Ποιος άνοιξε την βαλβίδα εκτόνωσης στο «καζάνι που βράζει»;
Η αγανάκτηση του κόσμου, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, είναι και δίκαια και φυσιολογική. Tο ζητούμενο όμως είναι η ανακάλυψη της σωστής διεξόδου.Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να στείλεις εκατοντάδες ανθρώπους στο βυθό της θάλασσας, σε ένα πλοίο που έχει αρχίσει να βουλιάζει, από το να προκαλέσεις πανικό. Και αυτό ακριβώς έχει συμβεί στη χώρα μας. Εδώ και ενάμιση χρόνο, μια παρέα από τυχοδιώκτες έχει αναλάβει την διακυβέρνηση του πλοίου που λέγεται Ελλάδα και το έχει ονομάσει «ΤΙΤΑΝΙΚΟ», και ακολούθως φρόντισε να ανοίξει παντού «ρωγμές». Και σαν να μην έφταναν αυτά, σπεύδει να επιδεινώσει τώρα την κατάσταση, τις τελευταίες ημέρες, με εξαγγελίες του τύπου: Ή συμβιβαζόμαστε με ένα νέο –ποιο σκληρό- μνημόνιο ή βυθιζόμαστε! Τι ποιο φυσικό να προκαλέσει κάτι τέτοιο έναν πανικό;
Θέλοντας όμως να αξιολογήσουμε νηφάλια την κατάσταση, θα πρέπει εδώ να αναρωτηθούμε, τι είναι αυτό που έβγαλε τους –φυσιολογικά- «αγανακτισμένους» ανθρώπους στον δρόμο… Διότι αν είναι η οργή, τότε λογικά θα περιμέναμε διαφορετική ατμόσφαιρα από αυτή που βλέπουμε να υπάρχει σε αυτές τις «εκδηλώσεις», διότι εγώ προσωπικά σαν εκδηλώσεις (happenings) τις βλέπω αυτές τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις.
Ας μη βιαστούν κάποιοι θερμόαιμοι να με συκοφαντήσουν, λέγοντας, πως στρέφομαι κατά των «διαδηλωτών» προβοκάροντας την κινητοποίηση. Όσοι με γνωρίζουν, θα καταλάβουν, πως ο λόγος που αντιδρώ έτσι είναι επειδή θέλω να πατώ σταθερά στα πόδια μου και δεν μου αρέσει να βλέπω τους συμπολίτες μου να άγονται και να φέρονται από δυνάστες. Διότι σκεφτείτε: Πως θα σας φαινόταν, αν μαθαίνατε αργότερα πως η κινητοποίηση αυτή ήταν προμελετημένη και απόλυτα ελεγχόμενη, ώστε να προληφθεί μια απρόβλεπτη μεγάλη εξέγερση; Σε ποιόν θα άρεσε να μάθει εκ των υστέρων, πως αυτοί που πυροδότησαν αυτήν την «εκτόνωση» ήταν αυτοί εναντίον των οποίων στρέφεται;
Άρα καλά τα happenings (αρκεί να μην οδηγήσουν σε έκτροπα) αλλά ας έχουμε και τα μάτια ανοιχτά, διότι αυτό δεν βλάπτει.
Ακολούθως, παραθέτω μια είδηση, την οποία θα ήταν καλό να την λάβουμε σοβαρά υπόψη και ίσως να την αναλύσουμε και λίγο ποιο βαθιά:
Στις 16 Ιανουαρίου 2011, όταν ήταν σε εξέλιξη η «επανάσταση του γιασεμιού», ο Webster Tarpley έγραφε, πως «Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και η CIA, χρησιμοποιούν τα αφοσιωμένα σε αυτούς ΜΜΕ, ώστε να προβάλλουν ιδιαιτέρως τη τυνησιακή εξέγερση, και να τη καταστήσουν πρότυπο μιας νέας γενιάς χρωματιστών επαναστάσεων, μεταμοντέρνων πραξικοπημάτων, και αποσταθεροποιήσεων, εμπνευσμένων από τους Αμερικανούς. Στα αμερικανικά κέντρα όπως είναι το Langley, κάποιοι σχεδιάζουν πυρετωδώς ένα μεσογειακό τσουνάμι, με σκοπό την ανατροπή όλων των αραβικών καθεστώτων και όχι μόνο. Οι μεθοδευτές αυτοί σχεδιάζουν την ανατροπή ή την εξασθένηση των κυβερνήσεων της Λιβύης, της Αιγύπτου, της Συρίας, της Ιορδανίας, της Αλγερίας, της Υεμένης, και ίσως και άλλων. Παράλληλα, η CIA έχει βάλει σκοπό να ανατρέψει τον Berlusconi στην Ιταλία, εξαιτίας της φιλίας του με τον Putin, και τη στήριξης του προς τον αγωγό Southstream(!). Συνεπώς, δεν μιλάμε μόνο για μια αποσταθεροποίηση στον αραβικό κόσμο, αλλά και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο».
Καλό θα ήταν επίσης, να κάνουμε και μια έρευνα γύρω από το πρόσωπο που έχει αποκτήσει τον τελευταίο καιρό μεγάλη δημοσιότητα και από πολλούς έχει χαρακτηριστεί μάλιστα λαϊκός ήρωας! Πρόκειται για τον ιδρυτή του Wikileaks, τον Τζούλιαν Ασανζ. Ποια είναι η σχέση του συγκεκριμένου ανθρώπου με τις τελευταίες εξεγέρσεις στην ευρύτερη Μεσόγειο; Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί;
Καταλήγοντας θα ήθελα να τονίσω, πως για ένα πράγμα είμαι προσωπικά βέβαιος, πως αυτοί που ψάχνουν ακούραστα την αλήθεια και την διέξοδο, τελικά θα την βρουν, αρκεί να πάρουν τη σωστή απόφαση όταν βρεθούν μπροστά στο σταυροδρόμι!
