Φίλε Αναγνώστη.
Δεν ξέρω ποιος είσαι, δεν ξέρω τι είσαι, πώς να σε αποκαλέσω.
Είσαι Έλληνας;
Είσαι Ευρωπαίος;
Μάλλον όχι. Με μισθό 450€ και επίτροπο σε κάθε υπουργείο, ούτε ευρωπαίος είσαι.
Πολίτης του Κόσμου;
Έχασες αυτόν τον χαρακτηρισμό εδώ και αρκετό καιρό. Σταμάτησες να
ταξιδεύεις, έχασες την δίψα για την ομορφιά του άγνωστου, του
διαφορετικού.
Το μόνο που σου έμεινε είναι ο χαρακτηρισμός του τριτοκοσμικού, της αποικίας.
Αυτόν τον χαρακτηρισμό κέρδισες, έτσι σου φέρονται και σε αυτόν θα επιμείνω.
Κοίταξε φίλε μου! Κοίταξε γύρω σου τα κράτη με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Κοίταξε την Κένυα, την Σομαλία, το Ελ Σαλβαντόρ, την Βολιβία, ακόμα και την Βραζιλία.
Κοίταξέ τις καλά φίλε μου.
Πλούσιες χώρες και σε πολλές από αυτές ο πλούτος έγινε κατάρα.
Σπαράσσονται από εμφύλιους σπαραγμούς, μόνο και μόνο για να κερδίζουν οι
άρχοντες αυτού του πλανήτη. Τα παιδιά εκεί πεθαίνουν από την πείνα,
σφάζονται από τις αντίπαλες φατρίες μόνο και μόνο για να μπορεί η Shell να αντλεί πετρέλαιο, η Chiquita να πουλά μπανάνες (ένας ολόκληρος λαός λεηλατείται για να έχουν οι Αμερικανοί φρέσκιες μπανάνες).
Το ίδιο γίνεται σιγά-σιγά και στην Ελλάδα.
Κατηγορείς τον γείτονά σου για ρατσισμό και δεν ρωτάς ποιος τον ανάγκασε να γίνει ρατσιστής.
Κατηγορείς τον συνάδελφό σου σαν φασίστα χωρίς να αναρωτηθείς τι τον έφερε σε τόσο
απελπιστική κατάσταση.
Κατηγορείς κάποιον τρίτο για φοροφυγά ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες
επιχειρήσεις κλείνουν, με την Τρόικα απλά να ψάχνει όνομα για τον
καινούργιο φόρο.
Μας θέλουν σε στρατόπεδα. Διαίρει και βασίλευε.
Θέλουν ο καθένας από εμάς να κοιτάζει με καχυποψία τον γείτονα του.
Θέλουν να σπάσουν τους συνδετικούς κρίκους της κοινωνίας μας. Θέλουν να αναγεννήσουν το εθνικό μας ελάττωμα: Την διχόνοια.
Να μας ρίξουν σε έναν εμφύλιο για να είναι τελειωτική η νίκη τους.
Πρόσεχε φίλε μου! Πρόσεχε.
