Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, Η ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΣΚΛΑΒΙΑΣ


του Δ. Δημητρακόπουλου.

Μπορεί στην χώρα μας να έχουμε καταφέρει τα παιδιά μας να ζουν σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, μήπως όμως  δεν συμπεριφερόμαστε το ίδιο και στα παιδιά άλλων χωρών που υποφέρουν; Σήμερα πάνω από 60 εκατομμύρια παιδιά είναι ...

βαριά εργαζόμενοι στην Ινδία. Μια Ινδία οικονομικό γίγαντα. Η Ινδία είναι η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στον κόσμο και η  χώρα με την μεγαλύτερη δύναμη παιδικής εργασίας στον κόσμο. Η ίδια η χώρα δείχνει να αδιαφορεί για αυτή την κατάσταση. Η υποκρισία της πολιτικής φάνηκε από τις συνεχείς αναβολές ενός νομοσχεδίου  του Ινδικού  Κοινοβουλίου, που θα προστάτευε τα παιδιά κάτω των 14 ετών ώστε να μην εργάζονται και να πηγαίνουν σχολείο, με την δικαιολογία ότι δεν αποτελούσε «προτεραιότητα»!

Το παιδί για την Ινδία είναι κεφάλαιο. Τα παιδιά ηλικίας μόλις πέντε πωλούνται σε εμπόρους και αναγκάζονται να εργάζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι, με συνθήκες κακοποίηση και ξυλοδαρμών.

Το 2001 εκτιμάται ότι υπήρχαν 12 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 14 ετών στην απασχόληση, μια κρατική έρευνα του 2009 ανεβάζε τον αριθμό σε περίπου 5 εκατομμύρια. Σήμερα η κυβέρνηση της Ινδία λέει ότι υπάρχουν 20 εκατ. εργαζόμενα παιδιά στην Ινδία. Οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί όμως  ισχυρίζονται ότι ο αριθμός είναι πάνω από 60 εκατ. συμπεριλαμβανομένων και αυτών στη γεωργία . Η UNICEF εκτιμά ότι εργάζονται περίπου 28 εκατομμύρια παιδιά στην Ινδία κάτω των 14 ετών. 
Περίπου 14 % των παιδιών στην Ινδία, μεταξύ των ηλικιών 5 και 14 ασχολούνται στην παραγωγή χαλιών. Μερικά παιδιά αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι και 18 ώρες την ημέρα στους αργαλειούς . Πολλά παιδιά πωλούνται αργότερα σε άλλες  μορφές εργασίας, όπως με τα κορίτσια από τις αγροτικές περιοχές του Νεπάλ, τα οποία προσλαμβάνονται για να εργαστούν σε εργοστάσια κατασκευής χαλιών, αλλά στη συνέχεια διακινούνται στη βιομηχανία του σεξ πέρα ​​από τα σύνορα της Ινδίας. Σήμερα, τα εκατομμύρια των παιδιών που εργάζονται σαν εργάτες σε διάφορες επιχειρήσεις στην Ινδία. 
Μπορείτε να βρείτε παιδιά γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης σε εστιατόρια, βιομηχανία μεταξιού, ύφανση χαλιών, μονάδες πυροτεχνημάτων και εκρηκτικών, βιομηχανίες γυαλιού, βραχιολιών, στίλβωσης, και εξαγωγικών επιχειρήσεων ενδυμάτων, δερμάτινων ειδών, διαμαντιών και σαν βοηθοί στις κατασκευές και στα εστιατόρια. Χιλιάδες των πλούσιοι  Ινδοί προσλαμβάνουν παιδιά για δουλειές του σπιτιού, με το πρόσχημα της παροχής χρημάτων στους γονείς των παιδιών. Τα παιδιά αυτά εργάζονται επτά ημέρες την εβδομάδα, σε απάνθρωπες συνθήκες, ζουν σε περιορισμένο χώρο, σε μικρά δωμάτια, αναπνέουν τοξικές αναθυμιάσεις, και υπόκεινται σε υποστεί λεκτική και σωματική βία από τους εργοδότες τους. 

Αυτά τα μικρά παιδιά εργάζονται για ώρες στο τέλος,  πάσχουν από συνεχή κόπωση. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά εργάζονται για  300 έως  500 ρουπιές (4-7 Ευρώ)  το μήνα? Μερικές φορές χωρίς καθόλου αμοιβή καθώς τους δίνεται τροφή για να επιβιώσουν. 

Η πιο απάνθρωπη μορφή της εκμετάλλευσης των παιδιών είναι η παλιά πρακτική της καταναγκαστικής εργασίας στην Ινδία. Εδώ τα παιδιά πωλούνται στον αγοραστή, όπως ένα εμπόρευμα για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.  Το παιδί αντιμετωπίζεται σαν πρόσθετη ασφάλεια από τοκογλύφους για δάνεια σε μικρούς αγρότες.  Οι επιχειρήσεις εξοικονομούν χρήματα, η παιδική εργασία είναι φτηνή και τα παιδιά μπορούν εύκολα να αξιοποιηθούν, εκμεταλλευόμενοι της φτώχεια και την αδυναμίας των γονιών τους. Αυτά τα παιδιά αναγκάζονται να εργαστούν για να βοηθήσουν φτωχές οικογένειες τους, αλλά αυτό στερεί τους για το δικαίωμά τους στην παιδική ηλικία.

 Η παιδική εργασία συνθλίβει το δικαίωμά τους στην ομαλή σωματική και πνευματική ανάπτυξη, στην εκπαίδευση και, συνεπώς, σε μια υγιή και ευημερούσα ζωή. Η μέχρι τώρα η πολιτική όμως είχε αντισταθεί στην πλήρη απαγόρευση της παιδικής εργασίας, γιατί  πίστευαν ότι αυτό θα μπορούσε να βλάψει τα  φτωχά νοικοκυριά  που εξαρτώνται από οικογενειακές επιχειρήσεις .

Το  1986 απαγορεύθηκε με νόμο η εργασία των παιδιών σε επικίνδυνες βιομηχανίες, όπως η εξόρυξη και τις χημικές ουσίες, και το 2006, ο νόμος τροποποιήθηκε ώστε να απαγορεύσουν στα παιδιά να εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί ή σε καντίνες και υπαίθριους πάγκους  για τσάι.


Μια πρόσφατη έκθεση, που έγινε από τη Διεθνή Συνομοσπονδία Ελεύθερων Συνδικάτων, λέει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 60 εκατομμύρια παιδιά που εργάζονται στον τομέα των γεωργικών, βιομηχανικών και εμπορικών τομέων της Ινδίας. Η έκθεση υποστηρίζει ότι η άνθηση της οικονομίας της Ινδίας βασίζεται στην εκμετάλλευση των παιδιών  που εργάζονται για την ενίσχυση της ανάπτυξης και τον  πλούτο σε μια μικρή μειονότητα.
Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που εργάζονται για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας στην Ινδία λένε ότι:
1.  Δύο στα τρία είναι παιδιά που εργάζονται έχουν δεχθεί σωματική κακοποίηση.
2.  Πάνω από 50% των παιδιών είχαν υποβληθεί σε μία ή την άλλη μορφή της σωματικής κακοποίησης.
3.  50% των παιδιών εργάστηκαν επτά ημέρες την εβδομάδα.
4.   53,22% των παιδιών δήλωσαν ότι έχουν αντιμετωπίσει έναν ή περισσότερες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης.
5.   21,90% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι έχουν  αντιμετωπίζει σοβαρές μορφές σεξουαλικής κακοποίησης και 50,76 % άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης.
6.   Κάθε δεύτερο παιδί αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουν συναισθηματική κακοποίηση.

Για την επιβολή αποτρεπτικών ποινών η νομοθεσία προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή μέχρι του Rs.20.000( 280 Ευρώ). Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν μέχρι σήμερα ήταν 200 με 400 ρουπίες( 3-6 Ευρώ)  και σε ορισμένες περιπτώσεις , η ποινή ήταν 20-25 ρουπίες(30 λεπτά). Επιπλέον εργοστάσια έχουν βρει παραθυράκια σ το νόμο, δηλώνοντας ότι το παιδί  είναι μακρινό μέλος της οικογένειας ή είναι άνω των 14 ετών.
Ο αριθμός  των παιδιών ηλικίας 5-17  που εργάζονται σε  παγκόσμιο επίπεδο είναι 218 εκατομμύρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας.

Έχετε σκεφθεί ότι αγοράζοντας προϊόντα από την Ινδία, μπορεί να γίνεστε συνένοχοι στην εκμετάλλευση αυτών των παιδιών; Πως θα αισθανόσασταν, αν μαθαίνετε ότι το φθηνό χαλί που είναι στο σαλόνι σας είναι προϊόν σκλαβιάς; Αν για τα αθλητικά παπούτσια που αγοράσατε για να φοράει το παιδί σας εργάστηκαν παιδιά-σκλάβοι; Επιπλέον έχετε σκεφθεί ότι την ίδια στιγμή σκάβετε τον λάκκο του δικού σας παιδιού; Πως μπορεί η δικιά μας χώρα να ανταγωνιστεί χώρες που χρησιμοποιούν παιδιά-σκλάβους;

Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν από τους Avaaz,  Financial Times , The Hindu, India tribune
 
 
 http://www.gatzoli.gr/2013/01/blog-post_1932.html
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...