ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΓΙΑ "ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΤΟΥ ΣΔΟΕ"
Το makeleio.gr δημοσιεύει την ιστορία μιας απίστευτης δικαστικής αντιπαράθεσης που είχε ο εργατολόγος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, η οποία βγήκε πάλι στη δημοσιότητα με αφορμή ρεπορταζ για έλεγχο του από το ΣΔΟΕ για φοροδιαφυγή. Το θέμα είχε ξαναβγεί στη δημοσιότητα στο παρελθόν και είχε στοιχίσει στον σημερινό βουλευτή την κάθοδο του στην πολιτική με το ΠΑΣΟΚ.
Τρία εκατομμύρια δολάρια, ένας πανίσχυρος εφοπλιστής που ήθελε να γίνει ο σύγχρονος Ωνάσης , οι πάμπλουτοι κληρονόμοι του και στην μέση οι κομματικές αντιπαραθέσεις. Η συναρπαστική ιστορία που όσοι ασχολούνται με το πολιτικό παρασκήνιο λένε ότι στέρησε σε από έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και καταξιωμένους δικηγόρους των Αθηνών μια λαμπρή βουλευτική καριέρα, τα έχει όλα. Χρήμα, λάμψη αλλά και ογκώδη δικόγραφα. Πριν από οκτώ μήνες, στις 17 Φεβρουαρίου του 2009, το Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε σε τελευταίο βαθμό την χρόνια δικαστική έριδα του καθηγητή του Εργατικού Δικαίου και διάσημου αναλυτή από τις εμφανίσεις του στην τηλεόραση, Αλέξη Μητρόπουλου, με έναν από τους δύο συναδέρφους του που είχαν αναλάβει εργολαβικά την επίλυση των κληρονομικών διαφορών της εφοπλιστικής οικογένειας Μανιού. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος έπρεπε να δώσει πίσω 300.000 δολάρια που είχε... ξεχάσει να επιστρέψει από την υπέρογκη αμοιβή των 2.000.000 δολαρίων τα οποία η οικογένεια είχε δώσει να μοιραστούν ως προκαταβολή ακριβοδίκαια σε τρείς γνωστούς δικηγόρους. Από την δικογραφία και την απόφαση προκύπτει ότι η αδερφή του εφοπλιστή Μανιού έδωσε στον Μητρόπουλο τα χρήματα και ο ίδιος κράτησε για τον εαυτό του 1.600.000 δολάρια, δίνοντας στους δύο συνεργάτες του από 200.000 δολάρια στον καθένα. Ό ίδιος ο καθηγητής τονίζει κατηγορηματικά ότι αδικήθηκε από τον Άρειο Πάγο, ότι έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και ότι κανείς από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ δεν χρησιμοποίησε την καταδικαστική απόφαση για να του στερήσει την κάθοδο στην πολιτική.
Ο θάνατος του εφοπλιστή Μανιού και οι κληρονόμοι
Στις 8 Απριλίου 1995 πεθαίνει ο εφοπλιστής Δημήτρης Μανιός από την επάρατη νόσο. Αφήνει εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τη μητέρα του Βασιλική Μανιού και τα δυο του αδέρφια, Ευαγγελία Ζαχαρία Μανιού και τον Βασίλειο Μανιό. Διαχειριστής της μεγάλης περιουσίας ορίζεται ο Βασίλειος Μανιός. Μετά το 1998 αρχίζουν τα προβλήματα και οι τριβές στις σχέσεις των τριών κληρονόμων. Η αδερφή του εκλιπόντα εφοπλιστή καταφεύγει σε δύο δικηγόρους της Αθήνας(Δεληκωστόπουλο-Σινανιώτη)και τους ζητά να προχωρήσουν στις ενέργειες για την διανομή της περιουσίας, η οποία αποτελούνταν από μετοχές εταιρειών, υψηλούς τραπεζικούς λογαριασμούς καθώς και ακριβή απόδοση λογαριασμού για τη μέχρι τότε διαχείριση της κληρονομιάς. Ο Βασίλειος Μανιός απευθύνεται σε δύο δικηγόρους για την συμβιβαστική λύση της περιουσιακής διαφοράς. Στον Αλέξη Μητρόπουλο και στον Ιωάννη Μαντζουράνη. Στην συνάντηση παραβρέθηκε και ο ενάγων δικηγόρος Φίλιππος Φυλακτόγλου. Μετά από όλα αυτά ο Μητρόπουλος έρχεται σε επαφή με την Ευαγγελία Μανιού(αδερφή του εκλιπόντος και μία εκ των τριών κληρονόμων)και της αναφέρει ότι θα επέλθει ο περιουσιακός συμβιβασμός, εάν η ίδια απεγκλωβιστεί από την παρουσία των δικηγόρων Δεληκωστόπουλου και Σινανιώτη. Η Ευαγγελία Μανιού ανακαλεί την εντολή της και αναθέτει-εκ μέρους και της μητέρας της Βασιλική Μανιού-προφορικά την εντολή για την επίλυση των διαφορών με τον αδερφό της στον ενάγοντα, στον Αλέξη Μητρόπουλο και στον Ιωάννη Μαντζουράνη. Η προφορική εντολή ήταν κατηγορηματική, επιβεβαιώνεται από την ένορκη βεβαίωση του συζύγου της Ευαγγελίας Μανιού( καθόλα αξιόπιστου μάρτυρα γιατρού Κωνσταντίνου Ζαχαρίου, όπως γίνεται λόγος από τους αρεοπαγίτες) και αφορούσε και τους τρείς δικηγόρους και όχι τη ανάθεση της εκπροσώπησης μόνον στον Μητρόπουλο, όπως ισχυρίστηκε εκ των υστέρων ο τηλεοπτικός εργατολόγος, κάτι που αναφέρεται μετ'επιτάσεως στην απόφαση 925/2009.
Τα 3 εκατομμύρια δολάρια
Ως κοινή αμοιβή συμφωνείται το ποσό των 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ η κόρη του εκλιπόντος βαθύπλουτου, προχωρά σε ασφαλιστικά μέτρα κατά του αδερφού της. Μετά την κοινοποίηση των δικογράφων, η Ευαγγελία Μανιού στις 26 Μαρτίου 1999 καλείται στο γραφείο του Αλέξη Μητρόπουλου και παρουσία και των τριών, συμφωνούν την αμοιβή, την οποία ανακοινώνει ο τηλεοπτικός εργατολόγος κατ' ιδίαν στην κληρονόμο του Μανιού, έξω από το προσωπικό του γραφείο. «Το ποσόν αυτό ήταν υπέρογκο, παρ όλα αυτά συμφώνησα να το καταβάλλω, καθώς οι υπηρεσίες των δικηγόρων μου ήταν απαραίτητες σε μένα εν όψει του επικείμενου ιδιωτικού συμφωνητικού συμβιβασμού. Μου έδωσε μάλιστα και υπέγραψα μια επιστολή,(ενν. ο Μητρόπουλος), στην οποία αναφερόταν η υποχρέωσή μου», αναφέρει η Ευαγγελία Μανιού. Όμως μεταγενέστερα, κατά την αμετάκλητη απόφαση, ο Αλέξης Μητρόπουλος ισχυρίστηκε άλλα: ότι η αμοιβή των 3.000.000 δολαρίων είχε συμφωνηθεί μόνον γι αυτόν. Και ότι έπρεπε βάσει αυτής της συμφωνίας να εισπράξει αυτός όλο το ποσό.
Ο Μητρόπουλος μετά την πρώτη διανομή της τεράστιας περιουσίας που αφορούσαν τις μετοχές(συμφωνία που επετεύχθη μετά από δραματικές διαπραγματεύσεις το βράδυ της 30ης Μαρτίου του 1999), τηλεφωνεί στη Μανιού και της ζητά μια προκαταβολή δίνοντά της(κατ'εντολήν και των άλλων δύο συναδέρφων) τους αριθμούς πέντε τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού. Συμφωνείται το ποσό των 2.000.000 δολαρίων. Η Μανιού καταθέτει 200.000 δολάρια στο λογαριασμό του Ιωάννη Μαντζουράνη, 200.000 στο λογαριασμό του ενάγοντα και 1.600.000 δολάρια σε λογαριασμούς ελεγχόμενους από τον ίδιο. Μετά από έξι μήνες και μετά την δεύτερη διανομή της περιουσίας που αφορούσε τα πλοία του Δημήτρη Μανιού, ο Φ.Φυλακτόγλου(ο ένας από τους τρείς δικηγόρους)τηλεφωνεί στη κληρονόμο και παραπονιέται ότι στο λογαριασμό του υπάρχουν μόνον 200.000 δολάρια αντί του ποσού των 666.000 περίπου που του αναλογούσε. Δηλαδή, το 1/3 της προκαταβολής. Η ισχυρή κληρονόμος ενοχλημένη, εξηγεί στον παραπονούμενο ότι κατέβαλε 2 εκ. με τον τρόπο που της είπε ο συνεργάτης τους Αλέξης Μητρόπουλος και παράλληλα ζητά από τον εργατολόγο να βρεθούν. Στη συνάντηση(σύμφωνα με τη δικογραφία)ο Μητρόπουλος παραδέχεται ότι «κράτησε για τον εαυτό του το ποσό των 1.600.000 δολαρίων και ότι αρνήθηκε να αποδώσει στον ενάγοντα και στον Μαντζουράνη τα ποσά που αναλογούν σε αυτούς». Στην αμετάκλητη απόφαση αποκαλύπτεται και κάτι ακόμα. Ότι τις μεσημβρινές ώρες της ίδιας μέρας η Μανιού είχε συναντηθεί με τον Μητρόπουλο στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν». Ο διάσημος καθηγητής του Εργατικού Δικαίου ισχυρίστηκε ότι αιτία της συναντήσεως ήταν «εκβιασμός της Ευαγγελίας Μανιού από τον ενάγοντα δικηγόρο, ο οποίος απαιτούσε το μισό της αμοιβής». Όμως ο άντρας της κληρονόμου βεβαίωσε ένορκα ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος «ζήτησε από τη γυναίκα του να αποκρύψει από τους άλλους δύο δικηγόρους το ύψος του συνολικού ποσού της αμοιβής που είχε καταβάλει και να πει ότι είχε καταβάλει μόνον το ποσό των 600.000 δολαρίων. Η Ευαγγελία Μανιού αρνήθηκε ενημερώνοντας τον εργατολόγο ότι ήδη είχε ενημερώσει τον ενάγοντα για την υψηλή προκαταβολή. Από την δικογραφία προκύπτει επίσης ότι οι δύο «ριγμένοι» δικηγόροι είχαν πεισθεί από τον Μητρόπουλο ότι η κληρονόμος του Μανιού, είχε δώσει συνολική προκαταβολή μόνον 600.000 ευρώ. Τελικά ο Άρειος Πάγος στις 19 Φεβρουαρίου 2009 αποφάσισε ο Αλέξης Μητρόπουλος να καταβάλει 300.000 δολάρια και τους τόκους στον ενάγοντα ενώ σύμφωνα με πληροφορίες άλλα 300.000ευρώ κατέβαλε ο εργατολόγος και στον Ιωάννη Μαντζουράνη.
Αλέξης Μητρόπουλος: «Αδικήθηκα»
Από την πλευρά του ο Αλέξης Μητρόπουλος έκανε λόγο για άδικη απόφαση στην οποία έχει απαντήσει ήδη. «Θα επιδιώξω την ανατροπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πάντως επί της ουσίας σας λέω ότι εγώ στην υπόθεση αυτή είχα την εντολή της πελάτισσας μου για την επίλυση της διαφοράς. Ήταν μια αστική διαφορά και όχι μια ποινική υπόθεση, οι χρηματικές ικανοποιήσεις διευθετήθηκαν και η ιστορία είναι πια παρελθόν. Θέλω επίσης να απαντήσω και σε όλα όσα ακούστηκαν για κάποιους από το ΠΑΣΟΚ που μπορεί να επικαλέστηκαν αυτή την απόφαση για να μου δημιουργήσουν πρόβλημα στην κάθοδό μου στην πολιτική. Θεωρώ ότι κανένας από τους συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο».
To ρεπορταζ είχε δημοσιευτεί το 2009 (ΜΑΚΕΛΕΙΟ-ΑΡΧΕΙΟ)
