Από το ίδιο το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 προκύπτει ότι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πρόκειται να επιφέρουν κανένα αποτέλεσμα, ούτε ως προς τη μείωση του χρέους, καθόσον το ποσό του χρέους θα παραμείνει σταθερό.
Ο παρακάτω πίνακας είναι ενσωματωμένος στο
νομοσχέδιο του μεσοπρόθεσμου ο οποίος και αποδεικνύει κατ’ εκτίμηση της κυβέρνησης ότι ακόμα και με τις πιο ευνοϊκές προβλέψεις τους το χρέος δεν μειώνεται.
Πίνακας: http://twitpic.com/5l7yq3
Για την επίτευξη αυτού του «στόχου» προβλέπεται -με τον εφαρμοστικό νόμο που υλοποιεί το μεσοπρόθεσμο- η ίδρυση μίας εταιρίας που, ενεργώντας με όρους ιδιωτικής οικονομίας, θα εκποιήσει τη δημόσια περιουσία (Άρθ. 1 παρ. 3) . Το δημόσιο παραιτείται από κάθε δικαίωμά του και τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται στην εταιρία δεν μπορούν να αναμεταβιβαστούν σε αυτό(Άρθ. 2 παρ. 7). Στους ιδιώτες που αποκτούν το δικαίωμα εκμετάλλευσης παραχωρείται απευθείας η χρήση αιγιαλών, παραλιών καθώς και εγκαταστάσεων λιμενικών έργων ή και λιμανιών για 50 χρόνια (Άρθ. 14). Δημιουργείται ένας νέος ιδιοκτησιακός όρος «ο θεσμός της επιφάνειας». Παύει να ανήκει στην κυριότητα του ιδιοκτήτη γης η κυριότητα των κτισμάτων.(Άρθ. 18 -20). Ο έχων την κυριότητα σε κτίσματα αποκτά προνόμιο όταν εκποιηθεί, άλλως ξεπουληθεί το έδαφος και υπέδαφος (Αρθ. 26 παρ.4). Οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται και στον τομέα της πολεοδομίας αυξάνοντας τους συντελεστές δόμησης, τα ποσοστά κάλυψης, την καθ’ύψος δόμηση και τις χρήσεις γης κατά παρέκκλιση των πολεοδομικών διατάξεων και των συνταγματικών επιταγών για την προστασία του περιβάλλοντος (Αρθ.11 κεφ. Γ). Δημιουργούνται ζώνες προστασίας της επένδυσης έτσι ώστε να περιορίζονται τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των γειτονικών ακινήτων (Αρθ.12 παρ.1 δ). Κάθε ποσό που θα εισπράττεται από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας προβλέπεται να καταβάλλεται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών και εξόδων του ίδιου του ξεπουλήματος (Αρθ.2 παρ.18). Τίποτα, δηλαδή, δεν πάει στον λαό.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν αποβαίνουν σε καμία περίπτωση προς όφελός του. Η περιουσία του λαού που θα εκποιηθεί προς χάριν του δημοσίου χρέους, θα εξυπηρετήσει μόνο τους δανειστές (κράτη και ιδιώτες) (Άρθ. 1 παρ. 2).Τα φιλέτα έχουν ήδη μοιραστεί. Δείτε ενδεικτικά ποιοι έχουν αναλάβει σύμβουλοι της ελληνικής κυβέρνησης, που θα αποτιμήσει και θα ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία. Πολλοί από τους συμβούλους είναι ταυτόχρονα δανειστές ή οίκοι που εκπροσωπούν συμφέροντα δανειστών. Συγκεκριμένα, ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου), ανέλαβαν σύμβουλοι η τράπεζα UBS, Rotschild και η Alpha Bank. Στην περίπτωση του ΟΣΕ σύμβουλοι ανέλαβαν η PWC (Price Waterhouse Coopers), για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη νότια Καβάλα η τράπεζα HSBC Bank και η EFG Eurobank, για το Ελληνικό ΑΕ ανέλαβαν σύμβουλοι η Citigroup Global Markets, η Τράπεζα Πειραιώς και ως τεχνικός σύμβουλος Barcelona Strategical Urban Systems, ενώ «συμπτωματικά εντελώς» αγνοείται σειρά μελετών για τον φυσικό πλούτο της χώρας, από τις οποίες εκτιμάται ότι μόνο τα έσοδα από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σχεδόν καλύπτουν το σημερινό ύψος του χρέους (Συνέδριο Economist 19-05-2010 και Καθηγητές Τμήμ. Μηχ/κων Ορυκτών Πόρων στο Πολυτεχνείο Κρήτης)
Ακόμα όμως και αν το ξεπούλημα αυτό οδηγούσε σε μείωση του δημοσίου χρέους δεν έχουμε δικαίωμα να προβούμε σ’ αυτό το ξεπούλημα. Τη γη μας δεν τη κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας.
Ταυτόχρονα, ολοκληρώνεται η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Θεσμοθετείται ελαστικό 10ωρο χωρίς υπερωρία (Άρθ. 42), δυνατότητα πρόσληψης νέων ετών 18-25 με μισθό 20% κάτω από τη Ε.Γ.Σ.Σ. (Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) (Άρθ. 43), μειώνονται περαιτέρω οι συντάξεις (Άρθ.44), εξαθλιώνονται οι οικονομικά αδύνατοι ακόμη και αυτοί που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Τα υπόλοιπα (έκτακτη εισφορά, εισφορά αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος, μείωση αφορολογήτων) είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου.
Με τα μέτρα αυτά είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική οικονομία οδηγείται σε δραματική ύφεση, αυξάνεται η ανεργία, ακυρώνεται κάθε προοπτική ανάπτυξης. Και ενώ πωλείται όλο το ενεργητικό της χώρας το χρέος παραμένει σχεδόν ίδιο –κατά τις δικές τους μάλιστα εκτιμήσεις- αφού από τον πίνακα του μεσοπροθέσμου το χρέος καταλήγει να είναι πάλι 351 δις ευρώ. Το ξεπούλημα που βιώνουμε αποτελεί πιλοτικό σχέδιο για όλες τις οικονομίες στην Ευρώπη (που θα ενταχτούν στον Ευρωπαϊκό μηχανισμό δημοσιονομικής σταθερότητας). Με άλλα λόγια ίδιο χρέος, ανυπαρξία περιουσίας, πτωχευμένος λαός.
Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός της πτώχευσης, τότε ποιος είναι τελικά;
Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ
ΟΜΑΔΑ ΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
