Πριν από λίγες μέρες η είδηση που είχε σημασία ήταν το δημοσίευμα του Ρόιτερ που ήθελε τα ελληνικά διυλιστήρια να στρέφονται στο Ιράν για την προμήθεια αργού, ελλείψει γραμμών πίστωσης προς τις ελληνικές επιχειρήσεις από άλλες χώρες.Την εβδομάδα που πέρασε η είδηση που είχε σημασία και προδικάζει τις εξελίξεις ήταν η απόφαση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας να ακυρώσει τρία μεγάλα συνέδρια που είχε προγραμματίσει για την Αθήνα το 2012, το 2013 και το 2014, τα οποία θα έφερναν στην Αθήνα πάνω από 20.000 διανυκτερεύσεις...
Αιτία της ακύρωσης, που λογικά αποτελεί πρόκριμα και... για άλλες παρόμοιες ακυρώσεις, το περιβάλλον των απεργιακών κινητοποιήσεων, των κλειστών αεροδρομίων και των λιμανιών που δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό στη χώρα και αποκλείουν μια από τις διεξόδους αποφυγής της κατάρρευσης...
Προσέξτε τι συμβαίνει. Οι συνήθεις «επαγγελματίες» διαδηλωτές που απαρτίζονται κυρίως από τον παρασιτικό κορμό της ελληνικής πολιτικής και συνδικαλιστικής κομματοκρατίας, υπερασπίζονται τα κεκτημένα τους αποκλείοντας την οικονομική και κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας πολλάκις εβδομαδιαίως...
Το πρόβλημα με τα κεκτημένα των κομματικών ταξιαρχιών που σιτίζονται από τα δημόσια πρυτανεία προέκυψε όταν η ο τροφοδότης λογαριασμός που είναι η ιδιωτική οικονομία έπαψε να επαρκεί στην χρηματοδότηση της παρασιτικής και αντιπαραγωγικής οικονομίας που διακλαδίζεται περί του ελληνικού δημοσίου. Για αρκετά χρόνια οι ανοιχτές γραμμές δανειοδότησης συντήρησαν την ψευδαίσθηση «Λεφτά υπάρχουν...».
Με τις συχνές κινητοποιήσεις διεκδίκησης διατήρησης των προνομίων που συντηρούσαν τα δανεικά και οι μη έχοντες πλέον φοροδοτική ικανότητα εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που γράφει ένα εκατομμύριο ανέργους, οι συντεχνίες καταστρέφουν και τα τελευταία έσοδα της ελληνικής οικονομίας, από τα οποία και οι ίδιοι είχαν λαμβάνειν...
Το σκηνικό μοιάζει με την απόλυτη κυριαρχία των παρασίτων επί του οργανισμού του ξενιστή τον οποίο οδηγούν σε θάνατο για να ψοφήσουν και τα ίδια στη συνέχεια.
Οι τελευταίες εξελίξεις δεν αποτελούν παρά ένα βήμα ακόμη προς την κατάρρευση. Καθώς έχουμε διαβεί το σημείο χωρίς επιστροφή, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις των εχόντων κεκτημένα, είτε για θέσεις στο δημόσιο πρόκειται, είτε για κλειστά επαγγέλματα, όταν αντιληφθούν πως αυτά που πίστευαν για δεδομένα δεν ήταν παρά άδεια πουκάμισα...
Και αυτά που έπρεπε να είχαν αποδεχτεί με τις μεταρρυθμίσεις συναινετικά θα τα δεχτούν υποχρεωτικά με τον βίαιο τρόπο που η πραγματικότητα επιφυλάσσει για όσους επιμένουν να την αγνοούν.
από το capital
