Δεν γράφεται πάντα με τη λογική η ομορφιά στη ζωή…χρειάζεται η τρέλα για να ταρακουνήσει, ν’ ανατρέψει, να γκρεμίσει συθέμελα καθετί σαθρό και αρρωστημένο και να ανοίξει τον δρόμο, ώστε να γίνει η καινούργια αρχή…
Στιγμές πλήρους υποταγής και απελπισίας βιώνουν σήμερα οι Έλληνες. Ακολουθούν με σκυμμένο κεφάλι τις επιταγές των τυράννων που με κυνισμό και αδιαφορία μιλούν για τις καταστροφικές αποφάσεις τους, οι οποίες όπως λένε, είναι αναγκαίες για το καλό του τόπου!
Σπέρνουν τον τρόμο λέγοντας ότι η ζωή μας θα ήταν τρισχειρότερη αν δεν βαδίζαμε αυτόν τον δρόμο που η λογική επιβάλλει, το δρόμο της συνεχούς δανειοδότησης, του αέναου χρέους, της συμμόρφωσης στα ξένα συμφέροντα, της ντροπιαστικής σκλαβιάς που…για το καλό μας οφείλουμε να δεχτούμε…! Σε αντάλλαγμα θα συνεχίζουμε (ορισμένοι) να εισπράττουμε μισθουλάκους και συνταξούλες, θα έχουμε τη δουλίτσα μας και το καθημερινό ψωμάκι στο τραπέζι, θα μπορούμε μ’ άλλα λόγια να συνεχίζουμε την μίζερη ζωούλα μας με την μικρότητα και μικροπρέπεια που αρμόζει σε υποδουλωμένα όντα. Όσοι δεν θα αντέξουν τις αναγκαίες «διαρθρωτικές αλλαγές» όπως λένε, πολύ απλά ας φύγουν ή ας αυτοκτονήσουν. Θα επιβιώσουν μόνο οι δυνατοί και οι «ευπροσάρμοστοι».
Δυνατοί και οι «ευπροσάρμοστοι» λοιπόν, μπροστά στην πείνα, στην απελπισία, στον ξενιτεμό και στις αυτοκτονίες των συμπατριωτών μας. Αν αυτό περιγράφει και ορίζει τον δυνατό και τον ευπροσάρμοστο, τότε τον άπονο, τον ατομιστή, τον συμφεροντολόγο, τον φιλοτομαριστή τί τον ορίζει;
Οι λέξεις πλέον δεν μπορούν να περιγράψουν ούτε την μικροψυχία ούτε τον ραγιαδισμό, καθώς έχουν αντικατασταθεί από τη «λογική» και το «συμφέρον», έννοιες-αξίες άκρως αποδεκτές και επιδιωκόμενες από τους Νεοέλληνες.
Αυτό προστάζει η σύγχρονη ζωή: Φέρσου λογικά και έξυπνα ραγιά, δέξου την υποδούλωση ως πεπρωμένο σου, ξέχνα τους επικίνδυνους λεονταρισμούς και κοίτα να τα βρεις με τον Αγά και να συνεχίζεις ήρεμα τη ζωούλα σου.
Όμως…
Μέσα σ’ αυτό το «χειροπιαστό σκοτάδι της πικρής σκλαβιάς» υπάρχουν Έλληνες που δεν είναι ραγιάδες.
Ψυχές ανδρείες, με αγνή αγάπη για την πατρίδα, που ξυπνούν και κοιμούνται με έναν αναστεναγμό για τα δεινά των συμπατριωτών τους.
Άνθρωποι απλοί, χωρίς θέσεις και αξιώματα, που τη ζωή τους και τις πράξεις τους τις καθορίζει αυτή η αγάπη και όχι το στενό προσωπικό συμφέρον.
Δεν μπαίνουν σε λογικές παζαρέματος και συμβιβασμού, άνθρωποι που μπορούν να διακινδυνεύσουν να χάσουν τα πάντα, να δώσουν και τη ζωή τους αν χρειαστεί, φτάνει να ζωντανέψουν το όνειρο τη λευτεριάς.
Είναι οι τρελοί αυτού του τόπου που βάζουν την πατρίδα πάνω από όλα, οι σύγχρονοι Μακρυγιάννηδες που λένε: “Να ‘ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θανα είμαι”.
Δόξα τω Θεώ, η πατρίδα μας γεννούσε και γεννά πάντα τέτοιους «τρελούς», γι αυτό και ξεπερνούσαμε δυστυχίες και υποδουλώσεις. Σήμερα τους έχουμε όσο ποτέ άλλοτε ανάγκη. Αυτοί οι «τρελοί» θα μας σώσουν. Θα κάνουν πράξη αυτό που εμείς οι «λογικοί» αδυνατούμε. Θα μπούνε μπροστά και θα πουν αυτό που οι υπόλοιποι δειλιάζουν :ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ.!
Αυτοί οι ωραίοι άνθρωποι θα ταρακουνήσουν τις φοβισμένες καρδιές και θα φέρουν φώς Ελευθερίας και Αναγέννησης στη Πατρίδα.. Αυτοί θα γίνουν το παράδειγμα για να ομονοήσουμε και να παλέψουμε το σκοτάδι και την ασχήμια Δεν έχει σημασία πόσοι είναι, που βρίσκονται, με τι ασχολούνται. Δύναμή τους είναι η αγάπη για την Ελλάδα και χαρακτηριστικό τους η ανιδιοτέλεια.
Μπορεί να μη το ξέρουν ακόμα και οι ίδιοι …Θα έρθουν όμως!
Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει (Δραγούμης Ίων)
Τώρα χρειαζόμαστε τρελούς. Κοιτάξτε γύρω σας για να δείτε που μας οδήγησαν οι λογικοί (Σω Μπερναρντ).
Ο τρελός κάνει στην αρχή, ό,τι ο φρόνιμος στο τέλος (Ντε Μωπασάν Γκυ)
.
Votegreece
