Manifesto (Greek) Είμαστε απλοί άνθρωποι.
Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.
Κάποιοι από εμάς θεωρούμαστε προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί.
Μερικοί έχουν «πιστεύω», μερικοί δεν έχουν.
Μερικοί έχουν ξεκάθαρα προσδιορισμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι.
Όλοι μας, όμως, είμαστε ανήσυχοι, θυμωμένοι και εξοργισμένοι από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών. Αισθανόμαστε αβοήθητοι, χωρίς φωνή.
Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά.
Όμως αν αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε.
Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί.
Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε ότι:
-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της πολιτιστικής ανάπτυξης, η οικολογική βιωσιμότητα, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.
-Αυτά αποτελούν αξίες που πρέπει να διέπουν την κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, στην απασχόληση, στον πολιτισμό, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πολιτική συμμετοχή, στην ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να φροντίσουν γι’ αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την εξέλιξη των ανθρώπων.
-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = κυβέρνηση), που σημαίνει πως η διακυβέρνηση υλοποιείται απ' όλους μας.
Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν να μας ακούσει. Το καθήκον των πολιτικών θα έπρεπε να είναι να είναι η μεταφορά της φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας και όχι να πλουτίζουν και να ευημερούν εις βάρος μας, ακολουθώντας πιστά μονάχα τη δικτατορία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων διατηρώντας την στην εξουσία μέσω της κομματοκρατίας.
-Η επιθυμία για εξουσία και η συγκέντρωσή της στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε. Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.
-Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ενδιαφέρεται για τις ανάγκες μας.
Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο.
Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις, τις ελλείψεις και την αδικία από την οποία σήμερα όλοι υποφέρουμε.
Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω από τους ανθρώπους, ας τα χρησιμοποιήσουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων.
Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα.
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε. Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
