Τις μαύρες ημέρες της Κατοχής «ζουν» εν έτει 2013 οι Ελληνες πολίτες, οι οποίοι μέσα στο αδιέξοδο των χρεών τους στις τράπεζες κυριολεκτικά στερούνται ακόμη και το ψωμί, όπως προκύπτει από τρεις χαρακτηριστικούς δείκτες που αναδεικνύουν την ποιότητα της διαβίωσης.
- Στο διάστημα των τελευταίων δύο ετών διπλασιάστηκε ο αριθμός εκείνων που σταμάτησαν να αγοράζουν ψωμί, γιατί απλώς δεν διαθέτουν ούτε 0,60 - 0,70 ευρώ για μια φρατζόλα! Οπως προκύπτει από έρευνα που διενεργήθηκε από τη MARC ΑΕ για λογαριασμό της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος, η τιμή του ψωμιού αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα αγοράς για το 22,9% των ερωτηθέντων, αριθμός διπλάσιος εκείνων που δήλωναν το ίδιο πριν από δύο χρόνια (ποσοστό 10,9%).
- Η φτώχεια και η εξαθλίωση αποτυπώνονται στην εκρηκτική αύξηση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών (σε 107,2 δισ. ευρώ είχαν φτάσει οι συνολικές οφειλές σε στεγαστικά και καταναλωτική πίστη τον Οκτώβριο του 2012).
- Αποκαλυπτικό για τη μετάλλαξη της κοινωνίας μας σε κοινωνία ανέχειας, επισφάλειας και σφοδρής ανισότητας, είναι το γεγονός ότι ένας στους τρεις οφειλέτες αναγκάζεται να ζητεί χρήματα από τους εργαζόμενους ή συνταξιούχους γονείς του για να τα φέρει βόλτα, όπως προκύπτει από τις καθημερινές συναντήσεις νομικών συμβούλων της Ενωσης Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής (ΕΚΠΟΙΖΩ) με υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Να σημειωθεί ότι τα ελληνικά δικαστήρια δεν έχουν κατασταλάξει στον τρόπο υπολογισμού των βιοτικών δαπανών του οφειλέτη. Αντίθετα, μεταξύ των νοικοκυριών παρουσιάζεται μεγαλύτερη ομοιομορφία, καθώς τα νοικοκυριά που αποτελούνται από ένα άτομο ορίζουν κατά μέσο όρο το ποσό των 536 ως απαραίτητο για τη διαβίωσή τους, όσα αποτελούνται από δύο άτομα τα 817 ευρώ, τρία άτομα τα 1.071 ευρώ, τέσσερα άτομα τα 1.257 ευρώ και πέντε άτομα το ποσό των 1.500 ευρώ.
Την ίδια ώρα, σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες (ποσοστό 44%) δηλώνει ότι το εισόδημά του δεν επαρκεί για την κάλυψη των καθημερινών διατροφικών αναγκών του, σύμφωνα με έρευνα με θέμα «Διατροφή και οικονομική κρίση», που διεξήχθη από φοιτήτριες του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου.
Ενδεικτικό είναι ότι τα τρόφιμα που επιλέγονται για συχνότερη κατανάλωση σε σχέση με το παρελθόν είναι όσα έχουν χαμηλότερο κόστος, όπως το ρύζι και οι πατάτες (70,8%), καθώς και τα όσπρια (70,8%), ενώ τα τρόφιμα που έχουν περιοριστεί είναι ακριβότερα, όπως το κρέας (63,7%), τα ψάρια (60,5%), τα γλυκά (51,2%) και το αλκοόλ (48,8%). Δεδομένου ότι το 55,1% του δείγματος απαντά ότι έχει υποστεί μείωση των εισοδημάτων του, ο περιορισμός των εξόδων είναι φυσικό επόμενο, που για τα λεγόμενα «περιττά», όπως το φαγητό έξω (π.χ. εστιατόρια, ταβέρνες) έχει φτάσει σχεδόν στο απόλυτο (93%).
