απαραίτητο σήμερα «παλαιό» ΠΑΣΟΚ. Και στις δύο περιπτώσεις οι συμμαχίες, αναγκαστικές και ετερόκλητες, μας προετοιμάζουν για να παρακολουθήσουμε μια άγρια εσωκομματική μάχη, το αποτέλεσμα της οποίας κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Αυτό, ωστόσο, στο οποίο με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας μπορεί κάποιος να στοιχηματίσει, είναι ότι κίνηση των Μπένι-Λο δεν πρόκειται να διασώσει το ΠΑΣΟΚ από την εκλογική συντριβή.
Ο Γιώργος Παπανδρέου φαίνεται πως έχει αντιληφθεί ότι της κάθαρσης προηγείται η θυσία, αλλά, όπως έχει δηλώσει και στο παρελθόν, δεν πρόκειται να το παίξει Ιφιγένεια.
Υπό αυτήν την έννοια, κοιτάζει με... συμπάθεια τις ευγενικές φιλοδοξίες στελεχών που ταυτίζονται με μεγάλο μέρος της ιστορίας του Κινήματος (Παπουτσής για παράδειγμα) και μάλλον θα την εκδηλώσει όταν έρθει η ώρα. Έτσι είναι άλλωστε τα πράγματα στην πολιτική, όπως και στην αγορά: Πουλά κανείς όσο πιο ακριβά μπορεί το (πολιτικό) τομάρι του...
Δημοσκόπηση
Στην προκειμένη περίπτωση οι βουλευτές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ
- ακόμη και τα πλέον προβεβλημένα
- γνωρίζουν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν την εκλογική μάχη με μικρές πιθανότητες (πολιτικής) επιβίωσης. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που δημοσίευσε το «Π», 120 από τους σημερινούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να είναι στην επόμενη Βουλή – το αποτέλεσμα αυτό είναι αριθμητικό, χωρίς να μπούμε στον πειρασμό να προβλέψουμε τι μπορεί να γίνει με την είσοδο και νέων βουλευτών.
Η εκτίμηση αυτή, προφανώς, ερεθίζει το ένστικτο (πολιτικής) επιβίωσης των βουλευτών του κόμματος και διαμορφώνει τις τακτικές και στρατηγικές τους. Κάποιοι, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου για παράδειγμα, ποντάρουν στην κυβέρνηση των αρίστων, οι οποίοι θα στελεχώνουν μελλοντικές κυβερνήσεις Παπαδήμων προβάλλοντας τα μνημονικά τους διαπιστευτήρια ακόμη κι αν δεν έχουν εκλεγεί.
Οι Μπένι-Λο ποντάρουν ότι, εξασφαλίζοντας τον έλεγχο του μαγαζιού, θα διασώσουν και το πολιτικό τους σαρκίο από την επερχόμενη εκλογική σφαγή. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, οι περισσότεροι δηλαδή από αυτούς που αποτελούν τη σημερινή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζουν ότι έχουν τελειώσει....
Αυτή η απαισιόδοξη βεβαιότητα, απόλυτα δικαιολογημένη από τα ευρήματα της σημερινής δημοσκόπησης του «Π», αλλά και από την επερχόμενη σύγκρουση εντός του ΠΑΣΟΚ, προφανώς, λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύστημα της Εποπτείας της χώρας, το οποίο αναμένει (και απαιτεί) ευρεία συναίνεση για την ψήφιση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων.
Καθώς οι εθνοπατέρες δεν μας έχουν συνηθίσει σε πράξεις ανιδιοτελούς θυσίας, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε πολλοί από όσους έχουν ήδη καταδικαστεί με έξοδο από τα έδρανα της επόμενης Βουλής να επιλέξουν να καταψηφίσουν τη νέα δανειακή σύμβαση. Τι έχουν, άλλωστε, να χάσουν;
Μάλλον να... κερδίσουν έχουν: το δικαίωμα να περπατούν στον δρόμο στις εκλογικές τους περιφέρειες – έπειτα από κάποιο διάστημα – ανεμπόδιστα και χωρίς γιούχα και άλλα συνηθισμένα σήμερα απρόοπτα.
Ριζική αναθεώρηση
Η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ είναι ενδεικτική και χαρακτηριστική των συνεπειών που συνεπάγεται η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, η μετατροπή της χώρας σε επιχείρηση υπό εκκαθάριση και της εκλεγμένης κυβέρνησης σε ανδρείκελα υψηλόβαθμων υπαλλήλων του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Μάλιστα οι συνέπειες είναι πολύ βαθύτερες από αυτές που νομίζουν όσοι επιχειρούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με την αλλαγή ηγεσίας. Η προσπάθεια των Μπένι-Λο φαίνεται να αγνοεί ότι το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Για την ακρίβεια είναι η ευρύτατη διάχυση της οικονομικής κρίσης - καταστροφής στο πολιτικό εποικοδόμημα.
Μια ματιά στους αριθμούς της δημοσκόπησης, οι οποίοι αποτελούν την αναγωγή της πρόθεσης ψήφου στον ισχύοντα εκλογικό νόμο, δείχνει την τάση για ριζική αναθεώρηση του πολιτικού τοπίου.
Πολύ περισσότερο επιβεβαιώνει ότι η ελληνική κοινωνία, ύστερα από δυο χρόνια διακυβέρνησης είτε από ανίκανους είτε από μαριονέτες, φαίνεται έτοιμη να δείξει την πόρτα της εξόδου σε όσους μετέτρεψαν τη χώρα σε πτωχευμένη επιχείρηση και ανέδειξαν τους τοκογλύφους και τους επόπτες τους σε πραγματική κυβέρνηση του τόπου.
topontiki.gr
