Τα ονόματα τους θέλω να μάθω ένα προς ένα!!!
ΖΗΤΟΥΝ μεταξύ άλλων:
2.α. Νομοσχέδιο με το οποίο θα απαγορεύονται, λόγω έκτατων συνθηκών για μία τριετία, οι συναλλαγές σε ρευστό άνω των 100 ευρώ, ενώ θα προσφέρονται κίνητρα σε καταναλωτές και εμπόρους (επιστροφή φόρου 5% και 2% αντίστοιχα για τη χρήση ηλεκτρονικών συναλλαγών, χρεωστικές κάρτες ή κάρτες αναλήψεων) ώστε να αντληθούν πόροι έως και 20 δις ευρώ από τον “ κλεμμένο” ΦΠΑ και τη φορολογία εισοδήματος φυσικών νομικών προσώπων.
1. στις έκτακτες συνθήκες μας οδήγησαν αυτοί οι ίδιοι (ο νόμος δεν συγχωρεί άγνοια, ούτε ο Θεός!). Να φέρουν πίσω τα ΚΛΕΜΜΕΝΑ!!!!! Να φέρουν πίσω τις ΜΙΖΕΣ!!!! Και αν δεν μπορούν να φέρουν πίσω τα χρήματα αφού δημεύσουν τις περιουσίες των υπαιτίων να τους εξορίσουν (όχι φυλακή διότι την πληρώνουμε και αυτή). 2. δε φτάνουν ο μισθός των 486 ευρώ καθαρά και η μείωση των συντάξεων (δικά μας λεφτά, πληρωμένα!) και των αμοιβών, δεν θα μπορούμε να τα κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς έλεγχο! Οι γιαγιάδες και οι παππούδες ή θα βγάλουν κάρτα ή θα πηγαίνουν στις τράπεζες 2-4 φορές το μήνα!!!! Και το κοκαλάκι για γλείψιμο που μας πετούν είναι η επιστροφή φόρου 5%! Όταν η εφορία είναι οφειλέτης, χρωστά επιστροφές στους πολίτες! 3. δεν είμαστε καταναλωτές, ΠΟΛΙΤΕΣ είμαστε πρώτα απ’ όλα! 4. Όταν κλέβει ο “ μεγάλος” πολλά, κλέβει και ο μικρός ότι μπορεί να περισώσει (δεν συμφωνώ, αλλά αυτό γίνεται και η ευθύνη είναι σε εκείνους που θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα για να τους σέβονται οι πολίτες).
Με στοίχειωσε η παράγραφος αυτή, διότι πολλοί δεν θα την έχουν διαβάσει και όποιος τη διάβασε το πιθανότερο είναι να την προσπέρασε μέσα στην αγωνία , στις προσβολές, στην απαξίωση και στην ψυχολογική πίεση της καθημερινότητας. Φαίνεται σαν λύση για εκείνους θέλουν να εξοικονομίσουν καμιά δραχμή (ευρώ), κυρίως για τους επαγγελματίες που είναι με τη θηλιά στο λαιμό. Φαίνεται αλλά είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την έκδοση της “ κάρτας του πολίτη” και βιάζονται, βιάζονται πολύ, δεν καταλαβαίνω γιατί…
Πίσω στη δραχμή όσο είναι καιρός, θ’ αρχίσουμε από την αρχή, το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στους γονείς μας, το οφείλουμε στις οικογένειες μας και στην Πατρίδα μας. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες, με την παιδική (αυθόρμητη) ψυχή θ’ αρχίσουν από την αρχή…., έτσι επιβιώσαμε μέσα στις χιλιετίες!
Τώρα πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το προσωπικό μας πρόβλημα, από αυτό που συμβαίνει θα βγούμε μόνο ενωμένοι, μόνο όλοι μαζί. Τώρα πρέπει να εστιάζουμε στην ΠΑΤΡΙΔΑ (είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού πάνω στην ύλη) η οποία ποτέ δεν μας πρόδωσε!
Ελλάδα μου κουράγιο!
