Το εφιαλτικό σενάριο της επιστροφής στη δραχμή ....Κυριακή 19.02.2012
• Ο υπουργός οικονομικών Βενιζέλος, ανακοινώνει ότι από αύριο Δευτέρα η Ελλάδα έχει ώς εθνικό νόμισμά της τήν νέα Δραχμή.
• Οι πολίτες καλούνται νά συμπεριφερθούν τελείως φυσιολογικά, γιατί (όπως βεβαίωσε ο υπουργός) στήν ουσία δέν αλλάζει τίποτα.
• Η ισοτιμία τής δραχμής από τήν δευτέρα μέ τό ευρώ ορίζεται χάριν αποφυγής προβλημάτων ώς εξής: 1 νέα δραχμή=1 ευρώ. Όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τά συμβόλαια, δάνεια, συμφωνίες, κ.λ.π. μένουν ώς έχουν, μέ τήν μόνη διαφορά, όπου αναγράφεται η λέξη ευρώ, αντικαθίσταται μέ τήν λέξη δραχμή.
• Όλες οι τράπεζες καί οι πολίτες καλούνται νά ανταλλάξουν υποχρεωτικά τά χαρτονομίσματά τους τών ευρώ μέ νέα τής δραχμής. Εξ’ αιτίας τού γεγονότος ότι θά αργήσει η εκτύπωση τού νέου νομίσματος, όλα τά υπάρχοντα σέ κυκλοφορία χαρτονομίσματα τών ευρώ, θά σφραγίζονται μέ μία μεγάλη σφραγίδα μέ τήν ένδειξη ΔΡΑΧΜΗ (σχετική εγκύκλιος έχει ήδη σταλεί στούς αρμόδιους οργανισμούς), η ονομαστική αξία τους παραμένει η ίδια σέ δραχμές, τά δέ υπάρχοντα κέρματα θά κυκλοφορούν ώς δραχμές καί ώς υποδιαιρέσεις αυτής (1 νέα δραχμή=100 λεπτά).
• Η εξαγωγή χαρτονομισμάτων καί κερμάτων ευρώ, όπως καί η χρήση ... ασφράγιστων χαρτονομισμάτων ευρώ γιά εμπορικές συναλλαγές απαγορεύεται αυστηρά, θεωρείται κακούργημα καί επιφέρει ποινή μέχρι δεκαετή φυλάκιση, τό δέ προϊόν συναλλαγής ή παράνομης εξαγωγής κατάσχεται. Η τράπεζα τής Ελλάδος θά ορίσει τήν δευτέρα τό βράδυ τήν νέα ισοτιμία τής δραχμής έναντι τού ευρώ καί θά ισχύει γιά τίς διεθνείς συναλλαγές τής χώρες από τρίτη 6.3.2012.
• Δευτέρα πρωϊ ξεκινώ γιά τήν δουλειά μου. Προτού φύγω αγοράζω ψωμί καί γάλα. Στό φούρνο δέν ξέρουν άν θά αλλάξει κάτι μέ τίς τιμές, πληρώνω σέ ευρώ καί ξεκινώ μέ τό αυτοκίνητο γιά τήν δουλιά. Σκέφτομαι νά βάλω καί βενζίνη (ποτέ δέν ξέρεις τί συμβαίνει). Στό πρώτο βενζινάδικο η ουρά είναι ήδη μεγάλη (όλοι τό ίδιο σκέφθηκαν;), αλλά παρ’ όλα αυτά στήνομαι στήν ουρά. Στό πεντάλεπτο ο βενζινάς, εν μέσω αποδοκιμασιών, βγάζει τήν ταμπέλα μέ τήν ένδειξη καύσιμα τέλος. Εκνευρίζομαι, βγαίνω από τήν ουρά (όπως καί άλλοι) καί βάζω πλώρη γιά τό επόμενο βενζινάδικο. Είναι κλειστό, όπως καί τό επόμενο. Φθάνω στήν δουλιά μου, αρχίζω εκνευρισμένα νά δουλεύω, οι συνάδερφοι κάνουν πηγαδάκια, ακούω σημεία καί τέρατα τί θά συμβεί, μερικοί έχουν βγάλει από τίς τράπεζες τίς οικονομίες τους καί είναι χαμογελαστοί, άλλοι δέν μιλάνε καί άλλοι γουστάρουν ότι επιτέλους έχουμε δικό μας τώρα νόμισμα καί από αύριο η οικονομία θά πάρει μπροστά.
• Τελειώνοντας τήν δουλιά, θέλω νά παρκάρω στό Supermarket νά ψωνίσω τά απαραίτητα, αλλά δέν έχει πουθενά θέση. Γίνεται τής κακομοίρας. Καροτσάκια γεμάτα νερό, αλεύρι, σαμπουάν, άλλα τελείως γεμάτα, άλλα μισοάδεια, άλλα τελείως άδεια. Περιμένω τρία τέταρτα καί κλέβω μιά θέση στό πεζοδρόμιο. Μπαίνω μέσα καί νομίζω ότι ζώ σέ άλλο πλανήτη. Έχουν εξαφανισθεί σχεδόν τά πάντα. Δέν βρίσκω τίποτα από τά πράγματα πού θέλω νά αγοράσω. Αμήχανος απλώνω τό χέρι καί παίρνω τό προτελευταίο πακέτο ξυραφάκια καί όπως πάω νά φύγω αγοράζω καί ένα ζευγάρι πλαστικές παντόφλες. Καλοκαίρι έρχεται, σκέφτομαι, πού ξέρεις;
• Στό σπίτι μαγειρεύουμε από τά αποθέματα τής κατάψυξης, τά κανάλια έχουν τρελαθεί νά μεταδίδουν τά πιό απίθανα, υπουργοί μιλάνε γιά μαυραγορίτες καί γιά τήν ανάγκη κουπονιών τροφίμων καί βενζίνης, τά διυλιστήρια ότι έχουν στρατηγικά αποθέματα καυσίμων δύο εβδομάδων καί έχουν ήδη δεσμευθεί από τό υπουργείο άμυνας καί διάφορα άλλα παλαβά. Μετά τά μεσάνυχτα έρχεται καί η ανακοίνωση τής τράπεζας τής Ελλάδος, η οποία υποτιμά τό νέο νόμισμα έναντι τού ευρώ κατά 50%.
• Τρίτη πρωΐ στό πρώτο βενζινάδικο. Τιμή σοκ. Βενζίνη 2,49. Παρ’ όλα αυτά ουρά ατελείωτη. Στήνομαι ξανά. Σέ λίγο έρχεται ένας νέος αλβανός καί θέλει νά ξέρει άν έχω ασφράγιστα ευρώ. Τού λέω ναί καί λέει εντάξει, τότε περίμενε στήν ουρά. Τού αντιτείνω ότι η τιμή είναι σέ δραχμές καί μού απαντά ότι άν γουστάρω περιμένω καί ότι όλοι σκοτώνονται γιά νά γεμίσουν βενζίνη μέ ασφράγιστα ευρώ καί φεύγει. Άκου θράσος ο Αλβανός!
• Παίρνω τηλέφωνο στήν δουλιά ότι είμαι άρρωστος καί μού λένε ότι από τούς δεκαπέντε πήγαν μόνο οι τρείς. Επιδημία πλάκωσε. Βάζω πλώρη γιά τράπεζα. Η ουρά φθάνει στό τρίτο τετράγωνο καί πληροφορούμαι ότι η τράπεζα δίνει μέχρι 3οο δραχμές ρευστά σέ σφραγισμένα ευρώ, αλλιώς μόνο επιταγές καί κάρτες. Μετά από ένα τετράωρο, καταφέρνω παίρνω 300 σφραγισμένα ευρώ καί πληροφορούμαι ότι είναι όλα τά ρευστά γιά αυτό τόν μήνα γιατί μπήκε πλαφόν στίς αναλήψεις!
• Στό Supermarket γίνεται χάος. Οι τιμές στά βασικά αγαθά έχουν τριπλασιαστεί, δέν έχει σχεδόν τίποτα καί μέ παράκρουση πάω στό ταμείο νά βγώ στόν καθαρό αέρα, ελεύθερος χωρίς ψώνια. Στήν έξοδο μού τήν πέφτουν δύο λεβέντες καί μού εξηγούν ότι υπάρχει εμπόρευμα σέ ιδιωτική αποθήκη, κατιτίς παραπάνω στοιχίζει, μέ «καπέλλο» όπως λέγει χαμογελαστά ο γηραιότερος, αλλά αγορά μόνο μέ ασφράγιστα ευρώ, τούς λέγω ότι απαγορεύεται, μού απαντούν ότι αυτά είναι μαλακίες, τούς αντιτείνω ότι έχω σφραγισμένα ευρώ καί η απάντηση είναι «λυπάμαι φίλε δέν γίνεται».
• Οδηγώ γιά τό σπίτι. Καί τά τρία βενζινάδικα είναι κλειστά μέ ταμπέλα μπροστά «βενζίνη τέλος». Πνίγω τόν πανικό μου σκεπτόμενος ότι υπάρχει καί λεωφορείο. Τά διαθέσιμα τού ψυγείου αρκούν γιά δύο, άντε τρείς μέρες. Τά παιδιά, σκέφτομαι χαιρέκακα, άς μάθουν πώς ήταν στήν κατοχή. Σκέφτομαι ότι υπάρχει καί η γριά μάνα μου στό χωριό. Αυγά, κότες, γαμώτο δέν έσπειρε φέτος καί δέν έχει σιτάρι, αλλά τέλος πάντων. Από ολότελα καλή καί η παναγώταινα. Δέν μπορεί σκεφτομαι. Θά στρώσουν όλα. Τί στήν ευχή, δέν έχουμε κράτος;
• Στήν σκέψη αυτή είναι πού μέ κυρίευσε πανικός. Κράτος!
• Φτάνω σπίτι. Παρκάρω. Ο μικρός κλαίει. Τί στό διάβολο θέλει πάλι. Ανοίγω τήν πόρτα καί ακούω από τόν διάδρομο ότι τό υπουργείο άμυνας ενεργοποιεί τίς ένοπλες δυνάμεις γιά τήν αποφυγή ταραχών. Ακούγεται ότι η χώρα θά μπεί σέ καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η Μέρκελ θεωρεί απαράδεκτη τήν κατάσταση στήν Ελλάδα καί θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει νά αποπεμφθεί τελείως από τήν ΕΕ ή νά μπεί σέ ενδιάμεσο καθεστώς προσωρινής αποπομπής. Θά μάς τρελάνουν σκέφτομαι. Καί τό καπάκι. Η τουρκική ημισέλινος ειδοποίησε ότι θά βοηθήσει μέ τόνους τρόφιμα τήν γείτονα χώρα. Δέν θέλω νά ακούσω τίποτα άλλο. Κλείνω εκνευρισμένος την τηλεόραση καί βγαίνω στό μπαλκόνι. Θέλω νά ανάψω τσιγάρο καί τό πακέτο είναι άδειο. Ποιός πάει στό περίπτερο σκέφτομαι καί η ματιά μου διαπιστώνει ταυτόχρονα ότι καί αυτό είναι κλειστό.
• Δραχμή, καλώς ήρθες.
himaira
