Η ερώτηση είναι σαφής και βρίσκεται στο
μυαλό και στα χείλη όλων των ψύχραιμων και σοβαρά σκεπτόμενων για το
μέλλον αυτής της πολύπαθης πατρίδας. «Γιατί οι βουλευτές συντάσσονται
υπέρ της ψήφισης μέτρων που θα ισοπεδώσουν την Ελλάδα και θα την
καταστήσουν χώρα υποτελή ενώ θα ισοσκελίσουν το βιοτικό επίπεδο των
Ελλήνων με αυτό των υπολοίπων Βαλκανικών χωρών;»
Δυστυχώς, οι εκπρόσωποι του έθνους, σε
αυτό το τραγικό κοινοβούλιο, το οποίο άγεται και φέρεται από προσωπικές
επικύψεις και υποκλίσεις των ηγετών της χώρας προς τις «δάνειες
δυνάμεις» και τη Νέα Τάξη, υποτάσσονται στην ανάγκη επιβίωσης του
κομματικού μηχανισμού που τους «ανέδειξε» και μέσω αυτού επιλέγουν και
την προσωπική τους επιβίωση μπροστά στον επικείμενο όλεθρο.
Ποιος είναι ο όλεθρος όμως; Είναι άραγε η
(ουσιαστική) πτώχευση της χώρας; Αν και ο πραγματικός όλεθρος είναι
ακριβώς αυτό, οι «ταγοί» ποσώς ενδιαφέρονται για το τι θα συμβεί στους
πολίτες. Οι ίδιοι γνωρίζουν πως ο δικός τους όλεθρος θα επέλθει εάν
τολμήσουν να αντιταχθούν στην επερχόμενη οικονομική (και πολιτική)
δικτατορία της Ευρώπης. Αυτό ακριβώς φοβούνται, αυτό ακριβώς τρέμουν,
και τρέχουν να συνταχθούν με τις δυνάμεις κατοχής, τρέχουν να
εξασφαλίσουν εαυτούς, διαγράφοντας το χρέος τους προς την χώρα.
Εξάλλου, οι «ταγοί» και οι «κυβερνήτες»,
γνωρίζουν πολύ καλά πως είναι συμμέτοχοι της δημιουργίας του χρέους.
Δικές τους επιλογές ήταν εκείνες που δημιούργησαν δημοσιονομικό
πρόβλημα, δική τους επιλογή ήταν η ασυδοσία της λειτουργίας των
τραπεζών, δική τους επιλογή ήταν η μεταφορά του δημοσίου χρέους στις
τσέπες των πολιτών… Γνωρίζουν τις ευθύνες τους, γνωρίζουν τι ακριβώς
σημαίνει αυτό εάν γίνουν γνωστές οι αδιαφανείς σχέσεις πολιτικών με
τραπεζίτες και επιχειρηματίες εντός και εκτός Ελλάδας. Γι αυτό τρέχουν
να διασωθούν κάτω από την «ομπρέλα» προστασίας που τους προσφέρουν
εκείνοι που γνωρίζουν πολύ καλά τα έργα και τις πράξεις τους.
Και παραδίδουν την χώρα στις διαθέσεις
και τις ορέξεις των «ισχυρών» που έχουν σχεδιάσει μία ευρωπαϊκή
δικτατορία. Σε τίποτε δεν διαφέρουν οι ημέρες αυτές από εκείνες του
Οκτώβρη του 1940. Μόνο που τότε, η κυβέρνηση (με φασίστα πρωθυπουργό,
αξίζει να τονισθεί) προτίμησε να αφουγκραστεί την ιστορική της ευθύνη
και αρνήθηκε στους ισχυρούς μέσα από ένα μεγάλο και ιστορικό όχι. Οι
σημερινοί τραγελαφικοί ανεπιτήδευτοι πολιτικοί επαγγελματίες διασώστες,
επέλεξαν να καταστρέψουν την χώρα για να διασωθούν οι ίδιοι. Επέλεξαν να
συνταχθούν με τους ισχυρούς, να διασφαλίσουν την προσωπική τους
ατιμωρησία, την προσωπική τους ατιμωρησία, την προσωπική τους πλούσια
διαβίωση, ρίχνοντας την χώρα σε κατάσταση δουλείας και επιτρέποντας
στους πολίτες να βιώσουν πρωτοφανή αισθήματα ανασφάλειας και αγώνα για
την καθημερινή επιβίωση…
Ανάξιοι όντες, αυτοί οι πολιτικοί,
παρεχώρησαν εθνική κυριαρχία, παρεχώρησαν την εθνική ανεξαρτησία, και
κατέστησαν ξένους ως αρμόδιους να διαχειριστούν θέματα της πατρίδας μας,
γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως οι ξένοι θα προωθήσουν τα δικά τους
συμφέροντα εις βάρος των δικών μας… Γνωρίζουν πολύ καλά οι «εκπρόσωποί»
μας και έχουν επιλέξει να είναι όργανα της ευρωπαϊκής δικτατορίας, το
πείραμα της οποίας ξεκίνησε από την Ελλάδα (την πιο «έτοιμη» χώρα) για
να απλωθεί στη συνέχεια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτόν τον αγώνα δίνουν
οι «ταγοί»… Υπέρ της νομιμοποίησης κατοχής της χώρας θα ψηφίσουν, υπέρ
της παύσης κάθε δημοκρατικής διαδικασίας λειτουργούν… ακόμη και μέσα στο
Κοινοβούλιο, το οποίο για τον Ελληνικό λαό έχει μετατραπεί σε
κυνοβούλιο…
Δυστυχώς και προκειμένου να μην συμβούν
όλα αυτά, η λύση βρίσκεται στα χέρια του Ελληνικού λαού, ο οποίος
βομβαρδίζεται και τρομοκρατείται καθημερινά ποικιλοτρόπως και
ευρισκόμενος σε κατάσταση σοκ, χωρίς να γνωρίζει την αλήθεια, δεν μπορεί
να διανοηθεί πως το πρόβλημα δεν είναι το έλλειμμα χρήματος και η
αύξηση του χρέους, αλλά το έλλειμμα ήθους και η αύξηση του πολιτικού
ενδοτισμού… Αυτός ο λαός, σήμερα, βρίσκεται σε κατάσταση πανικού,
απολύτως αποπροσανατολισμένος, απολύτως παραπληροφορημένος και έτοιμος
να διαιρεθεί για να διευκολύνει τους σχεδιασμούς των νεοταξικών
υπαλλήλων που προφασίζονται πως κυβερνούν, ενώ στην πραγματικότητα…
αυτοδιασώζονται. Και η απόδειξη περί αυτού είναι πως ψηφίζουν ένα
πολυνομοσχέδιο χωρίς καν να το έχουν διαβάσει… Και, τέλος, πρέπει να
καταστεί απολύτως σαφές πως οι «διασώστες» μας δεν ψηφίζουν δια
ανατάσεως ή δια ανεγέρσεως… αλλά δια επικύψεως…
Η μόνη λύση, για να μην «νομιμοποιηθεί»
(όσο μπορεί να νομιμοποιηθεί η παραβίαση της λαϊκής βούλησης) το
επικείμενο αίσχος παράδοσης της χώρας και της μεταβολής των πολιτών της
σε εργαλεία υπερπλουτισμού ολίγων, είναι η έναρξη μίας συνεχόμενης
γενικής απεργίας, η οποία θα τερματιστεί με την σύλληψη και απομάκρυνση
από την εξουσία των σημερινών (δια)κυβερνώντων. Είναι προτιμότερο για
ένα σύντομο χρονικό διάστημα να κυβερνηθεί η χώρα από τους επικεφαλείς
των θεσμικών φορέων, παρά να συνεχίσει να διοικείται από εκείνους που
δημιούργησαν το αδιέξοδο για να προσφέρουν (ως λύση μονόδρομου) στη
συνέχεια την χώρα ως λάφυρο στους νεοταξίτες εργοδότες τους… Όταν
απομακρυνθούν και τιμωρηθούν οι εφιάλτες, θα μπορέσουμε να βρούμε τον
δρόμο μας. Για όσο θα συνεχίσουν να διοικούν, θα συνεχίσουμε την πορεία
μας προς την ίδια μας την καταστροφή… επιτρέποντας την εκκίνηση μίας
ευρωπαϊκής δικτατορίας, μέσα από την χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία…
ΥΓ: Η Χούντα της Ευρώπης
γεννιέται και οι εδώ υποτακτικοί της, ετοιμάζουν το έδαφος μετατρέποντας
μία χώρα σε χώρο και τους κατοίκους της σε σκλάβους. Μην παραξενευτείτε
εάν μετά από λίγο καιρό τους ακούτε να ισχυρίζονται πως "το έκαναν για
το παιδί τους..." Όσο για όλους εκείνους που θα τρέξουν να χαρακτηρίσουν
ως "συνωμοσιολογικά" τα παραπάνω, ας θυμηθούν πως το μεγαλύτερο
επίτευγμα του διαβόλου ήταν πως έπεισε για την ανυπαρξία του...
