Για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, που για πολλούς διαδέχθηκε τη δικτατορία του 1967-74, η Ελλάδα αναδείχθηκε ανάξια να εκλέξει έναν Έλληνα ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας που...
αντικατέστησε τη Βασιλεία. Το αποτέλεσμα πλέον προμηνύει με βεβαιότητα την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών την 29η Δεκεμβρίου με πλήρη πολιτική, οικονομική και επακόλουθη κοινωνική αποσταθεροποίηση.
Οι Έλληνες βουλευτές επιλέγουν να εναντιωθούν στη βούληση του λαού που, ίσως από ένστικτο και παρά τη θέλησή του, είναι αρνητικός σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Εκλογές τις οποίες επιβάλλουν οι κ.κ. Τσίπρας, Μιχαλολιάκος, Καμμένος, Κουτσούμπας και Κουβέλης ως αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, μαζί με ένα σημαντικό αριθμό βουλευτών που δυστυχώς εκπροσωπούν αποκλειστικά τον εαυτό τους.
Δεν είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς την κατάσταση που θα επικρατήσει τον Ιανουάριο του 2015 και πολύ περισσότερο το Φεβρουάριο οπότε θα γίνεται προσπάθεια να σχηματιστεί μία Κυβέρνηση συνεργασίας για να κυβερνήσει δημοκρατικά αυτή τη χώρα. Πολύ χειρότερα τα πράγματα είναι δυσοίωνα μετά την 1η Μαρτίου όταν οι ξένοι δανειστές, κάτοχοι του σκληρού ευρώ, θα μας πούνε να αποφασίσουμε ως λαός αν θα παραμείνουμε στο ευρώ ή θα επινοήσουμε κάποιο άλλο νόμισμα, το οποίο είναι και ο αυτοσκοπός της απόρριψης κάθε υποψήφιου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ένας σκοπός που σήμερα επετεύχθη σε πρώτη φάση με την ντροπιαστική ψηφοφορία της Βουλής και ακόμη χειρότερα με τη συνεχή χειραγώγηση του λαού που επιζητά πλέον την αυτοκαταστροφή του με αγαλλίαση, όπως οι δύσμοιροι ναρκομανείς τα βράδυα στην πλατεία Ομονοίας έρποντας για τον ντόπιο εξουσιαστή τους.
Η ανώμαλη εισαγωγή της ελληνικής κοινωνίας στο ευρώ το 2001 και η ταύτιση των 100 δραχμών με το 1 ευρώ στην αγορά των αγαθών και ιδεών αποκάλυψε την απεχθή διαχρονική αισχροκέρδεια του Έλληνα απέναντι στον Έλληνα και τον Ευρωπαίο δυνάστη του. Έναν Ευρωπαίο που κατάφερε να συγκλίνει σε μία οικονομία και ένα νόμισμα μετά από εκατομμύρια νεκρών στα ευρωπαϊκά πεδία των μαχών. Έναν Ευρωπαίο που δείχνει αποφασισμένος να κοιτάζει ξανά με περιφρόνηση την Ελλάδα 2015 μετά την 1η Μαρτίου ως ένα κράτος-αποικίας.
Προφανώς ο υπέργειος και υπόγειος πλούτος της Ελλάδας είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο και τα 300 δις ευρώ χρέος είναι λίγα για να εξασφαλίσουν την ευρωπαϊκή αποικία των ισχυρών της γης για πολύ με κίνδυνο ανάδειξης του γνήσιου ελεύθερου ελληνικού πνεύματος.
Ημέρες παραμονής του 1897 και του 1920 όπου η πατριωτική οργάνωση της Εθνικής Άμυνας, γεμάτη αλαζονεία, ωθούσε το λαό σε ένα εθνικό παραλήρημα, σε στρατιωτικές ήττες και σε αλλαγές συνόρων. Ο αφελής λαός πλήρωνε για δεκαετίες μετά την ζάχαρη και τα σπίρτα για να ξεχρεώσει τις τότε επικίνδυνες εθνικές επιλογές του, τις συνέπειες των οποίων επιμελώς η εξουσία τού απέκρυπτε. Όπως ακριβώς και για την διχοτόμηση της Κύπρου.
Ανάλογα τώρα η ευκαιρία η Ελλάδα να ξεχρεώσει στην επόμενη γενιά δείχνει να χάνεται με τις αοριστολογίες και τις διασπαστικές συνιστώσες της Ελληνικής Βουλής και η μεθεπόμενη γενιά, η αγέννητη, είναι έτοιμη να μπει ενέχυρο για άλλο στον 21ο αιώνα για την εξασφάλιση του ραγιαδισμού και της δουλοπρέπειας στους ντόπιους και ξένους τοκογλύφους της ζωής.
Με δεδομένα τα παραπάνω, την ακυβερνησία και το διχασμό έναντι της σταθερότητας των εχθρών της χώρας κανείς φυσικά δεν μπορεί να αναμένει τη διατήρηση των κεκτημένων μας. Άλλο νόμισμα, άλλη ισχύ.
Ο πόλεμος εξάλλου εκτός από ιδέες και τα τηλεοπτικά θεάματα θέλει πετρέλαιο, πρώτες ύλες και εργοστάσια τα οποία η χώρα επιλέγει πλέον να δανείζεται για μεγάλο διάστημα μέχρι να πετύχει την ανάπτυξη της στον 22ο αιώνα.
Άξιος, άξιος ο εξευτελισμός...
Πηγή
