Μέσα σε είκοσι χρόνια η Γερμανία κατάφερε να εξελιχθεί από μια χώρα με «τρεμάμενη» οικονομία σε μια χώρα που καθορίζει τις οικονομικές εξελίξεις, την οποία ο κοινωνιολόγος αποκαλεί «ένα πολιτικό τέρας» σε συνέντευξη του στην βρετανική εφημερίδα The Guardian. ...
Ο κοινωνιολόγος επιχειρεί να εξηγήσει, πως η οικονομική κρίση της Ευρωζώνης δημιούργησε ένα πολιτικό τέρας: μια Γερμανική Ευρώπη. Σήμερα η Ευρώπη απαρτίζεται από 500 εκατομμύρια ανθρώπους και θεωρείται πια η μεγαλύτερη αγορά στον πλανήτη.
Ο Μπεκ ισχυρίζεται πως η γερμανική κατοχή του παρελθόντος σε σχέση με το σήμερα δεν επιτυγχάνεται απαραίτητα μέσω βίας. «Δεν χρειάζονται όπλα για να επιβληθεί σε άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται να εισβάλλει, αλλά η υπεροχή της είναι φανερή», λέει ο Μπεκ για τη χώρα του, σημειώνοντας πως «οι πολίτες στις χώρες του Νότου νιώθουν ότι χάνουν την ζωντάνια τους και την αξιοπρέπεια τους».
Οι περισσότεροι Γερμανοί όμως δεν νιώθουν έτσι. Αντιθέτως νιώθουν ως πολίτες μιας ακούραστης και εργατικής χώρας που αναγκάζεται να σέρνει μαζί της μια τεμπέλικη ήπειρο (την Ευρώπη).
«Γερμανικά χρήματα στις τράπεζες της πτωχευμένης Ελλάδας» έγραφε χαρακτηριστικά τίτλος της Bild. «Εάν η Ελλάδα και η Ιρλανδία βυθίζονταν αύριο στην θάλασσα η Γερμανία θα αισθάνονταν μια τεράστια ανακούφιση», αναφέρει ο Βρετανός εκδότης του οίκου Penguin που εξέδωσε το βιβλίο «Γερμανία-η προσωπική Ιστορία των Γερμανών σύγχρονη και αρχαία».
«Καθώς η Γερμανία μοιάζει σαν το κάποτε Ηνωμένο Βασίλειο, που είχε να ασχοληθεί με δεκάδες αποικίες που του έτρωγαν τα λεφτά, η υπομονή των πολιτικών της εξαντλείται. Τι κερδίζουν όμως οι Γερμανοί μαθαίνοντας στους τεμπέληδες Ευρωπαίους πως να τακτοποιούν τα οικονομικά τους;».
Σύμφωνα με τον Μπεκ, «η ευρωπαϊκή κυριαρχία της Γερμανίας έχει δώσει νέα αίσθηση ταυτότητας στους Γερμανούς μετά από δεκαετίες τύψεων για τις Ναζιστικές θηριωδίες. Η Γερμανία είναι πάλι στο προσκήνιο και αυτή τη φορά με τον ρόλο του σωτήρα. Η τραγωδία για τους Γερμανούς είναι πως είδαν το ευρώ σαν ένα δώρο προς την Ευρώπη, καθώς «θυσίασαν» το ισχυρό τους μάρκο για ένα νέο νόμισμα που θα «ένωνε» την Ευρώπη. Και αυτή η θυσία είχε έναν ενδόμυχο σκοπό» σημειώνει ο κοινωνιολόγος, «να αποτάξουν το Ναζιστικό παρελθόν τους».
«Οι Γερμανοί θέλουν να τους βλέπουν ως τους εκπαιδευτές και διαμορφωτές της Ευρώπης και όχι ως ρατσιστές», εξηγεί ο Μπεκ. «Παρ' όλα αυτά δεν αναρωτιούνται αν η Ευρώπη τους θέλει σε αυτό τον ρόλο». Ο κοινωνιολόγος αποκαλεί την καγκελάριο της χώρας του «Μερκιαβέλι» από τον Μακιαβέλι, για να σκιαγραφήσει την πολιτική της προσωπικότητα απέναντι στους άλλους ηγέτες.
Και τονίζει, ότι «μπορεί η Μέρκελ να θυμίζει σε «νοικοκυροσύνη» την Θάτσερ, μόνο που η Θάτσερ εκτελούσε πλάνα και πολιτικές ως ένας ηγέτης που τον είχαν εκλέξει, ενώ η Μέρκελ δίνει εντολές σε κράτη που δεν διοικεί και αυτό είναι αντιδημοκρατικό.
Το μόνο παράδοξο με την γερμανική κυριαρχία είναι πως ενώ εξάγει αυτοκίνητα, φούρνους, τηλέφωνα και ιατρικά μηχανήματα με γοργούς ρυθμούς, πολιτιστικά δεν εξάγει τίποτα δικό της. Δεν υπάρχει αύξηση στα άτομα που μαθαίνουν Γερμανικά, δεν υπάρχει καμία πολιτιστική εξαγωγή από την Γερμανία σε κινηματογράφο, μουσική και σινεμά -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων-. Δεν επιβάλλει δηλαδή τον πολιτισμό της απλά την οικονομική της πολιτική.
Και παρ' όλο που η Βρετανία απομακρύνεται από την Ευρώπη, αυτό που θα έπρεπε να συμβεί», σύμφωνα με τον Μπεκ, «είναι να επικεντρωθούν οι υπόλοιποι ισχυροί Ευρωπαίοι στο να ανακτήσουν τις εξουσίες τους και να τις στερήσουν από την Μέρκελ. Να επικεντρωθεί η Ευρώπη στην ασφαλισμένη εργασία, στην ελευθερία και στην προώθηση της δημοκρατίας».
πηγή:spirospero.gr
