Του Φώτη Σαραντόπουλου
Μύθος: Οι Κυπριακές Τράπεζες, με καταθέσεις 7πλάσιες του ΑΕΠ της χώρας, ήταν πανίσχυρες.
Αλήθεια: Εξ ορισμού, για μία Τράπεζα, οι καταθέσεις δεν είναι από μόνες τους δείγμα ισχύος, αφού οι καταθέσεις αποτελούν ΧΡΕΟΣ της Τράπεζας προς τους καταθέτες και άρα στοιχείο του Παθητικού της. Από την άλλη πλευρά, δίνοντας 5% και 6% επιτόκιο, δεν είναι δύσκολο να μαζέψεις πολλές καταθέσεις.
Μύθος: Οι Τράπεζες της Κύπρου κάνουν ότι και αυτές της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου κλπ.
Αλήθεια: Οι Τράπεζες της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου κλπ δεν δίνουν επιτόκιο 5% και 6%. Τα δικά τους επιτόκια είναι πολύ κοντά στο μηδέν, και σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω του μηδενός (πληρώνεις για να σου φυλάνε τα χρήματα). Δεν χαρίζουν χρήματα για να μαζέψουν καταθέσεις ...
Μύθος: Οι Κυπριακές Τράπεζες έχουν κέρδη.
Αλήθεια: Απ' ότι διαβάζουμε, μόνο η Λαϊκή έχει πάνω από 9,5 δις ζημιές, ποσό που αντιστοιχεί σε πάνω από 50% του Κυπριακού ΑΕΠ.
Μύθος: Το ισχυρό Κυπριακό Τραπεζικό σύστημα βοήθησε στην ευημερία του Κυπριακού λαού.
Αλήθεια: Οι υψηλοί μισθοί, η κυκλοφορία τόσου χρήματος, βοήθησαν φυσικά στο να γίνουν πλουσιότεροι οι Κύπριοι. Αλλά όταν αυτό γίνεται με δανεικά (αφού και οι καταθέσεις δανεικά είναι), έρχεται κάποτε η ώρα της εξοφλησης των δανεικών, και τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. "όσο ψηλότερα ανεβεις, τόσο μεγαλύτερο είναι το πέσιμο" έλεγε η γιαγιά μου. Λυπάμαι, αλλά έτσι είναι.
Μύθος: Η ΕΕ θέλησε να διαλύσει τις Κυπριακές Τράπεζες.
Αλήθεια: Να τις σώσει θέλησε, ανακεφαλαιώνοντάς τες. Και με ένα τρόπο, που θα κόστιζε στους καταθέτες (κι όχι σε όλους τους Κύπριους), όσο και οι τόκοι 2 ετών. Δυστυχώς, όπως και η Ελλάδα το 2009, η Κύπρος έπεσε θύμα των πολιτικάντηδων και του "πολιτικού κόσοτους".
Μύθος: Υπάρχουν πολλές λύσεις.
Αλήθεια: Το ότι ο καθένας προτείνει και από μία "λύση", δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές λύσεις. Και όσο οι μέρες περνούν, τόσο ο καθένας θα λέει την κουταμάρα του, και τόσο θα απομακρυνόμαστε από την μία και μοναδική σοβαρή λύση που προτάθηκε, που δεν ήταν η "τέλεια" αλλά η "μη χειρότερη".
Σημειώσεις:
1. Θα προσέξατε ίσως ότι δεν αναφέρθηκα καθόλου σε γκρίζες ή μαύρες καταθέσεις. Δεν το έκανα, γαιτί δεν είναι εκεί το κύριο πρόβλημα των Κυπριακών Τραπεζών.
2. Δεν είμαι Τραπεζικός ή Οικονομολόγος (ο πατέρας και η γυναίκα μου ήταν, αλλά αυτό δεν μετράει).
Ήμουν όμως από το 1986 Διευθύνων Σύμβουλος, Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος σε πάνω από 10 Ανώνυμες Εταιρείες.
Και ήμουν υποχρεωμένος να μάθω και οικονομικά και λογιστικά και τραπεζικά ...
3. Δεν ασχολήθηκα ούτε με το ποιοι θα χάσουν χρήματα. Αφ' ενός επειδή (όπως και οι περισσότεροι από εσάς) δεν έχω καταθέσεις σε Κυπριακές Τράπεζες, ούτε και έχω και καταθέσεις εδώ που τα λέμε, όπως και οι περισσότεροι από εσάς, αφ' ετέρου επειδή από την υπόθεση αυτή όλοι θα χάσουμε (και οι Έλληνες και οι Κύπριοι και όλοι οι Ευρωπαίοι), αλλά το πόσο θα χάσουμε δεν μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί.
4. Δεν ασχολήθηκα τέλος, ούτε με το "ηρωικό ΟΧΙ" των αδελφών Κυπρίων. Επειδή θεωρώ ότι δεν είναι ηρωισμός τη μια μέρα να λες όχι και την επομένη να τρέμεις για τις συνέπειες. Σεβαστός ο συναισθηματισμός, αλλά όταν οι Έλληνες είπαν το ΟΧΙ το 1940, είχαν ετοιμάσει και την άμυνά τους και νίκησαν, δεν πρότειναν ανακωχή μετά από λίγες μέρες. Και ήταν ενωμένοι, δεν πρότεινε ο καθένας τα δικά του πολεμικά σχέδια ...
Μύθος: Οι Κυπριακές Τράπεζες, με καταθέσεις 7πλάσιες του ΑΕΠ της χώρας, ήταν πανίσχυρες.
Αλήθεια: Εξ ορισμού, για μία Τράπεζα, οι καταθέσεις δεν είναι από μόνες τους δείγμα ισχύος, αφού οι καταθέσεις αποτελούν ΧΡΕΟΣ της Τράπεζας προς τους καταθέτες και άρα στοιχείο του Παθητικού της. Από την άλλη πλευρά, δίνοντας 5% και 6% επιτόκιο, δεν είναι δύσκολο να μαζέψεις πολλές καταθέσεις.
Μύθος: Οι Τράπεζες της Κύπρου κάνουν ότι και αυτές της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου κλπ.
Αλήθεια: Οι Τράπεζες της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου κλπ δεν δίνουν επιτόκιο 5% και 6%. Τα δικά τους επιτόκια είναι πολύ κοντά στο μηδέν, και σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω του μηδενός (πληρώνεις για να σου φυλάνε τα χρήματα). Δεν χαρίζουν χρήματα για να μαζέψουν καταθέσεις ...
Μύθος: Οι Κυπριακές Τράπεζες έχουν κέρδη.
Αλήθεια: Απ' ότι διαβάζουμε, μόνο η Λαϊκή έχει πάνω από 9,5 δις ζημιές, ποσό που αντιστοιχεί σε πάνω από 50% του Κυπριακού ΑΕΠ.
Μύθος: Το ισχυρό Κυπριακό Τραπεζικό σύστημα βοήθησε στην ευημερία του Κυπριακού λαού.
Αλήθεια: Οι υψηλοί μισθοί, η κυκλοφορία τόσου χρήματος, βοήθησαν φυσικά στο να γίνουν πλουσιότεροι οι Κύπριοι. Αλλά όταν αυτό γίνεται με δανεικά (αφού και οι καταθέσεις δανεικά είναι), έρχεται κάποτε η ώρα της εξοφλησης των δανεικών, και τότε τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. "όσο ψηλότερα ανεβεις, τόσο μεγαλύτερο είναι το πέσιμο" έλεγε η γιαγιά μου. Λυπάμαι, αλλά έτσι είναι.
Μύθος: Η ΕΕ θέλησε να διαλύσει τις Κυπριακές Τράπεζες.
Αλήθεια: Να τις σώσει θέλησε, ανακεφαλαιώνοντάς τες. Και με ένα τρόπο, που θα κόστιζε στους καταθέτες (κι όχι σε όλους τους Κύπριους), όσο και οι τόκοι 2 ετών. Δυστυχώς, όπως και η Ελλάδα το 2009, η Κύπρος έπεσε θύμα των πολιτικάντηδων και του "πολιτικού κόσοτους".
Μύθος: Υπάρχουν πολλές λύσεις.
Αλήθεια: Το ότι ο καθένας προτείνει και από μία "λύση", δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές λύσεις. Και όσο οι μέρες περνούν, τόσο ο καθένας θα λέει την κουταμάρα του, και τόσο θα απομακρυνόμαστε από την μία και μοναδική σοβαρή λύση που προτάθηκε, που δεν ήταν η "τέλεια" αλλά η "μη χειρότερη".
Σημειώσεις:
1. Θα προσέξατε ίσως ότι δεν αναφέρθηκα καθόλου σε γκρίζες ή μαύρες καταθέσεις. Δεν το έκανα, γαιτί δεν είναι εκεί το κύριο πρόβλημα των Κυπριακών Τραπεζών.
2. Δεν είμαι Τραπεζικός ή Οικονομολόγος (ο πατέρας και η γυναίκα μου ήταν, αλλά αυτό δεν μετράει).
Ήμουν όμως από το 1986 Διευθύνων Σύμβουλος, Πρόεδρος ή Αντιπρόεδρος σε πάνω από 10 Ανώνυμες Εταιρείες.
Και ήμουν υποχρεωμένος να μάθω και οικονομικά και λογιστικά και τραπεζικά ...
3. Δεν ασχολήθηκα ούτε με το ποιοι θα χάσουν χρήματα. Αφ' ενός επειδή (όπως και οι περισσότεροι από εσάς) δεν έχω καταθέσεις σε Κυπριακές Τράπεζες, ούτε και έχω και καταθέσεις εδώ που τα λέμε, όπως και οι περισσότεροι από εσάς, αφ' ετέρου επειδή από την υπόθεση αυτή όλοι θα χάσουμε (και οι Έλληνες και οι Κύπριοι και όλοι οι Ευρωπαίοι), αλλά το πόσο θα χάσουμε δεν μπορεί ακόμη να εκτιμηθεί.
4. Δεν ασχολήθηκα τέλος, ούτε με το "ηρωικό ΟΧΙ" των αδελφών Κυπρίων. Επειδή θεωρώ ότι δεν είναι ηρωισμός τη μια μέρα να λες όχι και την επομένη να τρέμεις για τις συνέπειες. Σεβαστός ο συναισθηματισμός, αλλά όταν οι Έλληνες είπαν το ΟΧΙ το 1940, είχαν ετοιμάσει και την άμυνά τους και νίκησαν, δεν πρότειναν ανακωχή μετά από λίγες μέρες. Και ήταν ενωμένοι, δεν πρότεινε ο καθένας τα δικά του πολεμικά σχέδια ...
