«Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση...
Και την χρειαζόμαστε τώρα»! Αυτό είπε πριν από μερικά χρόνια ο
περιβόητος Γ.Α.Π., ο Γιώργος Παπανδρέου, στη διάρκεια ομιλίας του σε
διεθνή συνάθροιση. Τη θέση του αυτή την επανέλαβε έκτοτε και άλλες
φορές, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι μία θέση που βασίζεται στην
αντίληψη ότι...
τα έθνη-κράτη είναι αδύναμα να αντιμετωπίσουν από μόνα τους
τις νέες παγκόσμιες προκλήσεις και, συνεπώς, είναι αναγκαία η
συγκρότηση υπερεθνικών σχηματισμών.
Πράγματι, ειδικά μετά τον Β΄ παγκόσμιο
πόλεμο είναι φανερή η τάση της ανθρωπότητας να διαμορφώνει
υπερεθνικούς-πολυεθνικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς σχηματισμούς.
Π.χ. στην περίοδο του Ψυχρού πολέμου κυριάρχησαν παγκοσμίως οι αντίπαλοι
στρατιωτικοί και πολιτικοί συνασπισμοί του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της
Βαρσοβίας. Την ίδια περίοδο «αντίβαρο» της Ανατολής στην ΕΟΚ της Δυτικής
Ευρώπης υπήρξε η αντίστοιχη ΚΟΜΕΚΟΝ. Αλλά και σήμερα φαίνεται πια
καθαρά ότι στην επιφάνεια του πλανήτη δεσπόζουν τρεις γιγάντιοι
πολιτικο-οικονομικοί συνασπισμοί κρατών: η NAFTA στη Βόρεια Αμερική
(ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό), η Ευρωπαϊκή Ένωση (μετεξέλιξη της ΕΟΚ) και το
Σύμφωνο της Σαγκάης (δηλ. ο Ευρασιατικός Άξονας της Άπω Ανατολής με τα
κράτη της πρώην ΕΣΣΔ).
Οι θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης επικαλούνται συνεχώς τον μεγάλο κίνδυνο που απειλεί την ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα από «κάτι» το απροσδιόριστο. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το «κάτι» είναι ένα μείγμα πραγματικών απειλών, όπως π.χ. η οικολογική καταστροφή που παρατηρείται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, η διαρκώς αυξανόμενη φτωχοποίηση του κόσμου μας, η διεθνής τρομοκρατία και άλλα παρεμφερή ζητήματα.
Οι θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης επικαλούνται συνεχώς τον μεγάλο κίνδυνο που απειλεί την ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα από «κάτι» το απροσδιόριστο. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το «κάτι» είναι ένα μείγμα πραγματικών απειλών, όπως π.χ. η οικολογική καταστροφή που παρατηρείται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, η διαρκώς αυξανόμενη φτωχοποίηση του κόσμου μας, η διεθνής τρομοκρατία και άλλα παρεμφερή ζητήματα.
Όμως εντύπωση προκαλεί ότι οι
υπερδυνάμεις, στην προσπάθειά τους να συνεννοηθούν και να άρουν τις
μεταξύ τους διαφορές, λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν και έναν άλλον κίνδυνο,
που είναι βέβαιο πως εάν και όταν εμφανιστεί θα ανατρέψει πλήρως τις
αντιλήψεις μας για την πραγματικότητα: πρόκειται για μια πιθανή...
εξωγήινη εισβολή (!), για την οποία άλλωστε κάποτε οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ
δημιούργησαν (η κάθε δύναμη για λογαριασμό της) διαστημικά προγράμματα
περί «πολέμου των άστρων»...
Σήμερα τα πράγματα οδεύουν πια με υπερταχύτητα προς τον σχηματισμό της παγκόσμιας κυβέρνησης. Είναι για εμάς σαφές ότι οι υπερδυνάμεις έχουν αντιληφθεί τους τεράστιους κινδύνους που φοβερίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο (καλπάζουσες ανίατες ασθένειες, όπως το AIDS και ο καρκίνος, αλλά και ιοί μέσω «ειδικών» ηλεκτρονικών προγραμμάτων από χάκερς και τόσα άλλα...) και συνεννοούνται προς την κατεύθυνση ενοποίησης του πλανήτη! ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Ε.Ε. βρίσκονται υπό το ίδιο «κέλυφος» σε ό,τι αφορά τη μελλοντική τους πολιτική.
Σήμερα τα πράγματα οδεύουν πια με υπερταχύτητα προς τον σχηματισμό της παγκόσμιας κυβέρνησης. Είναι για εμάς σαφές ότι οι υπερδυνάμεις έχουν αντιληφθεί τους τεράστιους κινδύνους που φοβερίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο (καλπάζουσες ανίατες ασθένειες, όπως το AIDS και ο καρκίνος, αλλά και ιοί μέσω «ειδικών» ηλεκτρονικών προγραμμάτων από χάκερς και τόσα άλλα...) και συνεννοούνται προς την κατεύθυνση ενοποίησης του πλανήτη! ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Ε.Ε. βρίσκονται υπό το ίδιο «κέλυφος» σε ό,τι αφορά τη μελλοντική τους πολιτική.
Σ’ αυτό το πλαίσιο «μυστικοί»
οργανισμοί, όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τεκτονική Στοά του Λονδίνου,
το Κόκκινο Ιερατείο της Μόσχας και η Στοά Χονγκ αναδύονται από την
άβυσσο ως βασικοί παίκτες στον κόσμο που προετοιμάζεται. Τελικά, η
ενοποίηση του πλανήτη κάτω από μία ενιαία εξουσία είναι πια μονόδρομος.
Οι προφητείες για τη Νέα Εποχή σιγά-σιγά εκπληρώνονται. Κι αυτή την ώρα
στο «καμαρίνι» του παγκοσμίου θεάτρου ετοιμάζεται για τον ρόλο του ο
παγκόσμιος κυβερνήτης, με έδρα την Κωνσταντινούπολη: αυτός που η
Εκκλησία αποκαλεί «ο Αντίχριστος»...
Ησαΐας Κωνσταντινίδης
http://www.elora.gr/