Μετά από τρία χρόνια εσφαλμένων και αναποτελεσματικών επιλογών που
οδήγησαν την οικονομία της χώρας μας σε διαρκή ύφεση, απαξίωσαν τα
περιουσιακά μας στοιχεία, υποβάθμισαν την ζωή μας, εκτίναξαν την ανεργία
και εκμηδένισαν τα εισοδήματα, έρχεται το ΔΝΤ και πολλοί ‘’επίσημοι’’
Ευρωπαίοι και ιδιαίτερα Γερμανοί, να αποδεχθούν ότι η συνταγή ήταν
λάθος.
Το πειραματόζωο... (θυμηθείτε το ευφυέστατο γαλλικό σκωπτικό βίντεο δυο χρόνια πριν), έχει υποστεί μεν πολλές βλάβες, εξακολουθεί όμως να επιβιώνει, χωρίς κανένας να μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν θα του μείνει μόνιμο κουσούρι.
Για λόγους, όμως, τυπικούς αλλά και θεσμικούς (έτσι που τα ‘’καταφέραμε’’ δυστυχώς), θα πρέπει το πειραματόζωο να συνεχίσει να παίρνει τα ίδια φάρμακα, γιατί εάν αλλάξει τώρα τη θεραπεία, αφενός θα καταστραφεί η επαγγελματική εικόνα του θεραπευτή, αφετέρου δεν θα ξέρουμε και τα τελικά αποτελέσματα της θεραπείας.
Οπότε, ας ολοκληρώσουμε την θεραπεία στο υποταγμένο από την αδυναμία να αντιδράσει πειραματόζωο και ας καταγράψουμε τα αποτελέσματά της (ώστε να μην πάει χαμένη και να ξαναεφαρμοσθεί, κατά περίπτωση, στο μέλλον σε άλλους “ασθενείς”).
Αυτή, δυστυχώς, είναι η διαπίστωση που εύλογα προκύπτει από τις εγκληματικά ανεύθυνες και αφελείς δηλώσεις των αξιωματούχων του ΔΝΤ και όχι μόνο.
Παρ όλα αυτά, βλέπουμε σήμερα πολλούς συμπολίτες μας ένθερμα να τάσσονται υποστηρικτές των μνημονίων στο σύνολό τους, υποστηρίζοντας ότι ήταν ο μόνος δρόμος που υπήρχε, κωφεύοντας στις διαπιστώσεις ακόμα και αυτών των ίδιων που τα επέβαλαν.
Όσοι έχουν θητεύσει σε διεθνείς οργανισμούς, ξέρουν πολύ καλά ότι στο διεθνές περιβάλλον ισχύει πολύ αυστηρά και κυνικά η ‘’αρχή της υποστήριξης του εθνικού συμφέροντος’’ και ότι όλες οι χώρες το υποστηρίζουν με σκληρές διαπραγματεύσεις, με την δημιουργία συμμαχιών και με κάθε δυνατότητα που τους παρέχει το ‘’διεθνές σύστημα’’.
Αντί λοιπόν να οικτίρουμε τον εαυτό μας, να αλληλοκατηγορούμαστε και να κανιβαλίζουμε στο αδύναμο σώμα της χώρας μας, ας αντιληφθούμε ότι η προστασία της είναι το κυρίαρχο χρέος μας, ότι η υποστήριξη του συμφέροντός της είναι η πρωταρχική μας αποστολή και ότι αυτό δεν είναι εθνικισμός, αλλά έτσι λειτουργούν όλες οι χώρες στο διεθνές περιβάλλον και εκεί ακριβώς βασίζεται η αποτελεσματικότητα και η ισορροπία του συστήματος.
Ας προσπαθήσουμε να συνεργασθούμε, για να ξαναστήσουμε στα πόδια της την οικονομία της χώρας μας με ένα επιτέλους δικό μας ‘’Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης’’, που ακόμη δεν το έχουμε δει από τις αναποτελεσματικές κυβερνήσεις μας, οι οποίες αναλώνονται ακόμα και σήμερα σε προσχηματικούς διαπληκτισμούς και ανούσιες ρητορικές.
Ας σταματήσουμε να ομφαλοσκοπούμε άπρακτοι, δίχως αποτελεσματικές δράσεις, ενοχοποιώντας ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας προσκόμματα και δυσκολίες στους συμπολίτες μας, και ας στραφούμε εκεί που πραγματικά πρέπει να στραφούμε: στην απαίτησή μας για αποτελεσματικό πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, που δεν θα ακυρώνει τις αιματηρές θυσίες μας, αλλά που θα δημιουργεί τις ελπιδοφόρες προϋποθέσεις για αναγέννηση.
Θέλουμε, επιτέλους, να εφαρμοσθεί ένα ‘’Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης’’.
Θέλουμε ένα σχέδιο αποδέσμευσης από τις κακές ρυθμίσεις των μνημονίων.
“Θέλουμε την ΕΛΛΑΔΑ πίσω στα χέρια μας!’’
Στέλιος Φενέκος
Συντονιστής των πολιτικών θέσεων της ‘’κοινωνίας αξιών
Το πειραματόζωο... (θυμηθείτε το ευφυέστατο γαλλικό σκωπτικό βίντεο δυο χρόνια πριν), έχει υποστεί μεν πολλές βλάβες, εξακολουθεί όμως να επιβιώνει, χωρίς κανένας να μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν θα του μείνει μόνιμο κουσούρι.
Για λόγους, όμως, τυπικούς αλλά και θεσμικούς (έτσι που τα ‘’καταφέραμε’’ δυστυχώς), θα πρέπει το πειραματόζωο να συνεχίσει να παίρνει τα ίδια φάρμακα, γιατί εάν αλλάξει τώρα τη θεραπεία, αφενός θα καταστραφεί η επαγγελματική εικόνα του θεραπευτή, αφετέρου δεν θα ξέρουμε και τα τελικά αποτελέσματα της θεραπείας.
Οπότε, ας ολοκληρώσουμε την θεραπεία στο υποταγμένο από την αδυναμία να αντιδράσει πειραματόζωο και ας καταγράψουμε τα αποτελέσματά της (ώστε να μην πάει χαμένη και να ξαναεφαρμοσθεί, κατά περίπτωση, στο μέλλον σε άλλους “ασθενείς”).
Αυτή, δυστυχώς, είναι η διαπίστωση που εύλογα προκύπτει από τις εγκληματικά ανεύθυνες και αφελείς δηλώσεις των αξιωματούχων του ΔΝΤ και όχι μόνο.
Παρ όλα αυτά, βλέπουμε σήμερα πολλούς συμπολίτες μας ένθερμα να τάσσονται υποστηρικτές των μνημονίων στο σύνολό τους, υποστηρίζοντας ότι ήταν ο μόνος δρόμος που υπήρχε, κωφεύοντας στις διαπιστώσεις ακόμα και αυτών των ίδιων που τα επέβαλαν.
Όσοι έχουν θητεύσει σε διεθνείς οργανισμούς, ξέρουν πολύ καλά ότι στο διεθνές περιβάλλον ισχύει πολύ αυστηρά και κυνικά η ‘’αρχή της υποστήριξης του εθνικού συμφέροντος’’ και ότι όλες οι χώρες το υποστηρίζουν με σκληρές διαπραγματεύσεις, με την δημιουργία συμμαχιών και με κάθε δυνατότητα που τους παρέχει το ‘’διεθνές σύστημα’’.
Αντί λοιπόν να οικτίρουμε τον εαυτό μας, να αλληλοκατηγορούμαστε και να κανιβαλίζουμε στο αδύναμο σώμα της χώρας μας, ας αντιληφθούμε ότι η προστασία της είναι το κυρίαρχο χρέος μας, ότι η υποστήριξη του συμφέροντός της είναι η πρωταρχική μας αποστολή και ότι αυτό δεν είναι εθνικισμός, αλλά έτσι λειτουργούν όλες οι χώρες στο διεθνές περιβάλλον και εκεί ακριβώς βασίζεται η αποτελεσματικότητα και η ισορροπία του συστήματος.
Ας προσπαθήσουμε να συνεργασθούμε, για να ξαναστήσουμε στα πόδια της την οικονομία της χώρας μας με ένα επιτέλους δικό μας ‘’Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης’’, που ακόμη δεν το έχουμε δει από τις αναποτελεσματικές κυβερνήσεις μας, οι οποίες αναλώνονται ακόμα και σήμερα σε προσχηματικούς διαπληκτισμούς και ανούσιες ρητορικές.
Ας σταματήσουμε να ομφαλοσκοπούμε άπρακτοι, δίχως αποτελεσματικές δράσεις, ενοχοποιώντας ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας προσκόμματα και δυσκολίες στους συμπολίτες μας, και ας στραφούμε εκεί που πραγματικά πρέπει να στραφούμε: στην απαίτησή μας για αποτελεσματικό πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, που δεν θα ακυρώνει τις αιματηρές θυσίες μας, αλλά που θα δημιουργεί τις ελπιδοφόρες προϋποθέσεις για αναγέννηση.
Θέλουμε, επιτέλους, να εφαρμοσθεί ένα ‘’Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης’’.
Θέλουμε ένα σχέδιο αποδέσμευσης από τις κακές ρυθμίσεις των μνημονίων.
“Θέλουμε την ΕΛΛΑΔΑ πίσω στα χέρια μας!’’
Στέλιος Φενέκος
Συντονιστής των πολιτικών θέσεων της ‘’κοινωνίας αξιών