QUO VADIMUS;

1957, Γιώργος Φραγκούλης

Albert Camus

Αναδημοσιεύω ένα άρθρο μου που είχα δημοσιεύσει στις 7-12-2008. Η επικαιρότητα του δε χάθηκε.

“Το γενικό δικαίωμα ψήφου είναι ο δείχτης της ωριμότητας της εργατικής τάξης. Περισσότερο δε μπορεί να είναι, και δε θα είναι ποτέ μέσα στο σημερινό κράτος, μα κι’ αυτό φτάνει. Την ημέρα που το θερμόμετρο του γενικού δικαιώματος ψήφου θα δείχνει το σημείο βρασμού στους εργάτες, θα ξέρουν κι αυτοί, όπως και οι κεφαλαιοκράτες, τι να κάνουν“ [Φρ. Έγκελς, Η καταγωγή της Οικογένειας].

——————————-

“Πρέπει λοιπόν να αρνηθούμε κάθε εξέγερση, είτε για να δεχτούμε, μαζί με τις αδικίες της, μια κοινωνία που επιζεί, είτε για να αποφασίσουμε, κυνικά, να χρησιμοποιήσουμε ενάντια στον άνθρωπο, την πορεία της ιστορίας; Αν, τελικά, η λογική της σκέψης μας θάπρεπε να καταλήξει σε ένα άναντρο κονφορμισμό, θάπρεπε να τον δεχτούμε όπως μερικές οικογένειες δέχονται, καμιά φορά, μια αναπόφευκτη ατίμωση. Κι αν η λογική αυτή δικαιολογεί όλων των ειδών τις απόπειρες ενάντια στον άνθρωπο, ακόμα και τη συστηματική καταστροφή του, θάπρεπε να δώσουμε τη συγκατάθεση μας σε τούτη την αυτοκτονία. Τελικά, το αίσθημα της δικαιοσύνης θα έβρισκε την ικανοποίηση του: την εξαφάνιση ενός κόσμου εμπόρων και αστυνομικών“ [Albert Camus, Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος].

Αν κάνει μια περιήγηση ο πολίτης στα blogger τούτες τις στιγμές, θα νομίσει ότι η χώρα βρίσκεται στις παραμονές μια Επανάστασης!!! Ο γράφων αναφέρεται στα blogger, δεδομένου ότι δεν ασχολείται σοβαρά με τον λεγόμενο έγγραφο Τύπο της χώρας. Ασχολείται μαζί του μόνο για να βρει απόψεις -σαν του κ. Γιανναρά-που εκφράζουν μια στοιχειώδη αντίσταση σε μια καταρρέουσα κοινωνία. Αυτά τα περί υποτιθέμενης επαναστατικής κατάστασης στη χώρα μας μου προκαλούν ένα μονάχα αίσθημα: Θυμηδία, θυμηδία!! Όλοι αυτοί που τα γράφουν αυτά, δεν εκφράζουν τίποτα άλλο παρά τις προσωπικές κομματικές επιλογές τους και επιθυμίες τους. Δικαίωμα τους. Σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται δημοκρατική, σε μια κοινωνία που, όντως, ισχύει η απεριόριστη ελευθερία, όπως η ιντερνετική, ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει. Αλλά για να γράφεις ό,τι θέλεις είναι μεν δικαίωμα σου, αλλά πρέπει όταν τα γράφεις, να θυμάσαι και κάποιον Καβάφη: “κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο τουλάχιστον προσπάθησε όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες την πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες“. Όλοι αυτοί που παρουσιάζουν μια εικόνα στα πρόθυρα της Επανάστασης, ή εθελοτυφλούν ή βρίθουν ακρισίας. Και το κυριώτερο, καταριούνται μια διεφθαρμένη, την πιο διεφθαρμένη Κυβέρνηση που γνώρισε, μεταπολιτευτικά ο τόπος. Αλλά, με κατάρες δεν ξορκίζεις το κακό! Βέβαια, η “επαναστατική κατάσταση” υπάρχει μόνο στην εικονική πραγματικότητα, όχι στην “πραγματική πραγματικότητα”! Δεν μας λένε αυτοί που νομίζουν ότι βρίσκονται σε μια νέα Παρισινή Κομμούνα, μετά τη διεφθαρμένη Κυβέρνηση και τον φερόμενο αρχηγό της, τι; Προφανώς εννοούν το δάσκαλο του ζεϊμπέκικου! Προφανώς εννοούν τον αποφασίσαντα για τους Κυπρίους πριν από τους Κυπρίους και για λογαριασμό των Κυπρίων στο σχέδιο Ανάν!! Προφανώς εννοούν την παράταξη που, αφού στήριζε μυστικά τον σύγχρονο Ρήγα Φεραίο, τον Οτσαλάν, τον παράδοσαν στη “φίλη” Τουρκία για να ικανοποιήσουν τη “συντρόφισα” Μαντλήν! Προφανώς εννοούν την παράταξη που ο αρχηγός της, και που Υπουργός Εξωτερικών της ήταν ο σημερινός επίδοξος διάδοχος στην πρωθυπουργία, ευχαριστούσε τους Αμερικανούς που μας υποχρέωσαν να θέσουμε σε αμφισβήτηση κυριαρχικά μας δικαιώματα. Προφανώς εννοούν την παράταξη που είχε ένα Υπουργό Εξωτερικών που είπε το αμίμητο κι αλησμόνητο στο Ναύαρχο Λυμπέρη, “ρε Αρχηγέ, δε λες ότι φύσηξε αέρας κι έρριξε τη σημαία στη θάλασσα, να τελειώνουμε;”. Αυτούς εννοούν! Εννοούν αυτούς που ξυλοφόρτωναν τους συνταξιούχους, και επίλεκτο μέλος τους ήταν ο σημερινός επίδοξος Πρωθυπουργός!! Προφανώς, οι συνταξιούχοι ήταν ο εσωτερικός εχθρός! Όλοι λοιπόν αυτοί που φωνασκούν σήμερα και πλάθουν με τη φαντασία τους επαναστατικές καταστάσεις, αυτούς εννοούν για σωτήρες αυτής της χώρας!

Αλλά, ας έρθουμε στις υποτιθέμενες επιθυμίες τους για επαναστατική κατάσταση. Δεν μου εξήγησε κανείς μέχρι σήμερα, ούτε ο κ. Γιανναράς, αν λαθεύει η τρομερή σκέψη-διαπίστωση του Φρ. Έγκελς, που αποτελεί την προμετωπίδα της παρούσας ανάρτησης. Επανάσταση για να αλλάξουμε αυτό τον ανίκανο και να φέρουμε στην Διοίκηση ένα πιο ανίκανο; Ξεχάσαμε τα έργα και τις ημέρες του και της παράταξης τους πριν, μόλις τέσσερα χρόνια; Ποιους άλλαξε από αυτούς που αντιμετώπιζαν σαν εσωτερικό εχθρό τους συνταξιούχους; Ποιους άλλαξε από αυτούς που έλεγαν στον Λυμπέρη τα περί φυσήματος του αέρα; Προφανώς κι ο αέρας του Αιγαίου είναι, τώρα, ο εξωτερικός εχθρός της χώρας, όχι οι ανατολίτες! Επανάσταση με ποιους και για ποιους; Μ΄αυτούς που ανεβάζουν τα σκουπίδια του ιδιωτικού Μεγάλου Αδερφού στα ύψη της τηλεθέασης; M΄αυτούς θα κάνεις την Επανάσταση; Με τέτοιους άθλιους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν αν η κόρη γουστάρει τον επιβήτορα της μάνας της; Η ποιότητα της ψήφου δείχνει σε τι “επαναστατική κατάσταση” βρισκόμαστε! Και, κυρίως, “επαναστατούμε”, για ποιους;

Ποτέ και πουθενά δεν έγινε επανάσταση με τον όχλο! Η Παρισινή Κομμούνα που κατέληξε; Ο Μάης του 68 που κατέληξε; Χρειάζεται οργάνωση, που δεν μπορεί παρά να είναι μια κομματική οργάνωση. Αλλά μια κομματική οργάνωση όπου δε θα συμμετέχουν οι βλάκες και οι ηλίθιοι και οι άνθρωποι του υπόκοσμου! Διαφορετικά, θα προκύπτουν ηγεσίες τύπου Στάλιν και Χίτλερ! Τελικά, άραγε, ο μαζάνθρωπος, επιθυμεί ή φοβάται την ελευθερία; Τελικά, άραγε, ο μαζάνθρωπος ξέρει τι είναι η ελευθερία;

Δυστυχώς, αναζητούνται Περικλήδες και Κλεισθένηδες. Ο κάθε λαός έχει αυτούς που αποτελούν τον καθρέπτη τους για να βλέπουν το πρόσωπο τους. Θα τελειώσω τον παρόντα προβληματισμό μου με, τι άλλο; παρά με τον Albert Camus:

“Τον περασμένο αιώνα, ο άνθρωπος υπερνίκησε τους θρησκευτικούς περιορισμούς. Μόλις όμως λυτρώθηκε, μηχανεύτηκε άλλους πιο ανυπόφορους. Η αρετή πεθαίνει, αλλά ξαναγεννιέται πιο άγρια. Προστάζει στον καθένα ένα συντριπτικό έλεος κι εκείνη την αγάπη του μελλοντικού που αποτελεί χλευασμό για το σύγχρονο ουμανισμό. Σ΄αυτό το σημείο της στασιμότητας, μόνο καταστροφές μπορεί να προκαλέσει. Έρχεται μια μέρα που γίνεται σκληρότερη, κατόπιν αστυνομική, κι έτσι για τη σωτηρία του ανθρώπου ετοιμάζονται οι ποταποί σωροί ξύλων για την πυρά. Κι έτσι, στο κορύφωμα της σύγχρονης τραγωδίας, αρχίζουμε να εξοικειωνόμαστε με το έγκλημα. Οι πηγές της ζωής και της δημιουργίας φαίνεται να έχουν στερέψει. Ο φόβος παγώνει μια Ευρώπη κατοικημένη από φαντάσματα και μηχανές. Ανάμεσα σε δυο εκατόμβες, τα ικριώματα στήνονται στα βάθη των υπογείων. Ανθρωπιστές βασανιστές εκτελούν εκεί μέσα τις μυστικές τελετές της νέας λατρείας τους, μέσα στη σιωπή. Ποια κραυγή θα τους τάραζε; Οι ίδιοι οι ποιητές, μπροστά στη δολοφονία του αδερφού τους, δηλώνουν περήφανα ότι έχουν καθαρά τα χέρια τους. Από τότε ο κόσμος ολόκληρος κάνει, σαν να μη προσέχει αυτό το έγκλημα. Τα θύματα κατεβαίνουν το τελευταίο σκαλοπάτι της δυσμένειας τους: ενοχλούν με την παρουσία τους. Στους αρχαίους χρόνους, το αίμα του φόνου προκαλούσε τουλάχιστον μια ιερή φρίκη: καθαγίαζε έτσι την τιμή της ζωής. Η πραγματική καταδίκη αυτής της εποχής είναι ότι, μας κάνει να σκεφτόμαστε πως δεν είναι αρκετά αιματηρή. Το αίμα δεν είναι πια ορατό, δεν πιτσιλάει αρκετά ψηλά τα πρόσωπα των φαρισαίων μας. Να το άκρον άωτο του μηδενισμού: το τυφλό και οργισμένο έγκλημα γίνεται όαση και ο ηλίθιος φονιάς φαίνεται ανακουφιστικός δίπλα στους πολύ έξυπνους δήμιους μας“ [Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος].

—————————

Για την παρούσα ανάρτηση στάλθηκε το εξής σχόλιο από τον πολυβραβευμένο λογοτέχνη από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με τρία βραβεία “Νίκος Καβαδίας” [Α΄ βραβείο το 2004 με το πεζογράφημα του "Με του Μαλεβυζιώτη τσι πήδους στο καμπούνι" αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν στο blogger, κατόπιν άδειας του Λογοτέχνη, το 2005 το Α΄ βραβείο με την ποιητική συλλογή "Αγκαλιάζοντας τον Vega με τον Εξάντα", πάλι το 2005 το Β΄ βραβείο με το πεζογράφημα "Έμφορτοι πλόες Ναυτίλου Εφθαρμένου τινός"] κ. Δημήτρη Φραγκούλη: “ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ: ΑΡΙΣΤΑ!
ΚΑΛΗ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΕ ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΟΥ. ΜΕ ΓΛΩΣΣΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΥΤΗΡΙΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΠΩΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ ΑΣΥΝΤΑΧΤΑ ΔΕΝ ΟΔΗΓΗΣΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΑΝ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ ΕΙΔΑΜΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΑΛΙΝ – ΧΙΤΛΕΡ. Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΒΑΦΗ ΕΠΙΤΥΧΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΜΙΣΤΕΣ -ΥΠΟΚΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ.ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ, ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΟΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ. ΑΥΤΑ ΣΑΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΝΑ ΣΥΝΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ! ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΠΛΟΓΚ. ΓΙΑΥΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ!“.

 

Αναρτήθηκε στις ΓΕΝΙΚΗ