Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε, ή και να μην τα ξεχάσουμε, θα τα θυμόμαστε διαστρεβλωμένα…
Τρόικα, μνημόνια, ΔΝΤ, ΕΚΤ, κλπ., όλο αυτό το νέο λεξιλόγιο έχει μπει στη ζωή μας, η οποία από την απειλή της εξόδου από το ευρώ, έφτασε μέσω αιματηρών περικοπών για το λαό, στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος (όπως και αν αυτό έγινε…) για πρώτη φορά από...
την εποχή της ΟΝΕ. Από το Grexit δηλαδή, που κινδυνολογούσαν όλοι οι ξένοι με κορύφωση το 2012, ως το Gr-entry της επιστροφής μας στις αγορές (με πολύ μεγάλη επιτυχία…) και το Grecovery, την ανάδυση της ελληνικής οικονομίας στην επιφάνεια (για μια αναπνοή μόνο και μετά ξανά τα κεφάλια μέσα…).
Ήταν αρκετή η ανακοίνωση του Αντώνη Σαμαρά για επίσπευση των πολιτικών εξελίξεων με την πρόταση υποψηφίου Προέδρου Δημοκρατίας, αλλά και τη συνεχή κινδυνολογία για διάλυση της χώρας, για να «τρομάξουν» οι αγορές (λέμε τώρα…), με πρώτη και καλύτερη τη δική μας και να έχουμε τα «τραγελαφικά» φαινόμενα κραχ στο Χρηματιστήριο το τελευταίο τριήμερο.
Και μοιραία έρχεται σήμερα η Goldman Sachs, αλλά και ο Γιούνκερ (καλά, αυτός δεν ανησυχεί για τα Luxleaks;) να μας πουν εν ολίγοις, ότι ενδεχόμενη αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, ενέχει τον κίνδυνο να διακοπεί η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών και απειλούν εμμέσως (πλην σαφώς) να βυθίσουν τη χώρα στην υποτροπή: στο περίφημο Grelapse (σύνθεση των λέξεων Greece + Relapse).
Όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην Ελλάδα, αλλά και πολλά ακόμη. Όλα με στόχο την αποτροπή αλλαγής σκηνικού και προσώπων. Μην τυχόν και ξεβολευτούν οι βολεμένοι, μην τυχόν έρθουν οι άλλοι και βουτήξουν το δικό τους δάχτυλο στο μέλι. Γιατί επ” αυτού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: τη μέλισσα πολλοί εμίσησαν, το μέλι όμως ουδείς.
Ι.Γκορ.
http://www.hellasforce.com/
