Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου
δυσκολεύεται,σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, να περάσει από την κυπριακή
Βουλή τη συμφωνία των Βρυξελλών για το κούρεμα των καταθέσεων. Κατά τα
φαινόμενα ο κ.Αναστασιάδης δεν εξασφαλίζει για την ώρα την πλειοψηφία
των 29 ψήφων, ούτε τη συναίνεση των κυπριακών κομμάτων.
Για αυτό και αναβλήθηκαν οι συνεδριάσεις των θεσμικών οργάνων της
Κυπριακής Δημοκρατίας για τη Δευτέρα,προφανώς με την ελπίδα ότι θα
πεισθούν οι βουλευτές. Ωστόσο μόνο αισιοδοξία δεν επικρατεί στη μεγαλόνησο.
Δεν είναι τυχαίο ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην ανοίξουν τα υποκαταστήματα των κυπριακών Τραπεζών την Τρίτη. Όπως και να έχει το βάρος της απόφασης των Βρυξελλών είναι ασήκωτο τόσο για την κυπριακή ηγεσία όσο και για την κυπριακή οικονομία.Το μέτρο του κουρέματος καταθέσεων πρωτοφανές πλήττει τον πυρήνα των αρχών όχι μόνο του κυπριακού οικονομικού συστήματος αλλά και του συνολικά του ευρωπαϊκού.Ειδικά η επιβολή κουρέματος και σε καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ θίγει την εγγύηση των καταθέσεων που είναι θεσμοθετημένη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κακά τα ψέματα οι Βρυξέλλες έσπασαν το ταμπού της εγγύησης των καταθέσεων,δηλαδή της λαϊκής αποταμίευσης,η οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε τέτοιες ειδήσεις.
Προκαλεί έτσι μεγάλη εντύπωση πως οι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών έλαβαν τέτοια απόφαση ελαφρά τη καρδία,θέτοντας σε κίνδυνο την σταθερότητα του ευρωσυστήματος.Όταν πέφτουν τέτοια ταμπού όπως αυτό της ασφάλειας των καταθέσεων τι θα σκεφθούν οι αποταμιευτές στην Ελλάδα,στη Ισπανία,στην Ιταλία,στην Εσθονία, στη Σλοβενία και αλλού όπου εμφανίζονται ανάλογα οικονομικά προβλήματα.
Όταν ένα μέτρο σαν κι αυτό επιβάλλεται σε μια χώρα η καχυποψία μεταδίδεται παντού και κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τη διάδοσή της. Στην Αθήνα κυβέρνηση και χρηματοπιστωτικές αρχές παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην Κύπρο,παρ´ ότι κάνουν ότι είναι δυνατόν προκειμένου να ησυχάσουν οι πολίτες και να αποφευχθούν κινήσεις πανικού την Τρίτη. Η αλήθεια είναι ότι διεθνώς η ανησυχία πολλαπλασιάζεται και πολλοί περιμένουν με αγωνία το άνοιγμα των ασιατικών χρηματιστηρίων το βράδυ της Κυριακής.
Το σίγουρο είναι ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία και ιδιαιτέρως η γερμανική με τις επιλογές τους άνοιξαν την πύλη αμφισβήτησης της ευρωζώνης. Και δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι τέτοιες θεμελειωδεις επιλογές αποφασίζονται χωρίς συναίσθηση των συνεπειών. Θα πρόκειται για ατύχημα της Ιστορίας αν οδηγούνται σε τέτοιες αποφάσεις από δογματισμό ή απλώς απ´ο άγνοια κινδύνου.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν είναι τυχαίο ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην ανοίξουν τα υποκαταστήματα των κυπριακών Τραπεζών την Τρίτη. Όπως και να έχει το βάρος της απόφασης των Βρυξελλών είναι ασήκωτο τόσο για την κυπριακή ηγεσία όσο και για την κυπριακή οικονομία.Το μέτρο του κουρέματος καταθέσεων πρωτοφανές πλήττει τον πυρήνα των αρχών όχι μόνο του κυπριακού οικονομικού συστήματος αλλά και του συνολικά του ευρωπαϊκού.Ειδικά η επιβολή κουρέματος και σε καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ θίγει την εγγύηση των καταθέσεων που είναι θεσμοθετημένη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κακά τα ψέματα οι Βρυξέλλες έσπασαν το ταμπού της εγγύησης των καταθέσεων,δηλαδή της λαϊκής αποταμίευσης,η οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε τέτοιες ειδήσεις.
Προκαλεί έτσι μεγάλη εντύπωση πως οι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών έλαβαν τέτοια απόφαση ελαφρά τη καρδία,θέτοντας σε κίνδυνο την σταθερότητα του ευρωσυστήματος.Όταν πέφτουν τέτοια ταμπού όπως αυτό της ασφάλειας των καταθέσεων τι θα σκεφθούν οι αποταμιευτές στην Ελλάδα,στη Ισπανία,στην Ιταλία,στην Εσθονία, στη Σλοβενία και αλλού όπου εμφανίζονται ανάλογα οικονομικά προβλήματα.
Όταν ένα μέτρο σαν κι αυτό επιβάλλεται σε μια χώρα η καχυποψία μεταδίδεται παντού και κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τη διάδοσή της. Στην Αθήνα κυβέρνηση και χρηματοπιστωτικές αρχές παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην Κύπρο,παρ´ ότι κάνουν ότι είναι δυνατόν προκειμένου να ησυχάσουν οι πολίτες και να αποφευχθούν κινήσεις πανικού την Τρίτη. Η αλήθεια είναι ότι διεθνώς η ανησυχία πολλαπλασιάζεται και πολλοί περιμένουν με αγωνία το άνοιγμα των ασιατικών χρηματιστηρίων το βράδυ της Κυριακής.
Το σίγουρο είναι ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία και ιδιαιτέρως η γερμανική με τις επιλογές τους άνοιξαν την πύλη αμφισβήτησης της ευρωζώνης. Και δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι τέτοιες θεμελειωδεις επιλογές αποφασίζονται χωρίς συναίσθηση των συνεπειών. Θα πρόκειται για ατύχημα της Ιστορίας αν οδηγούνται σε τέτοιες αποφάσεις από δογματισμό ή απλώς απ´ο άγνοια κινδύνου.
ΤΟ ΒΗΜΑ
