Η ΕΛΛΑΔΑ αποκτά σήμερα κυβέρνηση
συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, η οποία επιβλήθηκε από τις
Βρυξέλλες. Στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης και ύστερα από
αλλεπάλληλες άστοχες επιλογές των ηγετών τους και πρωτίστως του
απερχόμενου πρωθυπουργού, τη θέση του καταλαμβάνει μη πολιτικό πρόσωπο, ο
τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος.
ΣΤΑ ίδια βήματα βαδίζει και η Ιταλία. Η κρίση προκαλεί ανοδική
κούρσα στα επιτόκια δανεισμού της και εκφράζονται φόβοι ότι θα είναι ο
επόμενος «αδύναμος κρίκος» της ευρωζώνης, γεγονός που προκαλεί τρόμο,
λόγω του μεγέθους της οικονομίας της. Η κυβέρνησή της καταποντίζεται.
Ενας Ιταλός, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έχει καλές σχέσεις με
το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αναλαμβάνει την πρωθυπουργία.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ οι ομοιότητες. Και στις δύο περιπτώσεις το πολιτικό σύστημα αποδείχτηκε ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση Παπανδρέου, παρά την απόλυτη συμμόρφωσή της στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων δανειστών, έχασε την εμπιστοσύνη τους, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του απερχόμενου πρωθυπουργού για δημοψήφισμα, την οποία υποχρεώθηκε να ανακαλέσει. Ηταν η ενέργεια που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της και διευκόλυνε τα μέγιστα το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
ΤΟ Βερολίνο, το Παρίσι και οι Βρυξέλλες ουσιαστικά βρήκαν την ευκαιρία να επιβάλουν τη συνεργασία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων με επικεφαλής τεχνοκράτη, αφού δεν εμπιστεύονταν πλέον τους αρχηγούς τους. Ο κ. Παπανδρέου τούς αιφνιδίασε με το δημοψήφισμα, που επέφερε κραδασμούς στην ευρωζώνη. Και υποχρεώθηκε να παραμερίσει. Ο κ. Σαμαράς προσπαθούσε να πατάει σε δύο βάρκες, για να ικανοποιεί όλο το κομματικό του ακροατήριο. Και υποχρεώθηκε να αλλάξει σχεδόν όλες τις αρχικές θέσεις του, υποστηρίζοντας πλήρως την κυβέρνηση Παπαδήμου και τις βασικές αποφάσεις που έχει να εφαρμόσει.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπαδήμου χαρακτηρίζεται μεταβατική και θεωρητικά η θητεία της φτάνει μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου του 2012, όπως συμφώνησαν πρόσφατα οι κ. Παπανδρέου και Σαμαράς. Το επιβεβαίωσε και ο εντολοδόχος πρωθυπουργός στις πρώτες δηλώσεις του έξω από το προεδρικό μέγαρο.
ΟΜΩΣ, μια νέα πραγματικότητα έχει ήδη διαμορφωθεί. Η νέα κυβέρνηση καλείται να εφαρμόσει τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και δεν είναι βέβαιο ότι θα προλάβει ώς τη λήξη της θητείας της, όπως αυτή έχει προσδιοριστεί από τα δύο κόμματα που τη στηρίζουν. Εχει την υποστήριξη των Ευρωπαίων, οι οποίοι, προφανώς, την εμπιστεύονται περισσότερο για να υλοποιήσει τη συμφωνία. Και δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι ενδεχόμενη παράταση της θητείας της, αν το απαιτούσαν οι (τότε) περιστάσεις.
ΦΥΣΙΚΑ όλα αυτά θα εξαρτηθούν και από το εσωτερικό τοπίο, τις επιδιώξεις και τις ανάγκες των κομμάτων, των αρχηγών και των βουλευτών τους. Ομως αρκετά δεδομένα έχουν πλέον αλλάξει και βεβαιότητες δεν υπάρχουν.
http://www.enet.gr/
