"Όταν αναγκάζεις ανθρώπους να γονατίζουν, πρέπει να είσαι ειλικρινής μαζί τους", δήλωσε ο Κον-Μπεντίτ στη διάρκεια μιας συναισθηματικά φορτισμένης κοινοβουλευτικής συζήτησης, απευθυνόμενος απ' ευθείας στη Γερμανία, που φέρεται ότι επέμεινε να αναβληθούν οι αποφάσεις για τη στήριξη της Ελλάδας. Ο «κόκκινος Ντάνυ» του Μάη του ’68 αναφέρθηκε εκτενώς στη λεηλασία της ελληνικής κεντρικής τράπεζας από τις δυνάμεις των Ναζί τον καιρό του πολέμου και επισήμανε πως, "με τους τόκους, είναι 81 δισεκατομμύρια ευρώ αυτά που χρωστάει η Γερμανία" στην Αθήνα, εξαπολύοντας παράλληλα επίθεση στους νεοφιλελευθέρους «ταλιμπάν» αξιωματούχους της Ε.Ε που επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να κόψει τις συντάξεις, αντί για τις αμυντικές δαπάνες, ώστε να καλύψει ένα δημοσιονομικό κενό 325 εκατομμυρίων ευρώ για το 2012.
Την ίδια στιγμή ο νέος ηγέτης των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών Χάνες Σβόμποντα δήλωσε πως η αποκαλούμενη τρόικα της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ είναι υπερβολικά "τιμωρητική" έναντι της Αθήνας και πως αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι «συμβουλές και όχι δικτατορία».
Υποστήριξη βρήκε η χώρα μας και από τον ευρωσκεπτικιστή Βρετανό Νάιτζελ Φάρατζ που χαρακτήρισε τον Έλληνα πρωθυπουργό «μαριονέτα».
Στην αντεπίθεση πέρασαν οι συντηρητικοί και φιλελεύθεροι ευρωβουλευτές με τον Ζοζέφ Ντολ να δηλώνει πως τα μέτρα απέδωσαν στη Λετονία, ενώ και ο γερμανός φιλελεύθερος Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ επιτέθηκε στην ελληνική πολιτική τάξη επειδή απέτυχε να φέρει σε πέρας τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε.
Ο δανός υπουργός αρμόδιος για υποθέσεις της ΕΕ Νικολάι Βάμεν, μιλώντας για λογαριασμό της τρέχουσας προεδρίας της ΕΕ, απέρριψε οποιαδήποτε πρόταση για χαλάρωση της στάσης έναντι της Ελλάδας, παρά την ύφεση που επιδεινώνεται στη χώρα και για την οποία οι επικριτές λένε ότι οφείλεται στα επιβεβλημένα από την ΕΕ μέτρα λιτότητας.
"Σφίξαμε τις ζώνες μας, είναι απαραίτητο και πρέπει να συνεχίσουμε με όλα τα οικονομικά μέτρα και να τα εφαρμόσουμε ... για να αποκατασταθούν οι καλές οικονομικές συνθήκες", δήλωσε ο Βάμεν αναφερόμενος στις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις της ΕΕ που εισήγαγαν μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία.