Στην εικοσαετία αυτή το συνολικό ποσό πληρωμής προς τους τοκογλύφους δημιουργεί ίλιγγο ! Διαβάστε όλα τα ποσά που πληρώσαμε και οφείλουμε σε όλους αυτούς που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού!!!
Aπό το 1991 μέχρι το 2011, δηλαδή μέσα σε μια εικοσαετία, πληρώσαμε για τοκοχρεολύσια στους εκάστοτε πιστωτές μας, πάνω από 664 δισ. ευρώ.....
Στο τέλος του 2011 το ελληνικό κράτος είχε ακόμα χρέος, περίπου 368 δισ. ευρώ. Δηλαδή, μιλάμε για πάνω από 1 τρισ. ευρώ «πληρωμή» στους «κερδοσκόπους» του ντόπιου και διεθνούς χρηματιστηριακού κεφάλαιου, τύπου Τζώρτζ Σόρος, τίς μεγάλες Τράπεζες, τούς λεγόμενους και «ΑΓΟΡΕΣ».
Εχουν ήδη πάρει πάνω από τρία ετήσια ΑΕΠ και τους «χρωστάμε» σχεδόν άλλα δύο ετήσια ΑΕΠ.
Θα μπορούσε κανείς να το ονομάσει “Το χρονικό τής μεγάλης ληστείας του Ελληνικού κράτους, από το μεγάλο διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο σε απόλυτη συνεργεία με Εθνικά ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Η Ελλάδα υπέστη την πιο αισχρή ληστρική επίθεση ως κράτος στην Ιστορία του, από τούς διεθνείς κερδοσκόπους και τα ντόπια οικονομικά "συμφέροντα", ανήμπορη να αντιδράσει, με ένα πολιτικό προσωπικό, μέρους του οποίου απεδείχθη μικρότερο των περιστάσεων, και με την πλειοψηφία του να απoτελεί τούς σύγχρονους "εφιάλτες" του Ελληνικού λαού.
Αυτή η επαίσχυντη προσχεδιασμένη και μεθοδικά εφαρμοσμένη, ληστρική επίθεση εναντίον ενός "οργανωμένου" κράτους-μέλους της ΕΕ, μέλους του σκληρού πυρήνα κρατών της Ευρωζώνης, χρονικά προσδιορίζεται την τελευταία εικοσαετία, κορυφώθηκε όμως, ως σύγχρονο "δράμα", με την τελευταία του "σκηνή" να παίζεται κυρίως από το έτος 2009 και μέχρι σήμερα.
Η μετατροπή (με το πρώτο μνημόνιο) του χρέους, από οφειλή σε ιδιώτες πιστωτές (Τράπεζες και ιδιωτικούς χρηματιστηριακούς οργανισμούς), σε οφειλή σε Ευρωπαϊκά κράτη, σε διακρατικό χρέος, ήταν το δεύτερο μεγάλο βήμα στην μεγάλη ληστεία του Ελληνικού κράτους, των Ελλήνων πολιτών, το πρώτο βήμα ήταν η ξαφνική εκτίναξή του χρέους σε επίπεδα ρεκόρ το έτος 2009 και η αιφνίδια "βίαιη" πολιτική αλλαγή στην χώρα μας το ίδιο έτος.
Γνώστες και κύριοι συνένοχοι οι κύριοι, Αλογοσκούφης , Παπαθανασίου, Παπακωνσταντίνου .
Προφανώς και οι κύριοι Σημίτης, Καραμανλής και Παπανδρέου.
Ο όλος σχεδιασμός του “project” ξεκίνησε από το μεγάλο σκάνδαλο της κλοπής του χρηματιστηρίου του 1999, συνεχίστηκε με το δεύτερο σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και κορυφώθηκε το 2009 με την ξαφνική και αναίτια εκτίναξη του χρέους και των ελλειμμάτων σε θηριώδη νούμερα, με μία αύξηση του χρέους της τάξης του 24.56 % σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο το 2008.
Όμοια ετήσια ποσοστιαία αύξηση του χρέους, αυτού του μεγέθους, δεν υπάρχει από το 1960 έως σήμερα, ιστορικά καταγεγραμμένη.
Τα μεγέθη της ποσοστιαίας ετήσιας αύξησης του χρέους όλα τα υπόλοιπα χρόνια, είναι της τάξεως του 7-10%.
Δεκατρία ολόκληρα χρόνια μετά το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, η Δικαιοσύνη ξανανοίγει έναν ογκώδη φάκελο, παραπέμποντας σε δίκη 49 άτομα (επιχειρηματίες, στελέχη χρηματιστηριακών εταιρειών, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων κ.λπ.) τα οποία φέρονται να εμπλέκονται σε υπόθεση παραπλάνησης του επενδυτικού κοινού με μετοχές-«φούσκες».
Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών το οποίο προσεγγίζει τις 1.900 σελίδες, κρίνεται ότι πρέπει να παραπεμφθούν σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, 49 από τους 67 αρχικά κατηγορούμενους κατά το αρχικό πρωτόδικο βούλευμα.
Οι κατηγορίες αφορούν τα αδικήματα της απάτης κατ` επάγγελμα και συνήθεια, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα («ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος), παραβίαση της χρηματιστηριακής νομοθεσίας και υπεξαίρεση συνολικού ποσού ύψους περίπου 57 εκατ. Ευρώ.
Την κρίσιμη περίοδο του 1999, το ποσόν ανερχόταν περίπου σε 19 δισ. δρχ.
Να κηρυχθούν ένοχοι η πρώην ανακρίτρια Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια, οι επιχειρηματίες Τρύφωνας Αποστολόπουλος και Παναγιώτης Πανούσης, καθώς και ο δικηγόρος Σταύρος Κουμεντάκης πρότεινε στην αγόρευσή του στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας, ο εισαγγελέας Σπύρος Μουζακίτης.
Όλοι τους εμπλέκονται στο μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και αντιμετωπίζουν κατηγορίες, κατά περίπτωση, για κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία στο αδίκημα αυτό, νομιμοποίηση από παράνομες δραστηριότητες και απάτη.
Ειδικότερα, η Κ. Μπουρμπούλια κατηγορείται, ότι ως ανακρίτρια δωροδοκήθηκε προκειμένου να μην ασκήσει δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των υπευθύνων της εταιρείας Σ. ΣΙΓΑΛΑΣ ΑΤΕ που εξαπάτησαν την περίοδο 1999 – 2000 χιλιάδες επενδυτές του Χρηματιστηρίου, αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη.
Όταν μάλιστα στα πλαίσια της έρευνας για το παραδικαστικό κύκλωμα άνοιξαν οι λογαριασμοί της πρώην ανακρίτριας, βρέθηκαν στην τράπεζα UBS της Ζυρίχης στην Ελβετία (τελικά η Ελβετία αποτελεί προνομιακό χώρο “κατάθεσης” των προϊόντων λαμογιάς), περίπου 400.000 ευρώ.
»Οι Πετσάλνικος, Πάγκαλος, Παπούλιας, Παπανδρέου, Βενιζέλος μας οδήγησαν στο μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και σήμερα και πάλι αυτοί οι άνθρωποι μας οδηγούν στα χαράτσια, και στην εφεδρεία» κατήγγειλε μέσα στην Βουλή των Ελλήνων ο βουλευτής Καστοριάς κ. Ζ. Τζηκαλάγιας.
Μέσα στην Βουλή ο βουλευτής της Ν. Δ κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, βουλευτής Ν. Καστοριάς, κατήγγειλε τον πρόεδρο της δημοκρατίας, τον πρόεδρο της Βουλής, και τον πρωθυπουργό, ότι αυτοί μας οδήγησαν στο μεγάλο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και πάλι αυτοί σήμερα μας οδηγούν στην σημερινή “άσχημη” κατάσταση, με στόχο να λεηλατηθεί η ακίνητη περιουσία των πολιτών.
Οι πίνακες εξέλιξης του χρέους και της ετήσιας αύξησης του ΑΕΠ της χώρας.
Από το 1997 μέχρι το 2008 το χρέος αυξήθηκε κατά 147,5 δισ. ευρώ και πληρώσαμε για τοκοχρεολύσια 386 δισ. Ευρώ
Το μεγάλο "πλιάτσικο", η μεγάλη ληστεία σε βάρος του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού, που σηκώνει στις πλάτες του ο ελληνικός λαός, αποτυπώνεται ανάγλυφα στα ίδια τα επίσημα στοιχεία.
Απ’ αυτά φαίνεται πως όχι μόνο δεν «τα φάγαμε όλοι μαζί», αλλά αντίθετα, το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο και οι Τράπεζες, είναι αυτοί οι οποίοι, “παίρνουν” τη μερίδα του λέοντος.
Η υπερχρέωση της χώρας, η διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114% (το 1981 το δημόσιο χρέος υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού, το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ ) και στην συνέχεια η παράδοση του δημόσιου πλούτου στους βαρόνους των κατεστημένων ντόπιων συμφερόντων (έξι οικογένειες στην Ελλάδα, εκτός των Τραπεζιτών).
Η καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής, οι οποίες έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλ(η)στικών εξουσιών του ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα σέ επίπεδο διαφθοράς, στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Τά εξοπλιστικά προγράμματα των είκοσι δις € και πλέον, επί πρωθυπουργίας κ. Κ. Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και των προβληματικών μαχητικών, τα οποία, το ένα μετά το άλλο "πέφτουν" σκοτώνοντας αεροπόρους μας, είναι παρόντα για να μάς "θυμίζουν" το "γλέντι" το οποίο ακολούθησε την μεγάλη ληστεία.
Φαίνεται ότι οι μόνοι οι οποίοι επωφελήθηκαν από αυτές τις συμφωνίες, ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερ-κοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
Οι δαπάνες για την "άμυνα", δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (πράγμα το οποίο σημαίνει, ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να έχουμε γίνει διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002.
Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί, από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100, όπως οι λογαριασμοί οι οποίοι εμπεριέχοντο στα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ.
Αλήθεια τι έγιναν αυτά τα διπλά βιβλία ;;; Τι απέγινε με τούς λογαριασμούς οι οποίοι εμπεριέχοντο μέσα σε αυτά ;;;
Η μεγάλη ληστεία του Ελληνικού κράτους συνεχίζεται με την λεγόμενη “ανακεφαλαιοποίηση” των Τραπεζών.
Μεγάλα κεφάλαια "ζεστού" χρήματος οδηγούνται στα ταμεία κάποιων Ελληνικών Τραπεζών και πιστώνονται στον έλληνα πολίτη ως Δημόσιο χρέος.
Είναι ντροπή και αίσχος να δανειοδοτούνται οι Τράπεζες και αυτά να τα χρεώνουν οι κυβερνώντες στους Ελληνες πολίτες, να στηρίζονται "οικονομικά" ιδιωτικά “μαγαζιά”, αμφιβόλου βιωσιμότητος, από διακρατικά δάνεια της χώρας και να χρεώνονται στον Έλληνα πολίτη.
Και την ίδια στιγμή αυτά τα “μαγαζιά” να κάνουν κατασχέσεις ιδιοκτησίες Ελλήνων πολιτών, λόγω φυσικής αδυναμίας των να αποπληρώσουν δάνεια πρώτης κατοικίας και άμεσης ανάγκης.
Τα τερτίπια μονομερούς και άνευ ειδοποιήσεως αύξησης επιτοκίων και εκφοβισμού των πολιτών από "εισπρακτικές" εταιρείες, την στιγμή κατά την οποίαν χρεώνεται ο Έλληνας πολίτης το δάνειο του Τραπεζίτη αποτελεί τουλάχιστον θράσος η απαίτηση επιστροφής του.
Πρέπει πρώτα να επιστρέψουν οι Τραπεζίτες τα οφειλόμενα δάνεια στο Ελληνικό Δημόσιο, αποδεδειγμένα, και ύστερα οι πολίτες να εξοφλήσουν τα δάνειά τους πάντα με το νόμιμο, και όχι το αυθαιρέτως επιβαλλόμενο από τις Τράπεζες, επιτόκιο στους Τραπεζίτες.
Φτάνει πια η στυγνή και προνομιακή εκμετάλλευση από τούς Τραπεζίτες του Έλληνα εργαζόμενου.
Φτάνει αυτή η "ληστεία".
Το δεν πληρώνω τους Τραπεζίτες, εφόσον δεν εξοφλήσουν τα δάνειά τους στο Ελληνικό δημόσιο, αποτελεί υποχρέωση του κάθε Έλληνα πολίτη ώς υποτυπώδη πράξη δικαίου σε αυτήν την χώρα.
Η μεγάλη ληστεία συνοδεύεται από το πλιάτσικο του ντόπιου κατεστημένου είς βάρος του Έλληνα πολίτη. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές, τα οποία χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα ακόμη μέχρι σήμερα.
Με το κόλπο των “σκόπιμων” καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων, οι υπουργοί του κ. Κ. Σημίτη, μεθοδευμένα και δήθεν “οριακά”, προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις στους "ημέτερους", με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου, ενώ στην πραγματικότητα ευνοούσαν απροκάλυπτα τους “νταβατζήδες” του Ελληνικού λαού, δηλαδή τους χρηματοδότες τους.
Οι κ. Μανίκας - Νεονάκης - Σηφουνάκης, βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς, ο κ. Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999, και ο κ. Σηφουνάκης είναι κάτοχος μετοχολογίου πάρα πολλών μετοχών σύμφωνα με την δημοσιοποιημένη δήλωση του “έσχες” του 2009.
Κατά πόσο και οι τρεις τους εδύναντο ως Υπουργοί της εκάστοτε κυβέρνησης, να πραγματοποιούν συναλλαγές στο χρηματιστήριο Αξιών της Αθήνας, όταν συγχρόνως ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών λόγω της “θέσης” τους, και επιδίδοντο σε συναλλαγές στο χρηματιστήριο αξιών της Αθήνας ;;;
Πότε επιτέλους θα ελεγχθεί το “πόθεν” αυτών των μετοχών, και εάν δικαιολογεί η φορολογική δήλωση εκάστου εξ αυτών τις αγορές αυτές.
Θα μου πείτε είναι το "ελάχιστον". Είναι όμως νόμιμο αυτό ;;;
Ελέγχθηκε ποτέ η νομιμότητα κτήσης των περιουσιακών στοιχείων αυτών των κυρίων και εάν δικαιολογείται από τα δηλωθέντα εισοδήματά τους ;;;
Απολαύστε την δήλωση του κ. Παναγιωτακόπουλου, σε απάντηση στον «πρόθυμο σωτήρα» και «κηπουρό» του ΓΑΠ, κ. Νίκο Σηφουνάκη, ο οποίος, λίγο πάνω λίγο κάτω, «απαγόρευε» στο ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να ομιλεί, με αφορμή τις αντιδράσεις του κ. Παναγιωτακόπουλου σχετικά με την πώληση της Αγροτικής Τράπεζας στην Τράπεζα Πειραιώς.
«Όχι 30 αλλά 38 χρόνια είμαι στο ΠΑΣΟΚ υπηρετώντας μόνο αρχές και ιδανικά και όχι θέσεις και αξιώματα,...Δικαιούμαι λοιπόν να μιλώ και θα μιλώ, γιατί δεν εξαργύρωσα την στράτευσή μου με θέσεις. Δικαιούμαι να μιλώ και θα μιλώ γιατί δεν υπήρξα ούτε διορισμένος Νομάρχης, ούτε διορισμένος στην διοίκηση της ΕΡΤ, ούτε Ευρωβουλευτής, ούτε και Υπουργός.
Δικαιούμαι να μιλώ και θα μιλώ γιατί δεν είμαι γαμπρός μετόχου της Τράπεζας Πειραιώς και δεν υπηρετώ κανένα συμφέρον.
Οι ευνοημένοι υπηρέτες των πολιτικών αυλών οφείλουν να σιωπήσουν και να αναλογιστούν τη συνδρομή τους στην απαξίωση του ΠΑΣΟΚ.
Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
Επανερχόμενος λοιπόν αναρωτιέμαι μεγαλοφώνως, ο πεθερός του κ. Σηφουνάκη ΜΕΓΑΛΟμέτοχος της Τράπεζας Πειραιώς, ο ίδιος διατελέσας Υπουργός επί σειρά ετών, στέλεχος σε νευραλγικά «πόστα» του Ελληνικού Δημοσίου (Νομάρχης, Διοικητής ΕΡΤ, κτλ), με πρωτογενή «πληροφόρηση» για οικονομικές «κινήσεις» οι οποίες προγραμματίζοντo, δηλώνει ιδιοκτήτης, σε ένα «μπαούλο» μετοχές (29 σελίδες μετοχολόγιο), και δεν κινείται κανένας κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός, ή η Δικαιοσύνη, για να ελέγξει το «πόθεν» του κυρίου, μόνον στούς «φουκαράδες» τρέχουν να εξαντλήσουν την πιστή εφαρμογή του νόμου ;;;
Αναμένουμε απαντήσεις για τα ελάχιστα αλλά και για τα μείζονα.!!!
Επιλέξτε κύριοι διαχειριστές της "τύχης" αυτής της χώρας σε τι θα μάς απαντήσετε, στα ελάχιστα ή στα μείζονα, ή και στα δύο.
Πάντως καλοδεχούμενη κάθε τεκμηριωμένη απάντησή σας.!!!
ΠΗΓΗ: http://www.aegeantimes.gr
