Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Ε.Ε. η αρχή του τέλους. Ελλάδα και Ε.Ε.



Όσο και αν θέλουν κάποιοι να διαφημίζουν το Ευρωπαϊκό όνειρο όπως είχε διαμορφωθεί την δεκαετία του 1990 με πολιτικούς ηγέτες απο την Γαλλία και την Γερμανία, η αλήθεια είναι οτι αυτό ξέφτισε και ήδη είναι σε κατάσταση αποσύνθεσης όπως είχαν προβλέψει αρκετοί διπλωμάτες. (π.χ. Kissinger, Brzezinski ).

Μιά ένωση που βασίζεται σε ενα βραχυπρόθεσμο πλάνο μόνο οικονομικής ομοσπονδίας και θέλει να παρακάμψει εθνικοκοινωνικές ρίζες , της πιο αρχαίας πολιτισμικής ηπείρου στον πλανήτη είναι καταδικασμένη να οδηγηθεί πολύ σύντομα , είτε στην δημιουργία μιας συμμαχίας που θα ηγηθεί έθνος (στην συγκεκριμένη περίπτωση η Γερμανία) στα πρότυπα όλων των ιστορικών συμμαχιών , είτε στην ολοκληρωτική διάλυση της , ώς συνετέθη.
Η διάλυση της Ε.Ε. για μένα προσωπικά είναι αναμενόμενη , και σε μεγάλο βαθμό, απόλυτη. Μια  ένωση που είναι όμοια πλέον σε πολλά με την ΕΣΣΔ σε δομή και λειτουργίες αφού το Βερολίνο παίζει τον ρόλο της «Μόσχας» και οι περιφερειακές χώρες-μέλη τις δυνάμεις παροχής πόρων για την πολιτική σκοπιμότητα της Γερμανίας.

Μιας  Γερμανίας που εμφανώς πλέον κάνει χρήση της ένωσης για ενα οικονομικό και εξοπλιστικό αγώνα ακριβώς όπως η ΕΣΣΔ απέναντι στο $. Ενα αγώνα καταδικασμένο να αποτύχει αφού η δυναμική αυτή , είναι «δανεικής ισχύος» απο τις οικονομικές και παραγωγικές  δυνάμεις  των  υπολοίπων, ... υπολοίπων που ήδη σκέφτονται ώς όχημα διαφυγής κάποιες «εθνικιστικές λέμβους» βασισμένες σε δογματικές ιδεολογίες (βλ. Ιταλία και Μπερλουσκόνι, Ισπανία και Καταλονία, Ελλάδα και Χρυσή Αυγή κτλ. ). Μια κίνηση που θα επιστρέψει την Ευρωπαϊκή ήπειρο στο καθεστώς της συμφωνίας των Βερσαλλιών μετά απο κύκλο που είχε ξεκινήσει απο την Γιάλτα.

Η αυτοκάθαρση της Γερμανίας έχει τελειώσει ουσιαστικά για τις πράξεις του WWII για τους ίδιους και επανεμφανίζεται εκ νέου η ηγεμονή τάση της εξωτερικής πολιτικής τους , με δόγμα την επέκταση για «ζωτικό χώρο προς Ανατολάς» (σ.σ. έγινε προς Νότο τώρα) κάτι που πλέον οδηγεί και την ένωση σε μονοπάτια μονόδρομους για την απόλυτη διάλυση της.

Ήδη με δηλώσεις της καγκελαρίας, καταφέρεται κατά του αντίβαρου ισορροπίας , το Παρίσι , για το γεγονός της μείωσης παραγωγικότητος ΑΕΠ και αύξηση ελλείματος , ενώ την ίδια ώρα ο Ολάντ κινείται για αναβίωση του ονείρου της Μεσογειακής συμμαχίας , ξεκινώντας απο το σημαντικότερο σημείο σήμερα.. την Ελλάδα που θα είναι ο Ευρωπαϊκός ενεργειακός κόμβος του αύριο. Πολλοί θα έλεγαν την Τουρκία οτι παίζει αυτό τον ρόλο και θα συμφωνούσα αν ήταν στην Ευρώπη.. όμως το γεγονός οτι είναι εκτός ένωσης, της αποδίδει πολύ μικρότερο ρόλο σε αυτό το σχέδιο , συν φυσικά το γεγονός οτι είναι Ισλαμική χώρα με πολλούς ασταθείς παράγοντες αλλά και δική της εθνικιστική πολιτική για Ισλαμικό τόξο.

Η ουσία πάντως είναι οτι βρισκόμαστε στην αρχή του Τέλους , για μια ένωση εθνών κρατών που είχε ώς μόνο υπόβαθρο μια πολιτικο-οικονομική ένωση , αγνοώντας τις βαθιές πολιτιστικές και κοινωνικές συνοχές κάθε λαού... σε σημείο που κάποιες υπερίσχυσαν όπως αυτές τις Γερμανίας και της Γαλλίας, και κάποιες άλλες αγνοήθηκαν.. Αυτό δημιούργησε και τις φυγόκεντρες δυνάμεις που οδηγούν ήδη πολλές δυνάμεις σε πολλές περιφερειακές χώρες , στην αυτομόληση τους.
Προσθετικά αυτών έρχονται και οι ΗΠΑ που πλέον διαβλέπουν μια δημιουργία ηγεμονικής δύναμης της Γερμανίας , πρόσθετα ήδη της Ρωσίας που δεν εξυπηρετεί καθόλου τα συμφέροντα τους, σε μια ήδη ασταθή περίοδο στην περιοχή της Ευρασίας αλλά και στα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα που βασανίζουν την δική τους κοινωνία. Για αυτό και μέσω αρκετών άλλων θεσμικών οργάνων όπως είναι το ΝΑΤΟ, η Παγκόσμια τράπεζα, το ΔΝΤ και οι οίκοι αξιολόγησης , πιέζουν το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών (ατομικά ή και συλλογικά) να αναλάβουν το οικονομικό και πολιτικό βάρος των δεσμεύσεων τους , έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο να επιβραδύνουν και την οικονομική πολιτική του Βαυαρικού Αετού.

Ο δεύτερος μοχλός πίεσης είναι η Αραβική Άνοιξη διά της λαθραίας μετανάστευσης αλλά και πιέσεις απο γειτονικά κράτη (Τουρκία, Β.Αφρική κτλ ) , οδηγούν σε μια ακόμα πιο γρήγορη διάλυση αφού οι κεντρικές Ευρωπαϊκές χώρες,--- κατά πολύ περισσότερο προστατευμένες  σε σχέση με τις χώρες στα νότια σύνορα της Ένωσης---,  έχουν μεγάλη διστακτικότητα στο να επιβάλουν απόλυτο μέτρο κατά των Ισλαμιστών και να έρθουν έτσι σε ευρεία αντιπαράθεση με το Ισλάμ .
Ας μην ξεχνάμε οτι η Ε.Ε. δεν έχει κοινό αμυντικό δόγμα και πλέγμα αμυντικής ασφάλειας και εξαρτάται πάρα πολύ απο την δύναμη του ΝΑΤΟ και των Η.Ε. όπου όμως εκεί οι Ισλαμικές χώρες έχουν λόγο και δύναμη.
Και που βρίσκεται η Ελλάδα σε αυτό το σημείο θα πεί κάποιος;... Σε αντίθεση  λοιπόν με οτι πιστεύουν κάποιοι και όπως είχα γράψει προ μερικών μηνών σε ενα αναλυτικό άρθρο μου για την αξία της Γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδος... είμαστε στο σταυροδρόμι πολυ κρίσιμων αποφάσεων για το μέλλον της χώρας μας , που είτε θα μας οδηγήσουν στον διαμελισμό και ομοσπονδικοποίηση μας (sic)... είτε θα μας αναδείξουν σε μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη με πολλαπλή στήριξη πολλών βραχιόνων δύναμης. Το ενεργειακό κοίτασμα της χώρας είναι το υπέρτατο διπλωματικό όπλο που θυμίζει λίγο την Πηνελόπη , τους μνηστήρες.... και την αναμονή του Οδυσσέα που θα δώσει τάξη στο θέμα αλλά και μια ισχύ.

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι οτι τίθεται το ζήτημα ξεριζώματος μιας πολιτικής ελίτ που κατέστρεψε την χώρα όπως και κάθε συνδετού και υπαρκτού συμβολισμού με αυτές. Δεν μπορεί να πιστεύει κανείς οτι αυτές οι δυνάμεις είναι στην θέση να αποτινάξουν κάθε παρελθοντικό δεσμό και να εμφανίσουν καινοτόμες και εθνικά συμφέρουσες λύσεις , με τις αναχρονιστικές μεθόδους που εμμένουν και χρησιμοποιούν. Μόνο ο Φοίνιξ (απο τον ανατολικό μύθο) είχε την δυνατότητα αναδημιουργίας απο τις στάχτες του και αυτός ακόμα όμως διαλυόταν πρώτα για να ξαναγίνει.
Τι μας περιμένει στο μέλλον;.. δική μου θεωρία είναι οτι είμαστε στην αρχή του Τέλους της ένωσης όπως προείπα και στην ήδη διαμόρφωση εσωτερικών συμμαχιών , όπως λειτουργεί ήδη η Γαλλία έχοντας προβλέψει τις αναγεννημένες τάσεις της «Αυτοκρατορικής Γερμανίας» , με παραμέτρους και παράγοντες μη προβλέψιμους για πολλούς.. και πολλούς διεθνείς παίκτες πλέον , έτοιμους να ξεκινήσουν εκ νέου μια αναδιαμόρφωση επιρροών , τόσο απο την Ευρώπη (Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία) όσο και απο Ατλαντικό και Ασία (ΗΠΑ, Κίνα, Τουρκία).


http://pigadi-tis-skepsis.blogspot.gr/

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...