Δεν θέλει και πολύ μυαλό γιά να καταλάβει κανείς ότι η Γερμανία με την Ρωσία δεν μπορεί να είναι ενεργειακοί εταίροι στο Βορρά....

Spyros Kamperis

Δεν θέλει και πολύ μυαλό γιά να καταλάβει κανείς ότι η Γερμανία με την Ρωσία δεν μπορεί να είναι ενεργειακοί εταίροι στο Βορρά (με φημολογούμενες προοπτικές συσφιξης) και ορκισμένοι εχθροί στον Νότο. Όπως δεν θέλει πολύ μυαλό για να προβληματιστεί κανείς από την εκκωφαντική σιωπή των ΗΠΑ και της Βρετανίας το τελευταίο διάστημα. Ο Πουτιν πήρε αυτό που ήθελε σχετικά με τον έλεγχο των χρημάτων των "ολιγαρχών", η Γερμανία εξοόθρευσε τον ανταγωνισμό σχετικά με την αποταμίευση των κεφαλαίων τους που τώρα θα κατευθυνθούν βόρεια. Ταυτόχρονα με την κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας και του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος και ενώ η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μηχανική υποβοήθηση και η Ελληνική κοινωνία σε αποσύνθεση, μιά σειρά από άλλα αξιοσημείωτα συμβαίνουν στην περιοχή. Η εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ που η Ελληνική πλευρά άφησε να πέσει στα χέρια των Τούρκων ως ώριμο φρούτο, η επίκληση του Οτζαλάν προς τους Κούρδους να σταματήσουν τον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων την στιγμή που με την ανεξαρτητοποίηση περιοχών η Τουρκία αποδέχεται defacto την επερχόμενη δημιουργία Κουρδικού κράτους, η επίσκεψη του Ομπάμα στο Ισραήλ, το άδειασμα Ρωσίας και Ισραήλ στην Κύπρο, η υπογραφή του οικοπέδου Λεβιάθαν με την Γκαζπρομ κ.α. Όλα τα παραπάνω δείχνουν την Τουρκία να κερδίζει το ρόλο του αξιόπιστου παίχτη ρυθμιστή στην περιοχή, με τονκομβικό ρόλο διέλευσης όλων των αγωγών από το έδαφός της και να εκχωρεί πλούσια πετρελαϊκά εδάφη στο νέο κράτος του Κουρδιστάν. Μιά χώρα θα δεχόταν μια τέτοια απώλεια μόνο ως αποτέλεσμα συμβιβασμού μόνο ως ηττημένη σε πόλεμο, όχι όταν βρίσκεται στο αποκορύφωμα της οικονομικοπολιτικής της πορείας. Γιατί να το κάνει χωρίς να αξιώσει αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης αξία αντάλλαγμα; Αυτό εννοούσα όταν έλεγα ότι τα πολύ δύσκολα για τα Εθνικά μας θέματα έρχονται τώρα. Και μάλιστα σύντομα και με καταιγιστικούς ρυθμούς.