Στο δρόμο προς την Ιθάκη χάθηκε ο Οδυσσέας και έμεινε το… πλήρωμα
Και τώρα πως θα φθάσουμε στην Ιθάκη χωρίς τον ΓΑΠ; Ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί πλέον παρελθόν, οριστικό, για την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο ίδιος, αλλά και το στενό του περιβάλλον, το οποίο ψάχνει για την διάσωσή του. Και σε αυτή την διάσωση είναι σαφές πως θα υπάρξουν «τολμήματα» που θα αγγίξουν ακόμη και την απειλή προς εκείνους που γνωρίζουν πολλά ή που γνώρισαν από κοντά τις πρακτικές της εξουσίας Παπανδρέου.
Οι λόγοι που οδήγησαν στην έξοδο από το Μαξίμου τον Γιώργο Παπανδρέου είναι γνωστοί, αφού η αναλγησία (και όχι μόνο) της διακυβέρνησης του «λεφτά υπάρχουν» οδήγησε σε πλήρες πολιτικό αδιέξοδο αλλά και σε οικονομική κατάρρευση ολόκληρη την χώρα. Τώρα, στο παρασκήνιο γίνεται η μάχη της διαδοχής του ΓΑΠ, ενώ έχει ήδη ξεχαστεί η Ιθάκη, αφού ο βραβευμένος «σκεπτόμενος» ποδηλάτης και καπετάνιος κανό με μηχανικές βλάβες, επέλεξε (με την απόλυτη στήριξη των υποτακτικών βουλευτών του) τον δρόμο εκείνο που οδηγούσε στην καταστροφή που όλοι έβλεπαν πλην του πρωθυπουργού και των υποτακτικών του. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου, βλέποντας πως η επικείμενη ανταρσία ενδέχεται να του στερήσει το κεφάλι από το υπόλοιπο του σώματός του, αποφάσισε να αφήσει το «καράβι» και να επιχειρήσει την αυτοδιάσωσή του (ένα θέμα που θα απασχολήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη, όταν αυτή θα γίνει ανεξάρτητη…)
Και πώς θα ζήσουμε τώρα χωρίς Παπανδρέου; Πώς θα φθάσουμε στην Ιθάκη χωρίς τον πολυταξιδεμένο καπετάνιο (της πλαστικής λεκάνης);
Βέβαιη θεωρείται η λάθος επιλογή του πρώην (και έτοιμου προς αναχώρηση για τα… ξένα) πρωθυπουργού. Και από αυτή την επιλογή οφείλει να απομακρυνθεί τάχιστα η σημερινή Βουλή. Δεν είναι υπόθεση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Δεν είναι μία «υποχρέωση» που πρέπει να καλυφθεί… Είναι το λογικό πρόσταγμα για την αποφυγή των χειρότερων (πάντα υπάρχουν χειρότερα) που καλπάζοντας έρχονται προς την χώρα. Όλοι οι βουλευτές, όλων των κομμάτων οφείλουν να ακούσουν επιτέλους τις κραυγές απελπισίας των πολιτών. Είναι όντως θέμα ζωής και θανάτου, είναι ζωτικής σημασίας γεγονός, που δεν μπορούν να παρακάμψουν οι αιρετοί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι. Στους δικούς τους ώμους πλέον βρίσκεται η ευθύνη αποφυγής των χείριστων που προγραμματίζονται στις Βρυξέλλες. Το όνειδος και ο εξευτελισμός που μέχρι στιγμής επέσυρε για την Ελλάδα και τους πολίτες της ο απελθών Παπανδρέου, είναι απειροελάχιστο δείγμα της λαϊκής οργής που πολύ σύντομα θα ξεσπάσει και των επικείμενων ευρωπαϊκών (και τραπεζικών) σχεδιασμών που οσονούπω θα υλοποιηθούν.
Ήδη, οι «κακές γλώσσες» αναφέρονται χρονικά στα μέσα Δεκεμβρίου (συγκεκριμένα στις αρχές του δεύτερου δεκαημέρου), όπου αναμένεται κάτι τραγικό. Παρατηρώντας την ροή των εξελίξεων, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πως το τραγικό ενδέχεται να αφορά κάτι μεγαλύτερο από την Ελλάδα, που θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή στον πιο αδύναμο κρίκο της ευρωπαϊκής οικονομίας, δηλαδή εμάς τους Έλληνες πολίτες. Σε αυτό ακριβώς το κομβικό σημείο οφείλουν οι Έλληνες βουλευτές να ακυρώσουν άμεσα την κυβέρνηση του (τραπεζίτη) Λουκά Παπαδήμου και να οδηγήσουν την χώρα σε εκλογές. Μόνο οι πολίτες μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη μιάς απόφασης που θα κρίνει το μέλλον της πατρίδας μας. Έχουν άραγε οι πολιτικοί την δύναμη να πάρουν μία έντιμη απόφαση που θα τους θέσει στο περιθώριο (αυτό είναι σχεδόν βέβαιο για το μεγαλύτερο ποσοστό του υπάρχοντος πολιτικού δυναμικού σχεδόν όλων των κομμάτων), αλλά ίσως δημιουργήσει μία νέα πολιτική δυναμική που θα μπορέσει να βγάλει την χώρα από το σημερινό αδιέξοδο;
Σαν χώρα δεν μπορούμε παρά να πάρουμε τον αντίθετο δρόμο από εκείνον της καταστροφής που επέλεξε ο Γιώργος Παπανδρέου. Πρέπει να βρούμε τον δρόμο της Ισλανδίας και να απεμπλακούμε με εσωτερικές αυστηρές δημοκρατικές διαδικασίες από τα πολιτικά βαρίδια που βυθιζόμενα στην διαφθορά συμπαρασύρουν στον χαμό τους έναν ολόκληρο λαό. Προτάσεις και λύσεις υπάρχουν. Ποτέ δεν υπήρξαν διλήμματα ή αδιέξοδα, παρά μόνο τεχνηέντως μας παρουσιάστηκαν από τους «ειδικούς». Αν οι σημερινοί βουλευτές δεν βρούνε την δύναμη να σηκώσουν το ανάστημά τους στους πολιτικούς πραξικοπηματίες, τουλάχιστον ας αποχωρήσουν μαζικά από το Κοινοβούλιο, εκθέτοντας την χούντα των τραπεζών που βυσσοδομεί στο Ελληνικό Σύνταγμα στο όνομα του κέρδους των… «αγορών»…
Κύριοι βουλευτές, επιτέλους, παραιτηθείτε! Κλείστε την πολιτική σας ζωή με μία έντιμη πολιτικά πράξη. Αποδείξτε στα έσχατα του πολιτικού σας βίου πως η δημοκρατία έχει πάντα λύσεις καλύτερες από τις (ποικιλοτρόπως ενδεδυμένες) δικτατορίες… Τελικά, ίσως μόνο έτσι να μπορέσετε να ξανακυκλοφορήσετε άφοβα στην χώρα…
Κωνσταντίνος
