Του Δημήτρη Κοντογιάννη
Νομίζουμε
ότι υπάρχει κάποια παρανόηση γύρω από το θέμα του υποτιθέμενου
«κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων κατά 21% στο πρόγραμμα ανταλλαγής
ομολόγων με συμμετοχή ιδιωτών, γνωστό ως PSI.
Εξηγούμαστε.
Οι ιδιώτες είχαν 4 επιλογές στη διάθεσή τους στο πλαίσιο του
προγράμματος ανταλλαγής για ελληνικά ομόλογα, τα οποία λήγουν μέχρι το
2020, που...
αποφασίσθηκε στις 21
Ιουλίου. Δύο από αυτές τις επιλογές προέβλεπαν την ανταλλαγή υφιστάμενων
ομολόγων που στη λήξη τους θα πλήρωναν το 100% της ονομαστικής αξίας
στους κατόχους τους με νέα ομόλογα, μεγαλύτερης διάρκειας, που θα
πλήρωναν το 80%.
Σ'
αυτές τις δύο επιλογές υπήρχε «κούρεμα», αφού θα αντάλλασσε κάποιος ένα
ομόλογο που πλήρωνε 100 στη λήξη μ' ένα άλλο που πλήρωνε 80. Επομένως, η
Ελλάδα θα μείωνε το χρέος της κατά 20% ανά ομόλογο. Ομως, όλες οι
πληροφορίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι οι δύο ανωτέρω επιλογές δεν
ήταν δημοφιλείς στους ιδιώτες.
Οι
τελευταίοι προτίμησαν σε μεγάλο βαθμό να ανταλλάξουν τα ελληνικά
ομόλογα που πληρώνουν 100 στη λήξη με νέα, 30ετή ομόλογα που πληρώνουν
επίσης 100 στη λήξη. Επομένως, δεν υφίσταται κούρεμα. Τι είναι λοιπόν το
21% στο οποίο αναφέρονται όλοι; Πολύ απλά, η σημερινή αξία των
μελλοντικών ροών, π.χ. τοκομερίδιο, κεφάλαιο, των νέων ομολόγων
εκτιμάται σε 79, αν προεξοφληθούν με επιτόκιο 9%. Η διαφορά μεταξύ της
σημερινής αξίας των νέων ομολόγων, δηλαδή του 79, από το 100 στη λήξη
είναι 21%.
Ομως,
το προεξοφλητικό επιτόκιο 9% που βγάζει το 21% είναι αυθαίρετο. Απλά, η
Διεθνής Ενωση Τραπεζών (IIF) εκτιμούσε τον Ιούλιο ότι η Ελλάδα θα
μπορούσε να δανείζεται με 9% για 30 χρόνια όταν ολοκληρωνόταν το
πρόγραμμα (PSI).
