Εύκολα
μπορούμε να συσχετίσουμε τα αδιανόητα που ζούμε σήμερα, το ξεπάγιασμα,
την πείνα και την ανεργία αλλά και τη μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό
και στα χωριά μας, την φτώχεια και την εκτεταμένη δυσπραγία, με συνθήκες
που προσομοιάζουν σε αυτές της γερμανικής-ναζιστικής Κατοχής. Και ας
αναρωτηθούμε επίσης ποιό να είναι το ιδεολογικό υπόβαθρο μιάς
οικονομικής πολιτικής που....εξανδραποδίζει τους Έλληνες, έχει δημιουργήσει κύμα αυτκτονιών και πλήθος χιλιάδων αστέγων, ( αθροιστικά: αυτόχειρες + άστεγοι περισσότεροι από 1 / 1000 πολίτες ! ).
Αλλά όλα αυτά συμβαίνουν εντός της κοινοβουλευτικής “δημοκρατίας” μας και μάλιστα σε υλοποίηση του δόγματος της “ελευθερίας των αγορών” ή σε ικανοποίηση των δανειακών συμβάσεων που πρέπει να “τιμήσει” η πατρίδα μας ( = “πατριωτισμός” κατά Στουρνάρα ).
Υπάρχει πάντως ένα κοινό και ολόπλευρα αποδεκτό όνομα για κάθε πολιτική που εξοντώνει τους ανθρώπους κάποιας κοινωνίας: ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Η απάνθρωπη εξοντωτική άσκηση ισχύος, βίαιης εξουσίας, σε βάρος των ανυπεράσπιστων αδυνάμων.
Και τα φαινόμενα αυτά των μαζικών εξωθήσεων στο εξοντωτικό περιθώριο, πριν 20 χρόνια, με φρίκη ανακάλυψε η παγκόσμια κοινωνία πως εκδηλώθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Καμπότζη από τον τερατώδη Πολ Ποτ ( http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB_%CE%A0%CE%BF%CF%84 ), με άλλο πρόσημο αλλά σε απόλυτη ταύτιση με τον Χίτλερ.
Οποιαδήποτε σύγκριση με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα φαίνεται άστοχη;
Ν.Κ.
http://vimasaronikou.wordpress.com/
