Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Άρθρο κόλαφος του Spiegel κατά κυβέρνησης Σαμαρά κι όπως συμβαίνει πάντα .. Γαργάρα τα ΜΜΕ!


Όταν το περιοδικό μας βρίζει, όλοι τρέχουν να αναδημοσιεύσουν. Τώρα που βγάζει τα άπλυτα στη φόρα -ακόμα και από τη δική τους γερμανο-ευρωπαϊκή σκοπιά- ουδείς μπαίνει στον κόπο να το αναδημοσιεύσει!

Η Ελλάδα θέλει να ρίξει τα δεσμά της τρόικας, αλλά....
ακόμα δεν έχει εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για να το πράξει. Παρ ‘όλα αυτά, οι Ευρωπαίοι εταίροι της Αθήνας θέλουν να παρέχουν επιπλέον βοήθεια για να εξασφαλίσουν ότι ο Έλληνας Ασθενής θα κάνει μια πλήρη δημοσιονομική και οικονομική ανάκαμψη.

Δεν είναι τυχαίο ότι το “πάθος” είναι μια ελληνική λέξη. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, τουλάχιστον, είναι ένας πολιτικός ο οποίος είναι λάτρης του… “ψεκάσματος” των ομιλιών του με το είδος του αποτελεσματικά συναισθηματικού ύφους του Αριστοτέλη.

Έτσι ξεκινάει άρθρο του Spiegel και ναι… ο Σαμαράς αποδείχθηκε λάτρης πάσης φύσεως “ψεκάσματος”…
«Η εποχή των πακέτων διάσωσης τελειώνει», υποσχέθηκε ο Σαμαράς τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια εμφάνισης του στη Θεσσαλονίκη.«Η Ελλάδα τώρα χαιρετίζει τη νέα Ελλάδα”.Όπως αναφέρει το άρθρο, ο Σαμαράς γνώριζε ότι οι δηλώσεις αυτές θα του εξασφάλιζαν χειροκροτήματα από το κοινό του, αλλά η υπόσχεση, επίσης, ήρθε λίγο πρόωρα. Δεν είχε τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας, που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι όσο ο Σαμαράς μιλάει για μια “καθαρή λύση”, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου. Στις αρχές του Σεπτεμβρίου, τα ποσοστά ήταν 5,8 τοις εκατό, αλλά σύντομα ανέβηκαν σε σχεδόν 9 τοις εκατό.Ήταν ο τρόπος των χρηματοπιστωτικών αγορών που υπονοούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να δοθεί στην Ελλάδα η πλήρης δημοσιονομική ανεξαρτησία.Εν ολίγοις το άρθρο λέει ότι:



Ο “Έλλην ασθενής” έχει επιζήσει της εντατικής θεραπείας, αλλά θέλει να φύγει από το νοσοκομείο πρόωρα και υπάρχει φόβος υποτροπής.
Οι διεθνείς πιστωτές της Αθήνας καθορίζουν το έλλειμμα της χώρας περίπου στα 2 δις € (2,5 δισεκατομμύρια δολάρια)
Ότι σε αντίθεση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, οι οποίες πληρούν τους όρους διάσωσης με άριστα, οι Έλληνες πάντα υστερούν σε… σημαντικές μεταρρυθμίσεις που προορίζονται για να καταστεί ανταγωνιστική και πάλι η χώρα.
Ότι η μόνη καλή είδηση είναι η αύξηση του τουρισμού
Ότι η χώρα εξακολουθεί να μην διαθέτει σημαντικούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός αξιόπιστου ληξιαρχείου εθνικών γαιών (κτηματολόγιο) όπου το μέγεθος των ακινήτων και οι ιδιοκτήτες τους μπορούν να καταχωρηθούν σε ένα νομικά δεσμευτικό τρόπο.
Ότι η αβεβαιότητα σχετικά με την ιδιοκτησία θεωρείται να είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την ανάπτυξη στην Ελλάδα. Γι’ αυτό η ΕΕ στέλνει εμπειρογνώμονες από την Ολλανδία για να βοηθήσει να δημιουργηθεί ένα λειτουργικό σύστημα. Η χρηματοδότηση των γραφείων κτηματολογίου επίσης υπό αμφισβήτηση, ακόμα και αν μπορούσε πραγματικά να συμβάλει στη δημιουργία εσόδων για τη χώρα. «Έχουμε χάσει πάνω από ένα χρόνο και πάλι», λέει ένας κουρασμένος αξιωματούχος της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Αν και η κυβέρνηση είχε συμφωνήσει ότι θα σημειώσει πρόοδο στα γραφεία του κτηματολογίου, η επίσημη εικάζει ότι το σχέδιο ενδέχεται να μην κοντραριστεί με έναν από τους τοπικούς ολιγάρχες που κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο. Όσο πιο αόριστο, τόσο το καλύτερο για δοσοληψίες μαύρης αγοράς.
Τον Ιούνιο, ο Χάρης Θεοχάρης (γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων) έπεσε επίσης θύμα των συμφέροντων των υπερπλουσίων, οι οποίοι επί δεκαετίες συγκεντρώνουν δισεκατομμύρια ευρώ σε περιουσιακά στοιχεία, χωρίς αυτός ο πλούτος να αγγιχθεί από την εφορία. Ο γενικός γραμματέας είχε αναλάβει να φέρει επανάσταση στην είσπραξη των φόρων για λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών. Η δουλειά του ήταν να επιβάλει όχι μόνο τους φόρους για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και στην ελίτ της χώρας και παρότι του είχε δοθεί πενταετές συμβόλαιο λειτουργίας μέχρι το 2018, ο πρωθυπουργός τον απέλυσε χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα. Το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν την πεποίθηση ότι είχε βρει το σωστό δρόμο σε μια πραγματικά ανεξάρτητη φορολογική διοίκηση. Αλλά η πίεση που ασκήθηκε στον Θεοχάρη αποδείχθηκε τόσο μεγάλη, που ο ίδιος τελικά παραιτήθηκε, «για προσωπικούς λόγους». Το άρθρο συνεχίζει λέγοντας ότι:


Δεν υπάρχει πρόοδος στην καταπολέμηση της διαφθοράς, όπου και η Φινλανδία επίσης, παρείχε βοήθεια στην εκπαίδευση 700 εργαζομένων, αλλά η προσπάθεια απέτυχε να αποδώσει καρπούς. Μέχρι στιγμής, έχει υπάρξει μόνο μια σημαντική κατάσχεση και μία σύλληψη, σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων από την ομάδα εργασίας της ΕΕ.
Κατηγορεί ότι “οι αλλαγές” γίνονται αργά (αναφέρεται σε δεσμεύσεις της Κυβέρνησης που δέχτηκε χωρίς αντιρρήσεις αλλά δεν εφαρμόζει φοβούμενη το πολιτικό κόστος) και μια από αυτές είναι και η “λαμπρή” επιμήκυνση του γάλατος στη μακροβιότητα των 10 -11 ημερών.
Και καταλήγει:
Η πρόοδος είναι αργή και επίπονη, και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πιστεύει ότι πρέπει να διασφαλιστεί με ένα τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, με την προϋπόθεση να υπάρχει πολιτική συγκατάθεση του συνόλου της πολιτικής τάξης, για να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή του. Και σε αυτό θα κληθεί και ο Σύριζα να διαπραγματευθεί.

Συνοψίζοντας:Πάμε για νέο δανεισμό
Πρέπει να ολοκληρωθούν οι “μεταρρυθμίσεις” για να γίνει η χώρα ανταγωνιστική και γι’ αυτό χρειάζεται…. “κτηματολόγιο;” Δηλαδή, δεν έφτασαν οι περικοπές μισθών, συντάξεων, δημοσίου, απολύσεις κι όλα αυτά που έταζαν ότι θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, αλλά ξαφνικά το κτηματολόγιο θα την καταστήσει;
Σε μια χώρα που οι ίδιοι παραδέχονται ότι αυτοί με τους οποίους διαπραγματεύονται εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, πιστεύουν ότι οι κατασχέσεις και φυλακίσεις ως “μεταρρύθμιση” θα καθαρίσουν την Ελλάδα από τη διαφθορά, όταν θα ισχύουν για τους πολλούς με τα λίγα κι όχι τους λίγους με τα πολλά;
Το άρθρο αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ είναι ανίκανη, απλά δουλεύει για συγκεκριμένα άτομα. Και σαφώς δεν μιλάει από καμιά αριστερή, αντιευρωπαϊκή, αντι-εξουσιαστική πλευρά, μιλάει εξ ονόματος του δανειστή τοκογλύφου, που τό μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πάρει τα λεφτά του με τους τόκους όπως ακριβώς τα έχει υπολογίσει και συμφωνήσει.
Και τώρα που το καράβι Σαμαρά – Βενιζέλου βουλιάζει, το Spiegel ξεχνάει τα προηγούμενα άρθρα περί Ελλήνων τεμπέληδων και κηφήνων σε βάρος των ευρωπαίων, ξεχνάει το τρίτο δάχτυλο που έδειχνε σε όλο τον Ελληνικό βρομιάρη λαό και με τον δείκτη, δείχνει την κυβέρνηση λέγοντας την αλήθεια: και πριν και τώρα, μια μικρή μερίδα ανθρώπων, η ελληνική ελίτ, πλουτίζει σε βάρος του υπόλοιπου λαού, τον χρεώνει, βγάζει την ουρά της απέξω και μετά… ζητάει και τα ρέστα!


ΠΗΓΗ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...