Το κύμα διαμαρτυριών και λαϊκών εξεγέρσεων σε πολλές χώρες του κόσμου αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιοποιεί το γερμανικό Ίδρυμα Bertelsmann. H έρευνα, που πραγματοποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα, βάζει στο μικροσκόπιο την εξέλιξη της... δημοκρατίας και της οικονομίας της αγοράς σε 129 αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και χώρες που βρίσκονται σε φάση μετάβασης.
Όπως μεταδίδει η ελληνόφωνη υπηρεσία της Deutsche Welle, για τους συντάκτες της έρευνας τα κύρια αίτια για τα συνεχιζόμενα κύματα διαμαρτυριών και λαϊκών εξεγέρσεων είναι η εντεινόμενη φτώχεια και η κοινωνική περιθωριοποίηση. Στις περισσότερες χώρες ωφελούνται μόνον οι εκάστοτε μικρές ελίτ, όπως αναφέρεται. Την ίδια ώρα όμως εντείνεται και η αντίσταση της ολοένα και καλύτερα δικτυωμένης κοινωνίας των πολιτών, που αντιδρούν στην κατάχρηση πολιτικής εξουσίας. Γι΄ αυτό το λόγο, σύμφωνα με το ίδρυμα, «θα συνεχιστεί το παγκόσμιο κύμα των διαμαρτυριών και εξεγέρσεων».
Ένα από τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι τα τελευταία χρόνια καταγράφονται τάσεις οπισθοδρόμησης ακόμη και σε πολλές δημοκρατικές χώρες. Ιδιαίτερα αρνητικά αξιολογείται αντίθετα η κατάσταση στη Ρωσία, στη Συρία, στο Μαλί και τη Σρι Λάνκα. Από την άλλη πλευρά το ίδρυμα επαινεί την πρόοδο που έχουν σημειώσει στο πεδίο του εκδημοκρατισμού χώρες όπως η Ουρουγουάη, η Πολωνία, η Σλοβακία, η Γκάνα, η Μιανμάρ και η Ταϊβάν.
Ο ρόλος της κρίσης στην ευρωζώνη
Επίσης, σύμφωνα με τo Ίδρυμα Bertelsmann, σε 59 από τις συνολικά 75 δημοκρατίες που μπήκαν στο μικροσκόπιο, διαπιστώθηκε μια οπισθοδρόμηση όσον αφορά βασικές προδιαγραφές μίας δημοκρατικής πολιτείας, όπως οι δίκαιες και ελεύθερες εκλογές, η ελευθερία του τύπου και η διάκριση των εξουσιών. Στην Ευρώπη η αρνητική αξιολόγηση αφορά, μεταξύ άλλων, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, την πΓΔΜ, την Ουγγαρία, την Ουκρανία, την Αλβανία και το Κόσοβο.
Ένας από τους λόγους γι αυτήν την εξέλιξη, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, είναι η κρίση στη ζώνη του ευρώ και γενικότερα η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σημερινή Ευρώπη, καθώς «η ένταξη στην ΕΕ δεν απέφερε παντού την επιθυμητή ώθηση για αύξηση της ευημερίας των πολιτών και ταχύτερη οικονομική ανάκαμψη».
Τέλος, οι ειδικοί εκφράζουν την ανησυχία τους για την αύξηση της επιρροής του Ισλάμ στην Αφρική, καθώς και σε τμήματα του αραβικού κόσμου. Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι στο πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης ορισμένες χώρες, όπως η Αίγυπτος και η Λιβύη, έκαναν σημαντικά βήματα προς τον εκδημοκρατισμό τους, απώλεσαν όμως μέρος της οικονομικής τους δύναμης.
ΠΗΓΗ
