Όσο κι αν ο τράχηλος μεγάλης μερίδας Ελλήνων αντέχει κι άλλα Μνημόνια, κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα, καμιά μεθόδευση, κανένα καμουφλάζ της βαρβαρότητας, καμιά παλαιοκομματική αντίληψη δεν μπορεί να διατηρήσει επί μακρόν τους Μνημονικούς εταίρους στην...
εξουσία και να φράξει το δρόμο προς τη δημοκρατική διέξοδο και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Πολύ δύσκολα, πλέον, ο Σαμαράς, θα μπορέσει να κυβερνήσει, κάνοντας μαγκιές και τσαμπουκάδες, με προεδρικά διατάγματα και κατεπείγουσες διαδικασίες, λέγοντας ψέματα και υπεκφεύγοντας, παραβιάζοντας συστηματικά το Σύνταγμα.
Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος, ακόμη κι αν ήθελαν, δεν μπορούν να διαπραγματευτούν. Ούτε, φυσικά, «να διορθώσουν τις πολλές αδικίες που έχουν γίνει», κατά πως δήλωσε ο πρώτος.
Αλλωστε, κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από τη ...σύμβαση των ...Ανακτόρων των Κανών. Οι εθελόδουλοι ουδέποτε συνομιλούν, ενώπιοι ενωπίοις, με τα αφεντικά, ούτε φυσικά έχουν δικαίωμα άσκησης κριτικής στους εντολείς τους. Δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Καθήκον και υποχρέωσή τους είναι να εκτελούν τις διαταγές των επικυρίαρχων, που αποσκοπούν στην εξαθλίωση της κοινωνίας και την υποτέλεια της χώρας.
Είναι συνεπώς υποχρεωμένοι να συνεχίσουν τα ίδια. Είναι αδύνατον να απεγκλωβιστούν από τα πολιτικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει.
Ακόμη και με την αριθμητική του Βενιζέλου (το 8% είναι ...μεγαλύτερο από το 12% που είχε το ΠΑΣΟΚ το 2012) δεν μπορούν να εξιλεωθούν για τις 4.000 αυτοκτονίες, τους 1,5 εκατομμύρια άνεργους, τα 3 εκατομμύρια ανασφάλιστους, τα χιλιάδες κλειστά μαγαζιά, τη φτώχεια, την απελπισία και την ανημποριά που καλύπτουν την επικράτεια.
Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε ξεκάθαρο ποσοστό ανατροπής δεν οφείλεται στη σοφία του λαού, αλλά στη δική του αδυναμία να δημιουργήσει ένα ρεύμα δυναμικής.
Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πορεία εξουσίας και αν διευρυνθεί, όπως καθυστερημένα ανήγγειλε ο Τσίπρας, χωρίς αποκλεισμούς και κομματικές προκαταλήψεις, αφήνοντας οριστικά στο παρελθόν τα ανακλαστικά του μικρού κόμματος, μπορεί να χτίσει τη μεγάλη δημοκρατική και πατριωτική συμμαχία, που αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την κοινωνική και εθνική απελευθέρωση από τα Μνημόνια και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
ΥΓ 1. Το εκλογικό ναυάγιο της ΔΗΜΑΡ, μας δικαίωσε. Όταν συζητούσε, μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012, την ένταξή της στη Μνημονιακή συγκυβέρνηση, σημειώναμε: Θα έχει την κατάληξη του ΛΑΟΣ...
ΥΓ 2. Διερωτάσθε, γιατί δεν παραιτείται ο Βενιζέλος, που συρρίκνωσε το ΠΑΣΟΚ σε μονοψήφιο ποσοστό. Αφού νοιώθει ...θριαμβευτής των εκλογών. Έχετε ακούσει ποτέ να παραιτούνται οι πετυχημένοι ηγέτες;...
http://grpres.blogspot.gr
