Απo το φθινoπωρο του 2013, μέσα από την ανάλυση των κύριων εθνικολογιστικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας και την αμερόληπτη διερεύνηση των δημοσιονομικών μεγεθών, συνεχώς υπογραμμίζαμε ότι το τρίτο και κατ’ άλλους το τέταρτο μνημόνιο είναι προ των πυλών. Όσοι έχουν μελετήσει, έστω και στοιχειωδώς, την οικονομική ιστορία του νεώτερου ελληνικού έθνους, έχουν αντιληφθεί ότι τα Δημόσια Οικονομικά της Ελλάδας, λειτουργούσαν και εξακολουθούν να λειτουργούν με δανεικά.
Με τη σύναψη νέου δανεισμού χρηματοδοτούντο οι διαχρονικά αυξανόμενες κρατικές δαπάνες και με τη χορήγηση νέων δανείων καλύπτονταν τα υψηλά ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού.
Αν οι ξένοι πιστωτές τράβαγαν την πρίζα από τον σωλήνα παροχής οξυγόνου, δηλαδή καινούργιων δανείων προς το ελληνικό κράτος, την επόμενη μέρα η χώρα κήρυττε πτώχευση των Δημόσιων Οικονομικών.
Οι πτωχεύσεις της Ελλάδας τις χρονιές 1827, 1843, 1893, 1932 και 2010, είχαν ένα κοινό παρανομαστή, ότι δηλαδή οι ξένες χώρες που μας δάνειζαν, τράβηξαν την πρίζα παροχής οξυγόνου (δανείων) στο καταχρεωμένο ελληνικό κράτος.
Τις μέρες αυτές, ζούμε τις τραγικές στιγμές μιας καταχρεωμένης χώρας, αποκομμένης από τις διεθνείς χρηματαγορές, που αδυνατώντας να χρηματοδοτεί τις τρέχουσες δημοσιονομικές της δαπάνες (τόκοι, χρεολύσια, εξοπλιστικά προγράμματα, παχυλούς μισθούς καρεκλοκένταυρων της εξουσίας, μίζες, κ.λπ.), παρακαλάει τους ξένους πιστωτές, να της χορηγήσουν νέα δάνεια στα πλαίσια μιας καινούργιας δανειακής μνημονιακής σύμβασης.
Οι οικονομικές πολιτικές των μνημονίων κατά την περίοδο 2010-2014, χαρακτηρίζονται αιμοσταγείς και εξοντωτικές.
Όχι βέβαια για την ολιγαρχία της κομματικής-πολιτικής νομενκλατούρας, αλλά για τους άνεργους, τους μισθοβίωτους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τις τίμιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και γενικά για το 90% του ελληνικού πληθυσμού, που βιώνει καθημερινά τις δραματικές συνέπειες της ανεγκέφαλης μνημονιακής πολιτικής, δηλαδή τα χαράτσια, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, το φοροκηνυγητό επιχειρηματιών σε απόγνωση, κ.λπ.
Τα λάθη της ασκούμενης κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής θεωρούνται εγκληματικά και εμπίπτουν στο κακούργημα της εθνικής μειοδοσίας. Να σκεφτείτε ότι την περίοδο 2009-2014, οι πρωτογενείς δαπάνες της γενικής κυβέρνησης από 124 δις ευρώ (€) συρρικνώθηκαν σε 80 δις €, και παρ’ όλα αυτά, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 298,5 αυξήθηκε σε 325,2 δις €. Και αν ληφθεί υπόψη το πραγματικό μέγεθος του δημοσίου χρέους, συνάγεται ότι την περίοδο 2009-2014 από 350 εκτινάχτηκε σε 561 δις €.
Εφαρμόζουν μια δολοφονική οικονομική πολιτική σε βάρος του ελληνικού λαού, που αντί να συντελεί στην ελάττωση του δημοσίου χρέους, προκαλεί την συνεχή ανοδική του τάση.
Οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης και όλη η δικομματική κάστα, έχει χάσει κάθε επαφή με την αλήθεια και ερμηνεύει κατά το δοκούν τη ζωντανή πραγματικότητα της εθνικής οικονομίας.
Σήμερα στην ολομέλεια της Βουλής ξεκινά η συζήτηση επί του ΓΚΠ (Γενικός Κρατικός Προϋπολογισμός) του 2015.
Τι είδους συζήτηση να διεξαχθεί, για έναν κρατικό προϋπολογισμό που ήδη έχει αναιρεθεί στην πράξη;
Όταν η κυβέρνηση στα πλαίσια του νέου μνημονίου, παζαρεύει με την τρόικα την επιβολή νέων δυσβάστακτων μέτρων ύψους τουλάχιστον ενός δις ευρώ, είτε στο σκέλος των δαπανών, είτε στο σκέλος των εσόδων, τότε για ποια συζήτηση γίνεται λόγος;
Δοθέντος ότι οι εισηγητές των κομμάτων δεν γνωρίζουν αναλυτικά, τα επιπρόσθετα νέα μέτρα που θα επιβαρύνουν τα έσοδα και τις δαπάνες του ΓΚΠ το 2015, πώς είναι δυνατόν να σχολιάσουν τη δημοσιονομική πολιτική του επόμενου έτους;
Εκτός τούτου, το τέταρτο μνημόνιο και τα μέτρα που θα το συνοδεύουν, θα πρέπει να ψηφιστούν πριν την 31η Δεκεμβρίου 2014 από τους εθνοπατέρες της Βουλής.
Και ο κοινός νους θα ρωτούσε: Οι εθνοσωτήρες του κοινοβουλίου θα ψηφίσουν το τέταρτο μνημόνιο;
Δεδομένου ότι ψήφισαν τα προηγούμενα μνημόνια, η απάντηση προκύπτει δια της ατόπου απαγωγής.
Και τη μάννα που τους γέννησε θα κατέδιδαν στη γερμανική γκεστάπο, αρκεί να μην έχαναν τα προνόμια, τις μάσες και την καλοπέραση.
Μιλάμε για βουλευτές ελληναράδες, για παλικαράδες, για κουτσαβάκια που κρατούν Θερμοπύλες!
πηγη
