Ο εμπνευστής του «ενεργειακού πραξικοπήματος» που έριξε την κυβέρνηση Καραμανλή απειλεί και πάλι…
Ως την
«επιστροφή του δολοφόνου στον τόπο του εγκλήματος» θα μπορούσε να
χαρακτηρίσει κανείς την εμφάνιση του πρώην αναπληρωτή υπ. Εξωτερικών των
ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα, στο διεθνές συνέδριο για την Ενέργεια «Athens
Energy Forum 2013» που ολοκληρώθηκε εχθές το μεσημέρι.
Αν και ο
κ. Μπράιζα επέστρεψε με νέα ιδιότητα, αυτή του διευθυντή του διεθνούς
κέντρου αμυντικών μελετών, δεν απεκδύθηκε του ρόλου του ως «πλασιέ» των
αμερικανικών αλλά και των τουρκικών συμφερόντων.
Κάτι που έγινε εμφανές στην ομιλία του, όσο και αν τα μηνύματα-έμμεσες
απειλές που μετέφερε ήταν κομψά διατυπωμένα. Διπλωμάτης γαρ.
Τι είπε λοιπόν ο κ. Μπράιζα;...
Καταρχήν, αντιτάχθηκε
στο ενδεχόμενο να καταλήξει η ΔΕΠΑ σε ρωσικά «χέρια», λέγοντας
χαρακτηριστικά: «Εάν η Ελλάδα θέλει να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της
ρόλο στη Ευρώπη και να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο θα πρέπει όποιος
αποκτήσει τις ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ να είναι προσηλωμένος στις δυνάμεις της
ανοιχτής αγοράς και όχι στη λογική της μονοπωλιακής αγοράς»,
«φωτογραφίζοντας» τη Gazprom.
Δεύτερον, υποστήριξε ότι
η μεταφορά του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί
στην Κύπρο και το Ισραήλ προς την Ευρώπη θα πρέπει να γίνει μέσω
Τουρκίας και όχι μέσω Ελλάδας, δικαιολογώντας την πρόταση του ως
οικονομικά πιο συμφέρουσα σε σχέση με την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού
που θα συνδέει την Κύπρο με την Ελλάδα.
Τρίτον, «ακύρωσε»
ουσιαστικά τη συμμετοχή της Ελλάδας στην κατασκευή του αγωγού TAP,
λέγοντας ότι κατά την εκτίμησή του η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν (ήταν
πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα) θα επιλέξει τελικά τον αγωγό Nabucco για
τη μεταφορά του φυσικού αερίου από το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ προς την
Ευρώπη, καθώς προσφέρει πρόσβαση σε περισσότερες χώρες.
Εν
ολίγοις, ο κ. Μπράιζα, αφενός ως εκφραστής των αμερικανικών συμφερόντων
«προειδοποίησε» την κυβέρνηση να απομακρυνθεί από τη Ρωσία, και
αφετέρου, ως υποστηρικτής των Τούρκων (σημειωτέον ότι κατέχει θέση
συμβούλου σε διάφορες τουρκικές εταιρείες) προτάσσει την Τουρκία για το
ρόλο του διαμετακομιστικού κόμβου μεταφοράς του αερίου προς την ΕΕ, κάτι
που εάν τελικά πραγματοποιηθεί θα επιφέρει ανεπανόρθωτο πλήγμα στα
ελληνικά συμφέροντα.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο πρώην διπλωμάτης με την ομιλία του
κατέστησε προφανές ότι τα συμφέροντα που εξυπηρετεί και κατ΄ επέκταση
εκφράζει θέλουν διακαώς να μείνει η Ελλάδα 100% έξω από το παιχνίδι των
αγωγών!
«Πόθος» που εκφράστηκε με λυσσαλέο τρόπο και το 2007, όταν η κυβέρνηση
Καραμανλή «όρθωσε» ανάστημα και συμφώνησε με τη Ρωσία για την κατασκευή
του αγωγού South Stream.
Η εν
λόγω συμφωνία θα ήταν το εφαλτήριο για την αναβάθμιση της Ελλάδας σε
ενεργειακό κόμβο στο σταυροδρόμι Ανατολής – Δύσης. Ωστόσο, όχι μόνο δεν
προχώρησε, αλλά αποτέλεσε την αρχή… του τέλους για την κυβέρνηση
Καραμανλή, η οποία πλήρωσε πολύ ακριβά την «ανυπακοή» στους Αμερικάνους.
Μάλιστα, εντελώς τυχαία, την περίοδο εκείνη, αρμόδιος για τα ενεργειακά
ζητήματα από την πλευρά των ΗΠΑ, ήταν ο βοηθός ΥΠΕΞ Μάθιου Μπράιζα, ο
οποίος εξαρχής δεν έβλεπε με καλό μάτι το «φλερτ» μεταξύ Καραμανλή και
Πούτιν. Όταν δε ανακοινώθηκε η συμφωνία, το ποτήρι ξεχείλισε για τον
Αμερικανό αξιωματούχο.
Νιώθοντας
έκθετος στα μάτια των προϊσταμένων του, απέστειλε ένα οργισμένο
τηλεγράφημα στον τότε Έλληνα πρέσβη στην Ουάσινγκτον Αλέξανδρο Μάλια.
«Πρόκειται για μια ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν
συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν
έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μια προειδοποίηση;» σημείωνε με
έντονο ύφος ο Μπράιζα, σε ένα από τα χιλιάδες διαβαθμισμένα έγγραφα των
ΗΠΑ που διέρρευσε ο ιστότοπος Wikileaks.
Τα όσα ακολούθησαν -στα οποία σημειωτέον ο Μπράιζα κατείχε
πρωταγωνιστικό ρόλο- πέρασαν πια στην Ιστορία.
Οι νέες
θρασύτατες αξιώσεις όμως που ήγειρε -για λογαριασμό των αφεντικών του
φυσικά- ο Μπράιζα δεν είναι αργά για να απορριφθούν. Αρκεί η κυβέρνηση
να αντιληφθεί έστω και τώρα το πόσο σοβαρό ζήτημα είναι η υπόθεση των
αγωγών και να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε όσους επιβουλεύονται
τον ενεργειακό πλούτο αλλά και τη στρατηγική θέση της χώρας…
