Διαβάζοντάς το μου έδωσε την εντύπωση ενός γενικόλογου κειμένου λίγο να μοιάζει με σύνταγμα, λίγο με εκλογικό νομο, και λίγο με στρατηγική εξωτερικής πολιτικής
α) Σαν υπόδειγμα συντάγματος δε δηλώνει ούτε τα βασικά δηλ. ποιός είναι κυρίαρχος, πως συγκεκριμενα ορίζει το πολίτευμα από που προέρχεται η ισχύς του κτλ
β) Σαν εκλογικός νόμος δεν αναφέρει πουθενά ένα, φαντάζομαι, ουσιαστικό αίτημα του λαού μας την απλή αναλογική.
γ) Σαν εξωτερική πολιτική. Εδω είναι πραγματικό πανηγύρι το αρθρο μια που με το καλημέρα κιόλας κάνει 4 εχθρούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την Τουρκία και τους απανταχού πιστωτές μας που έγιναν λίγο φτωχότεροι χωρίς να το θέλουν. Μπορούμε τουλάχιστον να πολεμάμε μια υπερδύναμη τη φορά?
Αφού πρώτα ρίξουμε την υπάρχουσα Βουλή σαν ενναλακτικό σχέδιο μικρότερης καταστροφής να
α)Κρατήσουμε το υπάρχον σύνταγμα που χιλιάδες πρόγονοι μας πάλεψαν γι αυτό
β)προσθέσουμε την απλή αναλογική στους μη αναθεωρίσιμους όρους του συντάγματος
γ)ορίζει το νέο σύνταγμα διάρκεια βουλής τα τρία χρόνια με το αμεσοδημοκρατικό σύστημα
δ)τον πρόεδρο της δημοκρατίας να μην τον καταργήσουμε καλός είναι βγάζει προεδρικά διαταγματα όταν χρειαζόμαστε γρήγορα μια εντολή ή κάτι διαδικαστικό. Μετά βλέπουμε. Να εκλέγεται όμως απευθείας απο το λαό καθε χρόνο και να χει δικαίωμα παραπομπής νόμου σε δημοψήφισμα υπο μορφή ελέγχου της κυβέρνησης. Ο δε νέος πρόεδρος θα μπορεί να κάνει δημοψήφισμα κάθε νόμο του προηγούμενου. Έτσι η κυβερνηση θα ναι διπλοκλειδωμενη στη θέληση του λαού.
ε) Μη μασατε εχουμε περασει κι απο πιό δύσκολα απ αυτό
http://www.kinima.org/
