ Χάρις να μας πει εάν έχει ακουστά το όνομα «Στεφανάδης;» και το ονοματεπώνυμο «Τζάκις;».


Αναμένουμε κύριε Χάρις.


Αραφάτ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην επέλαση των Εβραίων στην Μέση Ανατολή άκουγε στο όνομα Γιασερ Αραφάτ. Άρα πιθανόν έπρεπε να βγει από τη μέση. Πιθανόν κάτι ίσως να έχει ακουστά και για αυτό, ο αξιότιμος κύριος Χάρις. Τα γεγονότα περί μη φυσικού θανάτου του Αραφάτ, διχάζουν ακόμα και σήμερα :


Ελβετός ειδικός που είχε αναλάβει να αναλύσει τα δείγματα που είχαν ληφθεί από το λείψανο του Γιάσερ Αραφάτ υποστήριξε ότι Ρώσοι επιστήμονες που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του Παλαιστίνιου ηγέτη οφείλεται σε φυσιολογικά αίτια έκαναν μια “πολιτική δήλωση”, χωρίς επιστημονική βάση.


“Οι Ρώσοι (…) δεν έδωσαν το παραμικρό επιστημονικό επιχείρημα και επο-μένως για μένα (η έκθεσή τους) είναι άκυρη, είναι μια πολιτική ανακοίνωση”, είχε πει ο καθηγητής Φρανσουά Μποσί, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ραδιο-φυσικής της Λωζάννης. Στην έκθεσή τους “αναφέρουν απλώς συμπεράσματα τα οποία θα μπορούσε να πει οποιοσδήποτε ήθελε να πει κάτι” για το θέμα, πρό-σθεσε. Ο Μποσί είναι ένας εκ των συγγραφέων της έκθεσης που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 7 Νοεμβρίου 2013 και προκρίνει την υπόθεση ότι ο Αραφάτ δηλητηριάστηκε με ραδιενεργό πολώνιο. Οι Ελβετοί, οι οποίοι παρέδωσαν την έκθεσή τους στην Παλαιστινιακή Αρχή και στη Σούχα Αραφάτ, τη χήρα του ιστορικού ηγέτη των Παλαιστινίων, ανέφεραν ότι κατέγραψαν ποσότητες πολωνίου 20 φορές υψηλότερες από το κανονικό. Εάν πιστέψουμε τους Ελβε-τούς τότε ένας από τους λαούς που είχαν κίνητρο να σκοτώσουν τον Αραφάτ, ήταν και οι Εβραιομασόνοι. Να ρωτήσουμε κάτι τον κ. Χάρις. Πιθανόν να έχει ακουστά…


Τσάβες
Πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν ακόμα πίσω από τον καρκίνο του Τσάβες ο οποίος πέθανε στις 5 Μαρτίου 2013, κάτι εξαιρετικά ύποπτο. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο Μαντούρο, η ασθένεια του προέδρου Τσάβες οφείλεται σε «επί-θεση» του εχθρού. Σε αυτό το μήκος κύματος, όμως, κινούνταν και πολλοί άλ-λοι, οι οποίοι υιοθετούν την άποψη ότι ο καρκίνος «εμποτίστηκε» στον Τσάβες από τους Αμερικανούς, ενώ άλλοι μιλούν -και μάλιστα ξεκάθαρα- για δηλητηρί-αση από Εβραιομασονικούς κύκλους της πανίσχυρης CIA.


Βασίζουν, δε, τις κατηγορίες τους στα συχνά περιστατικά εμφάνισης καρκίνου στους προέδρους της Λατινικής Αμερικής, από τον πρώην πρόεδρο της Πα-ραγουάης Φερνάντο Λούγο, που διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες, την πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, από την οποία αφαιρέθηκε λέμ-φωμα, τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος διαγνώσ-τηκε με καρκίνο του λάρυγγα, μέχρι και τον πρόεδρο της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος, που έπασχε από καρκίνο του προστάτη. Ο Τσάβες, άλλωστε, το 2011 είχε κατηγορήσει ανοιχτά τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι είναι πιθανό να έχουν αναπτύξει «μια τεχνολογία, που μπορεί να προσβάλει με καρκίνο» τους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή, ανοιχτό παραμένει και το πού πέθανε. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο «κομαντάντε» δεν πέθανε στη Βενεζουέλα, αλλά στην Κούβα.


Παρότι λέγεται πως νοσηλευόταν σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Καράκας, οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν πως άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκο-μείο της Κούβας, όπου εισήχθη εσπευσμένα. Σύμφωνα με την ισπανική εφημε-ρίδα «ABC», που επικαλείτo ανώνυμες πηγές, μεταφέρθηκε μυστικά στην Κού-βα, υπόθεση που ενισχύθηκε από το γεγονός ότι κανένας από τους υπουργούς του δεν εθεάθη στο νοσοκομείο του Καράκας.

Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στην “Ελεύθερη Ώρα”

the secret real truth