“γομολάστιχα” θα συνέχιζε να “σβήνει” κράτη. Και πίσω απ΄ όλες αυτές τις …διαγραφές υπάρχει ένας κοινός πρωταγωνιστής: Η Γερμανία.
Πάντα με την σύμφωνη γνώμη των δυτικών που πολύ αργότερα καταλαβαίνουν τις συνέπειες η Γερμανία ξαναφθάνει όπως γράφτηκε “στα όρια του Στάλινγκραντ”. Μπορεί αυτή τη φορά να μην το κάνει με τα τεθωρακισμένα της ,αλλά η στόχος είναι ίδιος . Η κατάκτηση.
Η ιστορία πρέπει να μας διδάσκει. Ο Γιώργος Δελαστίκ ορθά υπενθυμίζει:
“Δύο χώρες σε συσκευασία μίας ήταν ανέκαθεν η Ουκρανία. Το προηγμένο βόρειο και ανατολικό τμήμα της ήταν πάντα φιλορωσικό.
Το καθυστερημένο νότιο και δυτικό κομμάτι της ήταν πολύ συχνά υποτελές σε ξένες, κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις. Ακόμη και στα εβδομήντα χρόνια που η Ουκρανία αποτελούσε σοσιαλιστική δημοκρατία της Σοβιετικής Ενωσης και έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης της Μόσχας, οι διαφορές ανάμεσα στα δυο τμήματά της έγιναν φανερές και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ πέντε εκατομμύρια Ουκρανοί έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας εναντίον των Γερμανών, ταυτόχρονα δεκάδες χιλιάδες άτομα από τα δυτικά τμήματα της Ουκρανίας πολέμησαν στο... πλευρό των Γερμανών ναζί εναντίον των συμπατριωτών τους και των Ρώσων! Ευνόητο είναι ότι η διαπάλη αυτή οξύνθηκε όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, στα τέλη του 1991”.
Τι θα γίνει λοιπόν στην Ουκρανία; Η χώρα έχει μπει στο μονοπάτι του απόλυτου διχασμού και κανείς πια δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι μπορεί να επιστρέψει από την πορεία της διάσπασης σε δυο κομμάτια. Όμως ακόμη η Μόσχα δεν έχει πει την τελευταία της λέξη. Όπως και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ορδές του Χίτλερ είχαν φθάσει μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα και όλη θεωρούσαν την νίκη των Γερμανων σίγουρη, έτσι και τώρα καλό είναι να μην βιαζόμαστε να προδικάσουμε το αποτέλεσμα.
Για τους Ρώσους η απώλεια της Ουκρανίας είναι πολύ απλά ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ. Ή έστω ενός μέρους αυτής της χώρας. Και όλα δείχνουν ότι θα την διαφυλάξουν εν ανάγκη και με τα όπλα!
Όπως επεσήμανε στο ίδιο κείμενό του ο Γιώργος Δελαστίκ “η Κριμαία, ζωτικότατης στρατιωτικής σημασίας για τη Μόσχα και σχεδόν όλα τα πρώην σοβιετικά δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας, θα γίνουν πλέον ρωσικό έδαφος, λύνοντας για πάντα ένα πρόβλημα που μέχρι τώρα έχει ρυθμιστεί προσωρινά με διακρατική συμφωνία Ρωσίας - Ουκρανίας, αφού τα εδάφη αυτά είναι ουκρανικά. Μέχρι τώρα οι Ρώσοι ήθελαν ολόκληρη την Ουκρανία, αλλά οι τελευταίες εξελίξεις τούς έχουν κάνει να βλέπουν με διαφορετικό μάτι και την περίπτωση διαμελισμού της Ουκρανίας”.
ΠΗΓΗ
