Plan B και όχι χάδια...

Δεν κατάλαβα τελικά τι ήθελε να πει ο Αλέξης Τσίπρας για τις ελληνικές τράπεζες προχθές στον ΣΚΑΪ TV. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν νομίζω ότι ειρωνευόταν τη συγκυβέρνηση και την τρόικα όταν δήλωνε απευθυνόμενος στους πολίτες (στους δανειστές και στις «αγορές») ότι μετά τα πρόσφατα «στρες τεστ» και τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις από το ΤΧΣ, οι ελληνικές τράπεζες είναι σταθερές.

Αν ήθελε πάση θυσία να καθησυχάσει τους έντρομους μικροαστούς, που άγονται και...

φέρονται από το κάθε μνημονιακό παπαγαλάκι για την «καταστροφή που θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ», τότε κακώς επέλεξε τη μέθοδο «χαϊδεύω τα αυτιά τους».

Διότι το πρόβλημα των τραπεζών με τα «κόκκινα» δάνεια και την κάθετη μείωση των καταθέσεών τους (μετά την πτώχευση του 2009-10), που δεν πρόκειται να επανέλθουν μαγικά με... εντολή Τσίπρα, όσο και να το εξωραΐζουμε θα το βρούμε μπροστά μας.

Και προφανώς θα αποτελέσει πεδίο σκληρό σύγκρουσης με το ευρωσύστημα, το οποίο θα πιέζει να κλείσει γρήγορα η «αριστερή παρένθεση» και να επιστρέψουμε στη νεοφιλελεύθερη βάρβαρη ομαλότητα.

Αν, ωστόσο, ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να προετοιμάσει το έδαφος για την επόμενη μέρα, καθησυχάζοντας την οικονομική ελίτ και το ανώτατο πολιτικό και τραπεζικό της προσωπικό, για μια λενινιστικού τύπου κατάληψη των διοικήσεων των de facto «κρατικοποιημένων» τραπεζών, τότε έπραξε... σωστά.

Θα υποχρεώσει τα στελέχη του χρηματοπιστωτικού συστήματος να τον προσεγγίσουν όλο χαρά -εφόσον θα έχουν παραπλανηθεί, πιστεύοντας ότι θα τους κρατήσει στα πόστα και στα πλούτη τους- κι εκείνος, αφού μάθει τα μυστικά και τα κόλπα τους, θα τους αδειάσει μεγαλοπρεπώς και θα εγκαταστήσει αιφνιδιαστικά... «κοκκινοφρουρούς» και «κατσαπλιάδες» στην ηγεσία τους.

Οπως και να το κάνουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ένα σοβαρό plan B κι όχι ωραία λόγια για τους, έτσι κι αλλιώς, έντρομους συντηρητικούς νοικοκυραίους του καναπέ, διότι «ο δρόμος δεν θα είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα», όπως με ειλικρίνεια τόνισε ο ίδιος ο ηγέτης του.

Δημήτρης Τρίμης από efsyn